KAS BLOG

Archive for April, 2011

วันนี้เป็น Good Friday สมชื่อ เพราะทุกคนดูมีความสุขสนุกสนาน

พวกเรา 7 คน มี แนนซี่ มิ๊นท์ พราว เพชร น้ำผึ้ง หลุยส์ เจน นัดกันที่ downtown หน้าห้าง The Bay Center ตอน  11 โมง เพื่อจะไป Walmart กัน   วินเฟิร์นไปทะเลกะโฮสต์  ได้ข่าวว่าไปเล่นว่าวกันหนุกหนาน  อุณหภูมิช่วงบ่ายวันนี้ 12 องศา เฟิร์นบอกว่าร้อนมาก น่าหมั่นไส้จริงๆ อิอิ  ยุ้ยมีความสุขที่จะทำกิจกรรมอยู่กับโฮสต์ เช่นกัน ยัยคนนี้มีความสุขมาก independent สุดๆทั้งที่บ้านและรร. ไม่เคยโทรหาครู ครูต้องคอยโทรหาเรื่อยๆว่าเป็นยังไงบ้าง

เช้านี้น้ำผึ้งเดินไปหาเพชรกับพราวที่บ้านและติดรถโฮสต์เพชรกะพราวมา downtown รถคันสีแดง เท่ระเบิดระเบ้อ ส่วนหลุยส์โฮสต์มาส่งที่ downtown แต่ขากลับต้องกลับเอง มิ๊นท์ แนนซี่ เจน มาเองและกลับเอง  ส่วนคะน้า ต้นกล้า โฮสต์ไปส่งให้ที่ Walmart  ครูลืมถ่ายรูปที่ Walmart มาให้ดู ไว้คราวหน้าแก้ตัวใหม่นะคะ

เราขึ้นรถเมล์สาย 30 ต่อไป Walmart กัน แล้วเราก็พบว่าที่นี่ของถูกที่สุดตั้งแต่ช้อปปิ้งกันมา เราแยกย้ายกันเดิน และนัดเวลาพบกัน  คะน้าทำหน้าเลิ่กลั่ก หาน้องไม่เจอ ครูเลยบอก รับรองว่าน้องอยู่แผนกของเล่นแน่นอน ไม่ต้องห่วง น้องรู้แล้วว่าต้องเจอกันตรงไหน ต้นกล้าดูมั่นอกมั่นใจขึ้นเยอะ  เราคั่นกลางการช้อปปิ้งด้วยมื้อเบาๆที่ McDonald เดินกันจนเมื่อยระดับนึง คะน้าและต้นกล้าโฮสต์มารับกลับไป  มิ๊นท์ต้องรีบกลับเพราะโฮสต์จะพาไปดูฮอกกี้  มีเสียงขึ้นมาว่าไปหาอะไรกินที่ May Fair กันเถอะ เราจึงเคลื่อนย้ายขบวนทัพไป May Fair ห้างใหญ่ ซึ่งห่างแค่ 2 ป้ายรถเมล์  พราว เพชร เจน เดินนำหน้ามาก่อนพักนึง   ที่เหลือขึ้นรถเมล์ตามมา เพราะรถเมล์ดันมาพอดิบพอดี ตอนที่เราเดินออกมาจาก Walmart เลยประหยัดพลังงานไปได้เยอะ กำลังเมื่อยอยู่พอดี  ไปถึง May Fair หาตัวเจน พราว เพชร ได้ไม่ยาก เธออยู่ในร้าน Coach นั่นเอง ไฮโซทั้งหลายกำลังง่วนเลือกกระเป๋ากันใหญ่  ในที่สุดเจนลูกที่แสนดี ใจป้ำเทกระเป๋า 400 ดอลล่า ซื้อ Coach ฝากคุณแม่ เล่นเอาสะท้านวงการช้อปปิ้งของพวกเราไปเลย คริคริ เพชรหายไปนาน กลับมาพร้อมถุงใบใหญ่ บอกว่าเป็นอุปกรณ์ต่อเชื่อม TV อะไรซักอย่าง เดาว่าน่าจะเกี่ยวกับเกม บอกว่าถูกกว่าที่ไทย

จากนั้นเราก็มานั่งแหมะที่ Star Buck กัน น้ำผึ้งกับหลุยส์ เช็คราคาชอคโกแลตเย็น แล้วก็ตัดใจเฮือกใหญ่ กินก็กิน (เสียดายตังค์ เพราะช้อปไปพอสมควรวันนี้)    หลุยส์ยังไม่เคยขึ้นรถกลับบ้านเองจาก downtown จึงศึกษาเส้นทางการกลับบ้านจากพี่เจนซึ่งไปทางเดียวกัน  น้ำผึ้ง เพชร พราว และแนนซี่ กลับบ้านทางเดียวกัน  ครูกำชับว่าให้น้ำผึ้งจำทางและป้ายรถเมล์ให้ดี เพราะเป็นการขึ้นรถเมล์ครั้งแรกของเธอ คราวหน้าจะได้มาเองได้ซะที พรุ่งนี้เรานัดเจอกันอีก น้ำผึ้งกลัวโฮสต์ไม่ให้มาเอง ครูเลยบอกไปว่าอันดับแรกต้องจำทางกลับบ้านและป้ายรถเมล์วันนี้ให้ได้  อันดับต่อมาตอนน้ำผึ้งไปขอโฮสต์ ต้องอย่าทำหน้างงๆ ให้ทำทีมั่นใจว่าขึ้นรถเมล์เองได้แล้ว เค้าจะได้ไม่ห่วง  ตอนค่ำน้ำผึ้งโทรมารายงานว่าพรุ่งนี้โฮสต์อนุญาตให้ขึ้นรถเมล์เองตามลำพัง(เป็นครั้งแรก)ได้ แต่เธอก็ยังดูงงๆอยู่ ครูจึงให้คำแนะนำไป ซึ่งขึ้นรถต่อเดียวไม่ยากอะไรค่ะ แค่จำป้ายให้ได้ และขึ้นให้ถูกฝั่ง  กำชับไปว่า ถ้าหลงก็ไม่เป็นไร ไม่ต้องตกใจ ขอความ่ชวยเหลือจากคนขับเป็นอันดับแรก  แล้วก็โทรหาครู  โปรดติดตามตอนต่อไปวันพรุ่งนี้นะคะ  สู้ๆ น้ำผึ้ง

ครูกับหลุยส์และเจนไม่รีบกลับจึงเดินเล่นกันต่อ เห็นร้าน Schwarovsky จึงแวะเข้าไปดู  ครูสนใจสร้อยเส้นนึงราคา 80$ (ถูกที่สุดในร้าน) เป็นจี้รูปหัวใจสีแดงอันเล็กๆน่ารัก เมียงๆมองๆอยู่ คนขายคงเห็นแก๊งเราถือถุง Coach ใบโต คิดว่าเราไม่ธรรมดาแน่ๆ รีบนำเสนอให้ลองใส่สร้อยดู  ครูกำลังลองสร้อยอยู่ หลุยส์มากระซิบข้างหู “น้าป้านๆ ตลาดนัดประดู่เมืองทอง สามเส้นร้อย เด๋วกลับไปหลุยส์ซื้อให้” กลั้นหัวเราะแทบแย่ กลัวเสียฟอร์ม พอเดินออกมาจากร้าน ขำก๊าก “หลุยส์คิดว่าน้าป้านจะซื้อของแพงขนาดนี้ง่ายๆ หรอ ไม่มีทาง แต่ยังไงอย่าลืมนะไอ้ที่ว่า 3 เส้นร้อยน่ะ จะรอ”

ทุกคนโทรมารายงานว่ากลับถึงบ้านเรียบร้อยไม่มีใครหลงทาง  ต้องชมมิ๊นเลยวันนี้ เป็นการขึ้นรถเมล์ไป downtown เป็นครั้งแรกของมิ๊นท์  และป้ายที่เธอต้องต่อรถจาก downtown กลับบ้านนั้นไม่เหมือนคนอื่นต้องเดินลัดเลาะไปอีกถนนนึง ทีแรกมิ๊นท์ดูไม่ค่อยมั่นใจ แต่ที่สุดมิ๊นท์ก็ไปเองได้ถูกต้อง ไม่มีปัญหา  เก่งมากค่ะ  เห็นไม๊คะ ลูกๆเราเก่งขึ้นกันตามลำดับ น่าภูมิใจจริงๆ การขึ้นรถเมล์ที่นี่ถึงจะง่ายสำหรับคนที่นี่ แต่ก็ไม่ง่ายสำหรับลูกๆเราที่ไม่เคยขึ้นรถเมล์มาก่อนเลยในชีวิต แถมเดินรถคนละฝั่งกับบ้านเราอีก ยิ่งงงเป็นทวีคูณ  แต่ครูรับประกันเลยว่าคนขับรถเมล์ที่นี่ ให้ความช่วยเหลือดีมากๆค่ะ ช่วงแรกๆ ครูก็ถามคนขับตลอดเหมือนกัน ธรรมเนียมของที่นี่ตอนลงจากรถเมล์ ผู้โดยสารจะพูด Thank you คนขับทุกครั้งและทุกคนค่ะ อีกอย่างคือวิคตอเรียไม่ใหญ่มาก หลงไปยังไงก็กลับมาได้ไม่ยากค่ะ นี่คืออีกเหตุผลนึงที่เลือกมาที่นี่มากกว่าแวนูคูเวอร์เพราะความปลอดภัยนี่แหละค่ะ การขึ้นรถเมล์ที่นี่ให้ประโยชน์แก่ลูกๆเรามากมาย เช่น ต้องรู้จักวางแผนการเดินทางก่อนออกจากบ้าน, อ่าน timetable เช็คเวลารถเมล์, take note ไว้ว่าต้องขึ้นสายอะไร, ต่อรถที่ไหน, เวลากี่โมง, โดยเฉพาะวันอาทิตย์ กับ public holiday รถจะน้อยค่ะ ถ้าพลาดต้องรออีกนาน และต้องหัดสังเกตและจดจำเส้นทางค่ะ

พรุ่งนี้ครูเปลี่ยนที่นัดหมายใหม่  เราไม่นัดเจอกันที่ downtown แล้ว เปลี่ยนเป็นเจอกันที่ May Fair เลย เพราะบางคนสามารถขึ้นรถต่อเดียวมาถึงห้างได้เลยโดยที่ไม่ต้องต่อรถที่ downtown  ส่วนพวกที่ต้องต่อรถที่ downtown ครูก็สอนไปแล้วว่าต้องขึ้นรถเมล์ตรงไหนไป May Fair เอาล่ะ! หลังจากเราผ่านการทดสอบระดับ beginner มาแล้ว พรุ่งนี้จะเป็นบทเรียนระดับ intermediate แล้วค่ะ  คืนนี้ครูจะชาร์ทโทรศัพท์ไว้ให้เต็มเลยจ้ะ คริคริ

Temperature ณ ตอนที่เขียน blog เสร็จ 4 องศา ค่ะ งั่กๆๆๆ ยังไม่ได้อาบน้ำเลย!!!

วันนี้เป็นวันพฤหัสฯ และเป็นวันเรียนและทำงานวันสุดท้ายของสัปดาห์ เพราะวันศุกร์เป็นวันหยุดเรียกว่าวัน Good Friday ส่วนเสาร์ อาทิตย์ จันทร์ เป็น Easter Holiday ครอบครัวแสตมป์พาไป Tofino ตลอด 4 วัน ส่วน 3 พี่น้อง อิน อัน บิ๋ม คุณอามารับไปบ้านที่แวนคูเวอร์ จะกลับมาวันอาทิตย์  ยุ้ยโฮสต์มีแผนจะพาไปช้อปปิ้ง ส่วนที่เหลือ ก็นัดเจอกันในเมือง ไปช้อปปิ้งกันค่ะ คะน้ากับต้นกล้า ยังขึ้นรถเมล์เองไม่ได้ ครูป้านเลยขอให้โฮสต์พาไปส่งที่ Walmart

เมื่อววานให้เวลากับต้นกล้าและคะน้าเยอะแล้วทั้งระหว่างเรียนและหลังเลิกเรียน วันนี้เลยมา Lansdowne & Oak Bay ช่วงก่อนเที่ยงครูป้านไปเจอเด็กๆที่ Lansdowne วันนี้เป็นวันรณรงค์เก็บขยะ ทุกคนที่่ชวยเก็บขยะ ได้รับแจกเสื้อยืดคนละตัว โดยมีร้านโดนัท Tim Borton เป็นสปอนเซอร์ คุณอาของ 3 พี่น้อง เดินทางมาจากแวนคูเวอร์ มารับเด็กๆที่ รร ตอนเที่ยง  คุณอาใจดีมาก ทำข้าวเหนียว หมูทอดมาฝาก ตอนที่ครูป้านเจอกับเด็กๆทุกคนทานอาหารกลางวันอิ่มกันมาจากในห้องเรียนแล้ว พอครูหยิบกล่องออกมาวาง บอกว่ามีของกินมา ทุกคนก็เมียงๆมองๆว่ามันจะเป็นอะไร วางมาดกันเล็กน้อย เพราะอิ่มกันแล้ว พอเปิดกล่องมาเห็นข้าวเหนียว เปิดอีกกล่องเป็นหมูทอด แถมมีน้ำปลามะนาวพริกป่นอีกตะหาก เท่านั้นแหละ แร้งลง 55555 ไม่เหลือมาดไว้เลย

ขนมที่ครูติดมือมาฝาก (หลุยส์ถือกล่องอยู่) หมดเรียบ แม้แต่สตอเบอรี่ลูกโตที่ครูเอามา ก็ไม่เหลือ ปล้นกันชัดๆ อิอิ

แนนซี่เล่าเรื่องอย่างสนุกสนานที่ตัวเองกับเพชรตกรถเมล์ตอนเลิกเรียน และต้องรออีกครึ่งชั่วโมง ก็เลยเดินไปเดินมา แล้วก็เดินกลับมาที่เดิม แนนซี่เล่าเสร็จ เพชรยืนยิ้มและถามว่า ทุกคนฟังแนนซี่รู้เรื่องไม๊ ทุกคนตอบพร้อมกันว่า “ไม่รู้เรื่อง” เพชรจึงเริ่มเล่าใหม่ คือมันต้องรอรถอีกครึ่งชัวโมงใช่ไม๊ ผมไม่อยากยืนรอนานๆ มันเบื่อ ผมเลยชวนแนนซี่เดิน ผมหลอกแนนซี่ว่าเดินกลับบ้านกัน เพราะถ้าผมชวนเดินเล่นๆ แนนซี่คงไม่ยอมเดินด้วย แล้วผมก็พาแนนซี่เดินเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วก็กลับมารอรถเมล์ที่เดิม จบข่าว…

วันนี้ลมแรงมากๆ หนาวยะเยือกเลยค่ะ ไม่ได้ใส่ลองจอนมาด้วย ตอนยืนรอรถเมล์ ทรมานสุดๆ

จากนั้นครูก็ไปดักเจอสาวๆที่ Oak Bay รร.เลิกแล้วไปเดิน Safe Way Supermarket กัน ครูพึ่งมาซื้อของที่นี่เป็นครั้งแรก  แต่พวก Oak Bay น่าจะมาหลายครั้งแล้ว เพราะอยู่ข้างรร.นี่เอง ใหญ่และของกินเยอะมาก พอเข้าไปในร้าน ครูก็เห็นราคาติดไว้ 2 แบบ คือ ราคาปกติ และ ราคาพิเศษเฉพาะผู้ถือ Club Card เด็กๆหลายคนไม่ได้สนใจว่าราคาเท่าไหร่  แสตมป์ ยุ้ย เฟิร์น รีบช้อป รีบกลับไปก่อน ครูเห็นแสตมป์จะไปเที่ยวหลายวัน เลยเอา คัพโจ๊ก กับ ชามะนาวลิปตัน ที่เอามาจากไทยมาให้  ส่วนยัยพราวเดินลอยหน้าลอยตามาจากรร.พร้อมๆกัน พอมาถึง Safe Way นึกขั้นได้ว่านัดเพชรไว้หลัง รร. จึงรีบเดินกลับไป (เพชรต้องเดินทางมาจาก Lansdowne) แหม..ลืมกันได้  เพชรบอกรอตั้งนานแน่ะ

ครูบอกพราวกับเจนให้ไปสอบถามว่าทำยังไงถึงจะมี Club Card  2 คนนี้เกี่ยง บอกให้ครูไปถามหน่อยสิ  ครูก็ชิ่งกลับไป  ตกลง 2 สาว เลยไปสอบถามได้ความว่าทำบัตรฟรี แต่ต้องมีอายุ 18 ปี ขึ้นไป แต่เค้าก็ไม่เห็นว่าไรเลยนี่ครู หนูก็เลยทำบัตรมาเลยทั้ง 2 คน  ปกติ 2 คนนี้ขี้อายทั้งคู่ วันนี้เก่งมาก (เพื่อเงินในกระเป๋า) เรา 3 คน เลยได้ซื้อของราคาประหยัดกัน คริคริ  มีเพชรเป็นผู้ช่วยครู อ่านป้าย ดูราคา และช่วยหาของที่ครูต้องการ สุภาพบุรุษในดวงใจเลยเนี่ย น่ารักที่สุด  เพชรโอดครวญเล็กน้อยว่าต้องเรียนภาษาฝรั่งเศสด้วยซึ่งไม่รู้เรื่องและไม่ชอบเลย แต่เพื่อนๆฝรั่งก็อาสาว่าจะช่วยเหลือ  ครูเลยบอก เอาน่าชีวิตก็มีอะไรที่ชอบบ้างไม่ชอบบ้าง คละๆกันไปนะเพชรนะ แต่ยังไงสัปดาห์หน้าครูจะไปเจรจาให้อีกที

นอกจากโดนปล้นที่ Lansdowne มาแล้ว ครูยังมาโดนปล้นต่อที่ Oak Bay ยัยพราวกะเจนขอให้เลี้ยงไอศครีม และมันฝรั่ง Pristo  เพชรได้รับผลพลอยได้ไปโดยปริยาย  นี่แหละน้าความสุขเล็กๆน้อยๆของเด็กๆ

สัปดาห์หน้าครูจะตะลุยถ่ายรูปในห้องเรียนแล้วค่ะ เพราะดูว่าเด็กๆปรับตัวกันได้แล้ว  ครูได้ตารางเรียนของ Oak Bay มาแล้ว แต่ที่ Lansdowne เด็กๆใช้จดลงสมุดเอา ครูยังไม่มีเวลาลอกจากสมุดของเด็กๆเลย

Oak Bay High School

Praw: Home Economic, English, Science, PE, Math, Visual Art, Tech, Language Development (ESL)

Jane: English, PE, Math, Visual Art, Science, Foods, Language Development (ESL)

Stamp: PE, Math, Drama, Visual Arts, Choir, Science, Language Development (ESL)

Yui: English, PE, Science, Visual Arts, Choir (ร้องเพลงประสานเสียง), Drafting (เขียนแบบ), Language Development (ESL)

Fern: Drawing (วาดรูป), English, PE, Science, Ceramic Sculpture, Visual Art, Language Development (ESL)

ขอเข้าเรื่องช้อปปิ้งต่อ Paul Frank ที่นี่ไม่ได้เป็นช้อปของ Paul Frank โดยตรงแต่จะมีขายอยู่ในร้านอื่นๆเหมือนกับพวก Roxy น่ะค่ะที่จะไม่ได้มีร้านของตัวเอง  วันที่ไปช้อปที่ Robson Street ที่แวนคูเวอร์ เด็กๆหลายคนเหนื่อย ไม่ได้ไป เลยยังไม่ได้ซื้อ บางคนที่ไปก็มัวไปหาช้อป Paul Frank เลยไม่จอ ครูเองก็ยังมึนตึ้บอยู่ ก็เลยยังไม่ได้ซื้อ  ที่่วิคตอเรียมีแต่ไม่มากค่ะ วันสุดท้ายเรามีกลับไปแวนคูเวอร์อีกหนึ่งวันเต็ม ครูรอถาม 3 พี่น้องที่ไปแวนคูเวอร์อยู่ค่ะว่าของเยอะไม๊ ถ้าเยอะเราจะไปซื้อกันในวันสุดท้าย แต่ถ้าไม่เยอะจะใช้วิธีสั่งออนไลน์ให้เค้ามาส่งค่ะ

วันนี้ครูเดินผ่าน Body Shop แวะเมียงๆมองๆนิดหน่อย พนักงานเอาคูปองมาให้จับฉลากบอกเป็นโปรโมชั่น Easter ครูจับได้ส่วนลด 50% ซื้อได้สูงสุด 250$ มีใครอยากได้อะไรที่ Body Shop ไม๊คะ เพราะครูคงซื้อแค่นิดหน่อยเองค่ะ ถ้าจะฝากซื้อ รีบอีเมลมาด่วนนะคะ คูปองใช้ได้แค่ช่วงอีสเตอร์ 2 วันนี้เท่านั้นค่ะ

ครูป้านไป 2 รร วันนี้ เริ่มที่ Willows ตอนช้า ต้นกล้ากำลังเล่นเกมที่ Gym พอดี  พอเล่นเสร็จ คุณครูประจำชั้นก็ทำการอบรมเด็กๆ คุณครูถามว่าเราเล่นเกมนี้เพื่ออะไร เด็กๆตอบว่า เพื่อความสนุก ครูพูดต่อ “ถูกต้อง แล้วทำไมพวกเราถึงโกง และไม่ปฏิบัติตามกฏ สุดท้ายแล้วมีคนได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย และครูก็ต้องให้หยุดเล่น สนุกไม๊”  คำตอบจากเด็กๆคือ “ไม่สนุก”  เค้าสอนดีมากเลยค่ะ ไม่มีดุหรือเสียงดังเลย พูดเรียบๆ เด็กๆก็ฟัง ต่อมาครูให้ออกไปวิ่งรอบสนามต่ออีก 2 รอบ ได้ยินเสียงครูบอกว่า run or slow jog, don’t walk ต้นกล้าบ่นเล็กน่อยว่า ที่ รร ผมที่ไทยให้วิ่งรอบเดียวเอง สนามก็เล็กกว่านี้  ต้นกล้าหอบแฮ่กๆ เลย

ช่วงพักเบรคเช้า ทานอาหารว่างกัน และก็ไปวิ่งเล่นต่อ

คะน้าบอกเพื่อนๆ หญิง ชอบเดินคุยรอบ รร แต่คะน้าไม่ชอบ จึงมาขอเล่นกับเพื่อนๆต้นกล้า แต่เค้าไม่ให้ผู้หญิงเล่นด้วย คะน้าเลยจ๋อยๆไป ครูก็ให้กำลังใจไป บอกว่าให้พยายามเข้ากับเพื่อนๆหญิงให้ได้จะดีกว่า

บรรยากาศในห้องเรียนคะน้า คุณครูทั้งใจดีและสอนดีมาก

แล้วครูป้านก็เดินไป Oak Bay ต่อ ให้ทันพักเที่ยง เพื่อไถ่โทษเมื่อวานที่เบี้ยวไม่ได้มาหลังเลิกเรียน สาวๆกำลังง่วนอุ่นอาหาร

เจนกับพราว เพื่อนคู่หู กินหรูนะเนี่ย มีข้าวมาด้วย เจนข้าวกับไก่อบ  ส่วนพราวข้าวไข่เจียว

ยุ้ย ใส่กางเกงขาสั้นโชว์ขาขาวๆ ไปเรียน PE มา  เจนก็เรียนเหมือนกัน เจนบ่นไม่ไหว หนาวมากและเหนื่อยมากด้วย ครูเลยแนะนำว่าถ้าไม่ไหวให้ไปขอ Ms. Lana เปลี่ยนวิชา  ส่วนคนอื่นโอเค ไม่มีปัญหากับ PE

เห็นผ้าพันคอครูป้านไหมคะ  พวกสาวๆวิพากวิจารย์อย่างรุนแรงว่าแก่มั่กๆและไม่เข้ากับเสื้อเลย (คงเป็นเพราะมันมีลายดอกไม้) บอกให้ถอดออก รับไม่ได้ มีแต่พราวคนเดียวที่เข้าข้างครู  แหม..จะให้ครูใส่ Paul Frank หรือไงจ๊ะ

เด็กๆทั้ง 3 รร เริ่มปรับตัวที่ รร กันได้แล้ว คิดว่าสัปดาห์หน้าคงชิลๆ ขอบอกว่าคุณภาพการศึกษาของแคนนาดาเป็นอันดับที่ 2 ของโลก ค่ะ  อันดับหนึ่งคือ ฟินแลนด์ ส่วนสิงคโปร์ กับ เซี่ยงไฮ้ ก็ติดอันดับต้นๆเหมือนกัน  ขอให้พวกเราทุกคนจงภูมิใจนะคะ ที่ได้มาสัมผัสประสบการณ์แบบนี้ ถึงแม้จะไม่หมู แต่ครูเชื่อว่าทุกคนจะผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ

โปแรมสุดท้ายของวันนี้ ครูพา ลูก 2 คน สุดท้อง ต้นกล้า กับ คะน้า ไป Toy R Us ตามที่สัญญาไว้ ไปกับโฮสต์ของเด็กๆด้วยค่ะ เสร็จแล้วโฮสต์ใจดีส่งครูป้านกลับบ้าน

พรุ่งนี้จะไปกินอาหารกลางวันที่ Lansdowne และไปหาสาวๆที่ Oak Bay ตอนเลิกเรียน เพื่อเป็นกำลังใจให้แสตมป์ที่จะไป holiday กับ family ตลอดวันหยุด 4 วัน ที่ Tofino