KAS BLOG

Archive for the ‘NZ Education Experience 2012’ Category

ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง…วันสุดท้ายของการเรียนกับเพื่อนๆ ชาวกีวี  รู้สึกว่าเพิ่งมาถึง Auckland กันไม่กี่วันนี่เอง  เผลอแป๊บเดียว…จะหมดเวลาแห่งความสนุกซะแล้ว

ที่ Intermediate School เด็กๆ มาโรงเรียนกันแต่เช้า  เรามีนัดประชุมกันเรื่องแจกจ่ายของที่ระลึกให้กับครู Specialist และเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนที่ดูแลเราเป็นอย่างดีตลอดเวลาที่เราวนเวียนและวุ่นวายกันอยู่ที่นี่  เด็กๆ เลือกจับจองมอบของให้คุณครูแต่ละท่านดังนี้ค่ะ

Patty&Pim: Technology teacher (Cooking&Fabric)

Yoohoo : Ms.Barbara

Natty: Art teacher

Poon: Music teacher

Nub: French teacher

Tangkwa: IT teacher

PunPun: Technology teacher (Wood Works)

Punn: Drama teacher

Pine: Ms.Monica

ในช่วงเช้าฝั่ง Intermediate School มีกิจกรรมทดสอบสมรรถภาพบวกท้าทายความสามารถเด็กๆ ด้วยกิจกรรม Cross Country   ระยะทางไกลที่สุดอยู่ที่ 3.5 กม.  เด็กๆ สามารถเลือกที่จะวิ่งหรือเดินก็ได้  ใครทำเวลาได้ดีจะมีรางวัลเป็นคะแนนสำหรับแต่ละกลุ่มสีในโรงเรียน  งานนี้ Poon-Punn ส่ง Jason ลูกชายของ host family เป็นตัวแทนลงแข่ง  ส่วนสองพี่น้องระบุชัดเจนแต่แรกแล้วว่าขอเดิน! เด็กไทยส่วนใหญ่ก็ยืนยันหนักแน่นเช่นเดียวกับสองศรีพี่น้อง  เพราะฉะนั้นครูก็สบายใจได้ว่าถ้าเค้าเริ่มแข่งประมาณ 9 โมงเช้า เด็กๆ ของเราจะต้องกลับมาทันช่วง Morning Tea เวลา 10.30 แน่ๆ  แล้วก็เป็นไปตามความคาดหมายค่ะ  คนแรกที่มาถึงในกลุ่มเราเพราะตั้งใจวิ่งบ้างเดินบ้าง คือ PunPun  แล้วจอมพลัง Pine ก็ตามมาติดๆ พร้อมๆ กับ Patty เด็ก Otumoetai Intermediate คนใหม่ ( แก่นมาแต่เช้าด้วยชุดของ Gina ลูกสาวของโฮสต์ )  แล้วแก๊งเด็กไทยก็ทยอยกันมา  จบสุดท้ายที่สาว Tangkwa&Pim

Tangkwa: หนูเดินมาเรื่อยๆ ค่ะ ฟังเพลงมาตลอด  แล้วก็มีช่วงที่หยุดเลือกเพลงกันด้วย!

เก๋ไม๊คะ  ตรงกันข้ามกับ concept ของ Cross Country โดยสิ้นเชิง

หลังจากที่เด็กๆ ทานอาหารกลางวันกันเสร็จ  ก็มีเวลาตระเวนส่งมอบของที่ระลึกจากเมืองไทย  ให้ครู Specialist & School staffs แทบทุกแผนก  ไม่เว้นแม้คุณคนสวนที่อารีให้ความรู้เราเกี่ยวกับใบ flax ของชาวเมารี

ในช่วง Afternoon Tea ทางโรงเรียนได้จัดเตรียมอาหารแสนอร่อยให้เราเป็นพิเศษ คือ Sausage Zizzles และ Chocolate cake พร้อมเครื่องดื่มคือน้ำสับปะรดแสนหวาน  เมื่อเราทานเสร็จคุณครูใหญ่ก็กรุณามามอบ Certificate และกล่าวชื่นชมพร้อมล่ำลากลุ่มเด็กไทย  Tangkwa อาสาเป็นตัวแทนกล่าวขอบคุณทางโรงเรียน

จากนั้นครูบี๋ประกาศผลคะแนนที่เราสะสมจาก Criteria ที่แจ้งไว้ในวันแรกที่ Auckland คือ Responsibility, Caring, และ Effort  ผลคะแนนค่อนข้างใกล้เคียงกันมาก  แต่ที่สุดก็ได้คนที่ได้คะแนนนำสูงสุด ซึ่งก็คือ Tangkwa ส่วนอันดับสองคือ PunPun

วันนี้หลายคนเอาการ์ดที่เพื่อนๆ และคุณครูทำให้มาอวด  หลายคนได้ของขวัญ ของที่ระลึก หลายคนรู้สึกประทับใจและผูกพันกับเพือนๆ มากจนบรรยายไม่ถูก ดังนี้

PunPun: หนูคิดถึงเพื่อน… น้ำตาไหลเลยค่ะ L

บางคนมีเพื่อนมารุมล้อม สาวๆ เข้ามากอดกันเป็นกลุ่มๆ หนุ่มๆ เข้ามาล้อมวงซักถามเป็นเรื่องเป็นราว

Nub: เพื่อนเค้าถามว่าจะกลับมาอีกไม๊  ผมเลยต้องบอกว่า..อาจจะ!

ฝั่ง College ช่วงเช้าหนุ่มๆ สาวๆ ของเราได้ตระเตรียมของที่ระลึกเพื่อจะแจกให้กับเพื่อนๆ ชาวกีวี่ หลายคนดูตื่นเต้นกับช่วงเวลาที่จะเกิดขึ้น พร้อมกับบ่นกันงึมงำ ไม่อยากกลับประเทศไทย อยากอยู่ต่อที่นิวซีแลนด์กัน ด้วยเพราะซี้กับเพื่อนๆที่นี้กันแล้ว หลังจากนั้นในช่วง Morning Tea มีการมอบ Certificate ให้แก่กลุ่มนักเรียนไทย มีขนมและเครื่องดื่มให้เด็กๆ ทานเล่นกัน  ซึ่งก็ไม่รอช้าแก๊งเด็กไทยเริ่มตะเวนมอบของที่ระลึกมอบให้กับเจ้าหน้าที่ฝ่ายที่ดูแลนักเรียนนานาชาติและแลกเปลี่ยนของขวัญกับ buddy กัน

โดยสาวมั่น Tata ของเราอาสาเป็นตัวแทนกล่าวขอบคุณโรงเรียน  อีกทั้ง  Jamie สาวน้อยเสียงใสอาสาร้องเพลง “Someone like you” ปิดท้ายงานให้ด้วย สร้างความเพลิดเพลินให้กับเพื่อนๆในห้องได้เป็นอย่างดี

ช่วงพักกลางวันพี่บูมได้ฤกษ์ประกาศผลคะแนนสะสม  ทางด้าน College มีคะแนนที่เฉียดฉิวเชือดเฉือนกันมาก  อันดับหนึ่งคือ Tata อันดับสองคือ Pun ค่ะ หลายคนที่เหลือมาทวงรางวัลอันดับสาม สี่ ห้า…ช่างกล้ากันจริงๆ ลืมไปแล้วรึว่าครูบี๋เนี่ย  ปริญญาเอกสาขา ดุศาสตร์ L

กว่าจะได้เวลากลับบ้าน..ปรากฏว่าเสื้อนักเรียนไทยของ May & Thank you ก็ลายพร้อย  เต็มไปด้วยลายเซ็น คำล่ำลาสารพัน  มีทั้ง email address & facebook ครูห้ามไม่ทันค่ะ  ขออภัยด้วยนะคะที่เด็กบางคนอาจจะต้องซื้อเสื้อนักเรียนตัวใหม่ในช่วงเปิดเทอมนี้ค่ะ J ส่วน Peemchai หนุ่มน้อยผู้เดียวที่ต้องพลัดพรากกับเราในวันกลับ เพราะมี Family Trip เที่ยวต่ออีกหลายราตรี ซึ่งหนุ่ม Peemchaiได้ร่ำลากันเพื่อนๆ ครูบี๋ และพี่บูมก่อนกลับ

แจ้งกำหนดการเดินทางกลับอีกรอบนะคะ ออกจากสนามบินโอ๊คแลนด์ ในวันที่ 13 พฤษภาคม  เวลา12.30 และถึง ณ ยังสนามบินสุวรรณภูมิเิิิวลาิประมาณ 20.25 โดยคุณพ่อคุณแม่สามารถรอรับน้องๆ ได้ที่ชั้น 2 ประตู 3 ค่ะ

เมื่อคืนฝนตกหนักทั้งคืน  เช้านี้ที่ Tauranga มีหมอกขาวปกคลุมไปทั้งเมือง  สายหน่อยพระอาทิตย์เริ่มพาแสงมาไล่ที่หมอกขาว   เราเริ่มมองเห็นเนินเขาและทะเลสาบใกล้บ้าน และเด็กๆ ก็ได้เห็นสนามหญ้ากว้างใหญ่ในโรงเรียนกันอีกครั้ง

จากการที่ได้ช้อปปิ้งมากมายหลายสถานที่ใน Fraser Cove เมื่อวานนี้  ครูรีบทวงถามถึงการเริ่มจัดกระเป๋าเดินทางของเด็กๆ  ปรากฏว่าทุกคนเริ่มปฏิบัติภารกิจที่ได้รับมอบหมายแล้ว  และปิดกระเป๋าได้กันทุกราย โดยเฉพาะรายนี้..คมมาก

ครูบี๋: เด็กๆ ได้ลองจัดกระเป๋ากันแล้วหรือยัง

Oaky: ไม่ต้องลองเลยครับ  จัดจริงๆ เลย…ปิดได้ทุกวันครับ!

ไม่อยากจะบอกว่า  ที่ถามเนี่ยก็เพราะห่วงแก๊ง Nerf Gun เนี่ยแหละ  คนอื่นเค้าซื้อเล็กๆ น้อยๆ  คุณพี่ถอยปืนอ้วนๆ มาทั้งกระบอกเลยนิ  แล้วครูก็ย้ำอีกเรื่องที่เคยบอกไปให้โกยเหรียญดอลลาร์ใช้ให้หมดเพราะเราใช้แลกคืนเป็นเงินไทยไม่ได้

Poon: โหย..สบายมากครับ  ของผมเหรียญเยอะกองเป็นพะนุง  ใช้ไปเกือบหมดตั้งแต่เมื่อวาน

ที่รัก…เค้าเรียกว่ากองเป็นพะเนิน..กระมังคะ!

และเช้านี้ก็มีภาพประทับใจครูแต่เช้า…เด็กทุกคนเลี่ยงสนามหญ้าที่เปียกแฉะมารวมตัวกันที่ห้องสมุดอย่างเคย สาวน้อยคนสุดท้ายก้าวเข้ามาด้วยเท้าเปล่า  มีใบหญ้าเขียวๆ ติดมาประปราย  อย่างนี้แหละที่ครูอยากเห็น..หนูเป็นชาวกีวีไปแล้วเต็มตัวนะจ๊ะ Pim! เท่านั้นยังไม่พอนะคะ  ตอนสายมี tattoo เก๋ๆ มาโชว์ให้ดูอีกด้วย…ลูกสาวใครน๊อ..อยากจะขอให้มาอยู่เมืองกีวีซะจริงๆ เลยค่า

Morning Tea วันนี้ยังมีรายการแบ่งปันและแลกเปลี่ยนขนมอย่างเคย  จากนั้นพอว่างเว้นจากการทาน Pine ก็เริ่มเวทีประลองกำลัง  ท้างัดข้อกับคนโน้นคนนี้  เฮ้อ..เยอะได้อิกจริงๆ

ยังไม่จบเท่านั้นค่ะ หลังมื้อกลางวัน มีการแสดงศิลปะการป้องกันตัวโดยสองหนุ่ม Pine&Nub คิดว่าถ้าอยู่ต่ออีกซักเดือนรับรองว่าไม่มีใครกล้าเข้าใกล้แก๊งเด็กไทยของเราแน่ๆ เลยค่ะ

มื้อกลางวันเชฟสาว Patty ได้ Double Chocolate Cup Cake มาฝากเราตามเคย  Natty ได้ Feijoa ลูกจิ่วมาโชว์และชิม  เด็กๆ หลายคนพยายามให้เหตุผลต่างๆ นานาเพื่อสั่ง Cup Noodles จาก Canteen ของโรงเรียน  ครูพยายามต่อรองให้ทานอาหารที่เตรียมมาให้หมดก่อน  ก็ยังสามารถทานต่อกันได้จริงๆ  ขอเค้าซะหน่อยละกันนะคะ..บางคนไม่ยอมให้เก็บภาพขณะทาน เพราะกลัวคุณแม่ดุค่ะ!

วันนี้เด็กบางคนเริ่มนำของที่ระลึกมาให้คุณครูและเพื่อนๆ ที่โรงเรียนกันบ้างแล้ว  Pim ได้รับ Friendship เล่มโตจากเพื่อนๆ และคุณครูก็อารีเป็นที่สุด..พาเราไปเก็บภาพนักเรียนทั้งชั้นในสนามหญ้าเขียวสวย

ที่น่ายินดีอีกเรื่องคือ วันนี้เรามีตัวแทนนักเรียนไทย 4 คน  คือ  PunPun  Tangkwa  Yoohoo & Pine ได้ให้สัมภาษณ์เป็นวีดีโอคลิปสั้นๆ เกี่ยวกับประเทศนิวซีแลนด์และ Otumoetai Intermediate School เพื่อโพสต์ใน facebook ของโรงเรียนด้วยค่ะ  ครูให้โจทย์ไปคิดและเขียน script สั้นๆ และกำหนดส่งตั้งแต่เมื่อวาน  ทั้งสี่คนนี้ได้ให้สัมภาษณ์ด้วยคุณสมบัติเพียงข้อเดียวคือ มีความรับผิดชอบ..ส่งงานครูตรงเวลา  คุณครูที่เป็นคนสัมภาษณ์เด็กๆ บอกว่าน่าจะเข้าดูได้ในวันจันทร์หน้านี้  ไว้ติดตามชมกันเองนะคะ  อยากให้เห็นเบื้องหลังการถ่ายทำมาก  เด็กๆ ตื่นเต้นกันน่าดู  Pine ตอบรัวเร็วเป็นรถด่วน  พอพูดเสร็จเดินมาบอกครูว่า  ไม่ค่อยได้พูดหน้าชั้นบ่อยๆ ก็เลยตื่นเต้น

ฝั่ง College ก็เริ่มมีหลายเสียงบ่นรำพึงรำพันยังไม่อยากกลับกันแทบทุกคน  ตอนเย็นเห็น Jamie เดินไปทาง Intermediate School กับเพื่อนสาวชาวกีวี  เหตุผลหลักคือรู้สึกว่าเริ่มผูกพันกับ Buddy ขึ้นมามากมาย ก็เลยรู้สึกว่าอยากเดินไปส่งเค้ากลับบ้าน 🙂

เรื่องเรียนก็ไม่มีใครบ่นงึมงำอะไร  พอเด็กๆ เริ่มจำตารางเรียนได้ เริ่มรู้ทางหนีทีไล่ของทั้งครูและเพื่อนชาวกีวี กลับเป็นเวลาที่เราต้องเตรียมตัวกลับบ้าน 🙁

ระหว่างวันมีวีรกรรมหนุ่มน้อยเมืองลพบุรี

Pun: พี่บูม  วันนี้ผมหลอกเพื่อนกีวีได้เป็นสิบคนเลย!

พี่บูม: ไปทำอีท่าไหนละเนี่ย

Pun: ก็ไอ้ขวด L&P ที่ผมซื้อมะวานอ่ะ  วันนี้ผมใส่น้ำเปล่ามาให้เพื่อนชิม!!

พี่บูม: แล้วพอชิมแล้วเค้าว่าไง

Pun: เค้าก็ชิมแล้วก็พูดว่า Oh..no!!!

ยังมีช่วงสนทนาประสาชาว College ที่สายข่าวรายงานมาว่ามีการกล่าวพาดพิงถึงครูบี๋..น่าสนใจมากค่ะ

Peemchai: ผมว่าครูบี๋น่าจะเรียนต่อปริญญาเอกไปเลย

สายข่าว: จะให้เรียนต่อด้านไหนดี

Peemchai: ปริญญาเอกทางด้าน…ดุศาสตร์!!!

มันน่าดุไม๊ละคะเนี่ย!!!

ช่วงพักกลางวัน ตอนเย็น  ทุกคนทยอยกันกลับบ้าน  ครูเดินตามหลัง May Jamie & Tata อยู่ดีๆ สามสาวก็กรี๊ดกร๊าดกันขึ้นมา  ประมาณว่าเจออะไรซักอย่างบนพื้นหญ้า

May: หนูเจอแบงก์ห้าเหรียญอีกแล้วค่ะครู  เราไป Count Down กันดีกว่า ( ประโยคหลังเริ่มไม่สนใจครู หันไปพยักพเยิดกับเพื่อนสาวอีกสองคน )  สรุปว่าด้วยความโชคดีของสาวน้อย  จึงเป็นเหตุผลอันดีที่จะได้ไปเดินเล่นที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตใหญ่ใกล้บ้านอีกแล้ว  🙂

ด้วยภารกิจบางประการ ครูบี๋ขออนุญาตรวบรวมเรื่องราวชาวไทยในแดนกีวีภายในวันอังคารที่ 8 และวันพุธที่ 9 ไว้ด้วยกันนะคะ

ขอเริ่มที่กิจกรรมในแต่ละชั้นเรียนก่อนเลยค่ะ

Patty ผู้ชำนาญการด้านอาหารได้มีโอกาสฝึกปรือฝีมือในการทำพิซซ่า  สุดท้ายไม่เหลือมาฝากซักชิ้น  ยังดีที่พอมี Fruit BBQ มาโชว์ผลงานและแบ่งให้ทาน  ตอนแรกยื่นจานมาให้แล้วบอกว่าเอามาฝากครูบี๋  ครูเผลอขอถ่ายรูปและเก็บกล้องแผล็บเดียว  ไม่เหลือเลยซักกะชิ้น  เด็กๆ แถวนี้เค้าร่วมโครงการร่วมด้วยช่วยกันทานทุกวันทุกเมนูจริงๆ ค่ะ!

ขอย้อนไปเมื่อวันก่อนนี้ที่หนุ่ม Nub ตัวแทนกีฬาค้าแข้งจากประเทศไทยนำทีมเอาชนะฝ่ายตรงข้ามได้ถึงสองประตู  วันนี้หน้ามุ่ยมาเพราะว่าแพ้ไป 2:3 แต่ยังไงก็น่าภูมิใจเพราะตอนที่ครูแบ่งทีม  เพื่อนๆ ชาวกีวีต่างก็เรียกร้องให้นับร่วมทีมกันเสียงดังลั่นเลยค่ะ ( ไม่อยากจะบอกว่าเสน่ห์แรงพอตัว..แอบมาเล่าให้ครูฟังว่ามีสาวมาขอลายเซ็นสองสามราย! )

Natty มีงานศิลปะสวยๆ มาฝาก  หลายคนชะโงกดูแล้วถามว่าวาดเองรึป่าว  เพราะทั้งเส้นสายและสีสัน..โดดเด่นโดนใจดั่งภาพในหนังสือเลยค่ะ!

ช่วงพักกลางวันพี่บูมแวะมาแจมกับเด็กๆ ที่ Intermediate ปรากฏว่าก็โดนยอดชายนาย Poon ลากไปที่สนามเด็กเล่นอีกจนได้   วันนี้หนุ่ม Pine เลยชวนให้เล่นเครื่องโหนที่ยากที่สุดอันหนึ่ง  ปรากฏว่าพี่บูมไม่ทำให้เด็กๆ ผิดหวัง  สามารถแสดงทักษะด้านการโหนได้ดีไม่แพ้เด็กชาวๆ กีวีเลย!

วันพุธนี้เป็นวันที่ถือว่าเป็นโอกาสสุดท้ายในการช้อปปิ้งของเราแล้ว  เด็กๆ ได้เรียนกันครึ่งเช้า ตกบ่ายไปตะลุยห้างสรรพสินค้า Fraser Cove ที่มีสารพัดร้านค้าในบริเวณกว้างขวางแล้วยังมีซุปเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่สองแห่งมารวมอยู่ด้วยกัน  เด็กๆ ได้ช้อปกันสมใจ  หนุ่มๆ ได้  Nerf Gun มาสามคนสามกระบอก ซ้อมยิงกันหน้าห้าง มีเสียงเชียร์ดังจนครูแทบยึดปืนไปฝากหลานที่บ้าน  ได้สัมภาษณ์ความรู้สึกของนักแม่นปืนมาสองท่านค่ะ

Peemchai: ที่ซื้อเพราะมันถูกกว่าบ้านเราสองสามร้อยครับ!

Poon: ราคาพอกะบ้านเราครับ  แต่ที่เมืองไทยพ่อแม่ใจร้ายไม่ซื้อให้…ผมเลยต้องซื้อเอง !!

สาวๆ เน้นหนักไปทางของจุกจิกกุ๊กกิ๊กและขนมนานาชนิด ไม่ว่าจะเป็นช็อกโกแลต เจลลี่เส้นยาวเฟื้อย หรือแคร็กเกอร์พร้อมชีส ฯลฯ

รุ่นพี่ๆ ก็เน้นไปทางเครื่องแต่งกาย  เช่น  เสื้อยืดของสองหนุ่ม  Win-Nitinand&Boom ที่ซื้อแล้วสวมทันทีไม่ต้องเสียเวลาหยิบโชว์! สาวน้อยเสียงใส Jamie ได้ชุดสวยๆ จากร้านที่อยู่ในช่วง Sale50%  Thank you ได้มาทั้งเสื้อยืดและหมวกหลายใบ ถามว่าจะซื้อฝากใครมากมาย  ของหนูหมดเลยค่ะ!  คนที่ซื้อมาแล้วดูภาคภูมิใจปนอาการงงๆ คือ May เพราะเธอเน้นหนักไปทางเครื่องเขียนและการ์ดน่ารักๆ ราคาไม่แพงแต่ถูกใจมากมาย  รวมราคาแล้วก็น่าจะได้ชุดสวยๆ ซักชุดนึงเลยทีเดียว

หลังจากที่ช้อปมานาน พอเริ่มเมื่อยครูเลยพานั่งพักใจและพักขาที่ร้านคาเฟ่เล็กๆ PunPun&Tangkwa ขอแจมพายไข่ทันที

Tangkwa: ของฟรีหนูชอบ  ครูบี๋ซื้อเลย  เด๋วหนูช่วยกิน!!

PunPun: หนูสั่งไอศกรีม แต่เหลือแค่แก้วเดียว พี่ May บอกว่าจะแบ่งให้ทานด้วย  ครูให้คะแนนพี่ May ด้วยนะคะ!!

Pine ทำท่าอยากได้เป้ใบใหม่  เลือกแล้วเลือกอีก ไม่พอใจนู่นนั่นนี่ สุดท้ายบอกว่าไม่เอาดีกว่าเสียดายตังค์! ว่าแล้วก็ไปนั่งแปะทานซูชิแซลม่อนที่ร้านอาหารสบายใจเฉิบ

หนุ่ม Nub ก็ดูสบายใจไร้กังวล  เกาะไปกับพี่ๆ หนุ่มๆ แล้วก็หัวเราะฮากันเป็นระยะ  วันนี้มีเพลงพี่เบิร์ดมาฝากด้วย

Nub: ฝนที่ตกทางโน้น ร้อนถึงคนทางนี้ ก็อยากได้ยินทุกข่าวคราว เจอน้ำท่วมบ้างไหม เสบียงพอใช้หรือป่าว อย่าลืมโพสต์ให้กันฟัง!!  จากนั้นก็ได้ข่าวว่าไปนั่งปล่อยมุขแข่งกันกับพี่ๆ ที่ BurgerKing นานแสนนาน  เรื่องกินเรื่องหญ่ายเสมอค่ะ

Jin Ning TaTa & Natty ก็เกาะกลุ่มเดินช้อบกันแบบไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย  ถามว่าได้อะไรกันบ้าง  ก็ยังเน้นหนักไปทางของฝากเล็กๆ น้อยๆ และขนมมากมายหลายกล่องเหมือนๆ กัน

คู่ที่หายไปนานและหิ้วขนมถุงใหญ่ที่สุดกลับมา คือ Pim&Yoohoo ถามดูแล้ว ปรากฏว่าอันนี้อร่อย อันนี้ก็ชอบ อันนี้ก็ติดใจ  ก็เลยจัดไปเต็มที่และเต็มถุงค่ะ

หนุ่มทีน่าจะได้คะแนน caring ในวันนี้น่าจะเป็นหนุ่ม Pun เพราะขณะที่เดินซื้อของเป็นเพื่อนครู  ยังอาสาหิ้วตะกร้าเดินตามกันต้อยๆ  โถ..แค่เป้ที่แบกก็หนักแล้ว..ครูยังใช้..เอ๊ย..ยังมีน้ำใจช่วยครูถือของ 🙂

ตอนท้าย ครูนัดที่จุดนัดหมายประมาณห้าโมงเย็น  ทุกคนมาก่อนกำหนดเวลา ได้อวดของ โชว์สินค้า บ้าพลังอุ้มกันไปมา  แล้วก็..เกิดปัญหาเมื่อเริ่มมีคนรำพึงว่า ว้า..อีกไม่กี่วันเราก็จะไม่ได้เจอกันแล้ว  เด็กหลายคนเริ่มมองหน้ากัน  แล้วพี่ๆ ก็เริ่มขยับไปกอดน้อง น้องๆ ก็ขอถ่ายรูปกะพี่  อันที่จริงมีบางคนเริ่มก่อหวอดมาหลายวันแล้ว  ประมาณว่า.. เช้ามาทำหน้าหงิกงอ แล้วก็รำพึงว่ายังไม่อยากกลับอ่ะครู

โดยเฉพาะ Oaky, Pine, Pim & Jamie เอาไงดีคะคุณพ่อคุณแม่ 🙂

อ้อ..ท้ายสุด มีคำถามเรื่องภาพบางภาพเบลอ  ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้นะคะ  เราจำเป็นต้อง resize หรือลดขนาดภาพก่อนโพสต์ในบล็อกค่ะ  ฉะนั้นบางภาพอาจไม่ชัดเจน  แต่ท้ายสุดทาง KAS จะมีซีดีภาพแบบ full size ให้ภายหลังด้วยค่ะ  ช่วงนี้คงต้องขอรบกวนคุณพ่อคุณแม่ชมภาพขนาดกะทัดรัดไปก่อนนะคะ