KAS BLOG

สวัสดีค่ะ  วันนี้ครูตระเวนเดินทางไปหาเด็กๆทั้ง 3 รร   Willows Elementary กับ Oak Bay High School อยู่ไม่ไกลกัน เดินไปสัก 15-20 นาที ส่วน Lansdowne ก็ไม่ไกลหรอกค่ะ  แต่ต้องนั่งรถไป 2 ต่อ เวลาขึ้นรถเมล์ต้องศึกษาดูตารางรถเมล์ และวางแผนการเดินทางให้ดี ไม่งั้นจะพลาดได้  ครูยังงงกับการเดินรถคนละฝั่งกับบ้านเรา ยังปรับตัวไม่ค่อยได้ เด็กๆก็งงเหมือนกัน  ตอนเช้าครูไป Oak Bay ก่อน แล้วก็ต่อด้วย Willows ได้เจอเด็กๆตอนพักกลางวันพอดี เสร็จแล้วก็ไป Lansdowne ยังไม่ค่อยกล้าถ่ายรูปเท่าไหร่ค่ะ เอาไว้ตีสนิทสร้างความคุ้นเคยกันมากกว่านี้ก่อน

เด็กๆที่ Oak Bay High School ขึ้นรถเมล์กันเป็นทุกคนแล้ว เมื่อวันอาทิตย์ก็ไปช้อปกันที่ May Fair ส่วนเด็กๆที่ Lansdowne โฮสต์ยังมาส่งอยู่ บางคนก็เดินมา บางคนก็มากับลูกโฮสต์  ยังขึ้นรถเมล์กันไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่ บางบ้านก็บอกว่าพรุ่งนี้จะลองให้ขึ้นรถเมล์เองแล้ว

เมื่อวันอาทิตย์ ครูป้านบอกเด็กๆว่าถ้าใครที่ไม่ได้ไปไหน ก็ให้โทรมา จะได้นัดเจอกัน กำชับว่าไม่ต้องโทรมาแต่เช้านะ ครูขอนอนตื่นสายๆ ปรากฏว่ายัยเฟิร์นโทรมาแต่เช้าเป็นคนแรก บอก..หนูไม่เห็นได้ยินครูสั่งเลย  ตกลงก็มี เฟิร์น วิน แสตมป์ แนนซี่ นัดเจอกับครูป้านในเมือง แล้วก็ต่อรถไป May Fair Shopping Mall กัน ห้างใหญ่ของเยอะดี มี GAP ลดกระหน่ำด้วย  ส่วน อิน อัน ขออนุญาตไปช้อปกับลูกโฮสต์  ก็ได้เจอกันที่ห้งกัน เธอช้อปกระหน่ำจริงๆ บิ๋มขี้เกียจขอรออยู่บ้าน มิ๊นท์ ยุ้ย ก็ไปช้อปกับโฮสต์ ได้เจอกันแว้บๆ  หลุยส์ทำท่าอยากมาด้วย แต่ครูบอกให้ไปทำกิจกรรมกับโฮสต์เถอะ ไว้วันอื่นค่อยช้อปก็ได้ ยังมีเวลาอีกเยอะ หลุยส์เลยได้ไปดูลูกโฮสต์เล่นฮอกกี้ และไปเล่น ice skate  ส่วน น้ำผึ้ง เพชร พราว ทำกิจกรรมอยู่กับโฮสต์

ราคาสินค้าที่นี่ ราคาที่ติดป้ายไว้ยังไม่ได้บวกภาษีมูลค่าเพิ่ม  ระบบเดียวกับอเมริกาเลย ที่นี่บวกภาษี 12% โหดสุดๆ

รร ที่นี่เรียนจริงจังเป็นเรื่องเป็นราว แผนการเรียนชัดเจน คุณภาพการศึกษาสูงมาก สูงกว่าทางนิวซีแลนด์ ออสเตรเลีย สูงพอๆกับค่าครองชีพนั่นแหละ  แต่ไม่รู้ลูกๆเราจะชอบหรือเปล่า เพราะอาจจะชอบแบบเรียนเล่นๆมากกว่า  ก็ให้เรียนรู้ที่จะปรับตัวกันไปค่ะ จะได้เห็นโลกหลายๆมุม  และโรงเรียนที่ลูกๆเราได้เข้าเรียนก็เป็นรรเก่าแก่ที่มีชื่อเสียงของเมืองเลยทีเดียว

ตามตารางเราจะไปเที่ยววันจันทร์ที่ 25 April ที่เป็นวันหยุด Easter แต่ขอเลื่อนเป็นเที่ยวสัปดาห์หน้าแทนค่ะ สัปดาห์นี้จะเป็น Easter long weekend ถ้าเด็กๆ ไม่ได้ไปไหนกับโฮสต์ ครูจะนัดช้อปกันทุกวันค่ะ จะได้ซื้อๆให้เรียบร้อยไป ก่อนที่เงินจะหมดในช่วงสัปดาห์ท้าย ตั้งใจว่าจะพาไป May Fair ซึ่งมี Toy R Us ราคาถูกกว่าเมืองไทยพอสมควรค่ะ น่าซื้อ และกำลังลดราคาถึงแค่สัปดาห์นี้ เผื่ออยากซื้อฝากใคร แล้วก็มี GAP ที่กำลังลดราคาเหมือนกัน ที่นี่ยังมี Coach Shop ด้วย  ร้านค้าเยอะดีค่ะ  แล้วก็วันเสาร์จะไป Walmart เป็น supermarket สัญชาติอเมริกันที่ปุ๋ยพรทิพย์ไปแต่งงานกับเจ้าของน่ะค่ะ ใหญ่มาก ต้องใช้เวลาเดินหลายชั่วโมง  วันอาทิตย์ทุกอย่างปิดทำการเพราะเป็น Easter Sunday ค่ะ พักผ่อนเอาแรง วันจันทร์อาจจะไป Hillside Mall กับ Tillicum Mall อันหลังนี่เค้าบอกว่ามีร้านขายเสื้อกันหนาวที่มีของเยอะดี  ตอนนี้ที่นี่หาเสื้อกันหนาวและรองเท้าบูธยากมาก เพราะเป็น Spring ของเค้า เค้าเก็บเสื้อผ้ารองเท้าฤดูหนาวไปหมดแล้ว

แนนซี่เป็นเด็ก Middle school คนแรกที่ได้ลิ้มลองการขึ้นรถเมล์ไปรร วันแรกของการขึ้นรถเมล์ ช่วงเย็นๆ ครูได้รับโทรศัพท์จากแนนซี่

ครูคะ หนูหลงทาง

แล้วหนูตกใจป่าว ร้องไห้ป่าว

ไม่ค่ะ หนูไม่ร้องไห้ค่ะ

เก่งมากเลยแนนซี่ แล้วตอนนี้หนูอยู่ที่ไหน

หนูไม่รู้ว่าอยู่แถวไหน แต่มันเลยมาไกลมากแล้วอ่ะครู  หนูถามคนขับรถ เค้าบอกว่าให้หนูอยู่บนรถ เด๋วรถจะ uturn กลับไปที่เดิม แล้วหนูก็มองหาคนที่มีโทรศัพท์มือถือบนรถเมล์ หาอยู่นานเลยค่ะครูกว่าจะเจอ แล้วหนูก็ขอยืมโทรศัพท์เค้าโทรหาครูนี่แหละ

เก่งมากเลยแนนซี่ ที่มีสติ ไม่ตกใจ ถึงบ้านแล้วโทรบอกครูด้วยนะ เด๋วครูโทรแจ้งโฮสต์ให้นะ

จากนั้นครูก็โทรแจ้งโฮสต์  โฮสต์ตกใจมาก (มากกว่าครูหลายเท่า) คำถามพรั่งพรู ตอนนี้เค้าอยู่ที่ไหน ทำไมเค้าไม่โทรหาฉัน ทำไมเค้าโทรหาเธอ แล้วเค้าจะกลับมายังไง บลาๆๆๆๆ  ครูบอก ใจเย็นๆ นะ เท่าที่ฟังเสียงแนนซี่ ฉันมั่นใจว่าแนนซี่จะกลับถึงบ้านได้อย่างปลอดภัยแน่นอน she is very smart โอสต์เริ่มคลายความตกใจ และเห็นคล้อยตามด้วยว่าแนนซี่เป็นเด็กฉลาด สักพักแนนซี่ก็โทรมารายงานว่าถึงบ้านแย้ว (เย้) วันต่อมาก็ถึงได้รู้ว่าเธอขึ้นรถเมล์ผิดฝั่งนั่นเอง  เรื่องนี้เป็น case study ที่ครูได้สอนเด็กๆทุกคนว่าหลงทางเรื่องเล็ก เพราะที่นี่ปลอดภัย และผู้คนช่วยเหลือดีมาก ขอให้ตั้งสติ และสอบถามคนขับรถเมล์เป็นคนแรก  คนขับรถเมล์ที่นี่ใจดีมากๆเลยค่ะ ครูเองก็สอบถามคนขับตลอดเวลาเดินทาง เพราะยังจำไม่ค่อยได้ ยังไม่เจอคนที่ไม่ช่วยเหลือเลยค่ะ  ข้อดีอีกอย่างคือ แคนาดา เป็น multicultural country คนที่นี่มักฟังภาษาอังกฤษสำเนียงแปร่งๆของเราออกค่ะ  ขอเสียงปรบมือดังๆให้แนนซี่ด้วยค่ะ (หลังจกนั้น แนนซี่ยังมีหลงอีกระลอกในวันอาทิตย์ค่ะ 555 กว่าจะกลับไทย ไม่รู้แนนซี่คนเก่งของเราจะหลงอีกกี่ที อิอิ) อย่าว่าแต่แนนซี่เลย ครูเอง เวลายืนรอรถเมล์หันมองผิดฝั่งตลอด รถเมล์ก็ไม่มีวันมาฝั่งที่เรามองหรอก

เมื่อวันเสาร์เราไป Royal BC Museum และ shopping กัน นัดโฮสต์มารับ 5 โมงเย้น ที่หน้า Victoria Visitor Center ถึงเวลานัด โฮสต์เริ่มทยอยมารับ ปรากฏว่าโฮสต์น้ำผึ้งยังไม่มาสักที ครูเลยโทรสอบถาม โฮสต์บอก..ชั้นฝากโฮสต์พราวมารับ  อ้าว..แย่ละสิ  พราวกลับไปแล้ว น้ำผึ้งหน้าซีด ทำไงดี โชคดี โฮสต์พราวนึกขึ้นได้ ย้อนกลับมารับ ขอโทษขอโพยใหญ่