KAS BLOG

สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์ที่สองที่โรงเรียน  เด็กเล็กเริ่มเข้าที่เข้าทาง ปรับตัวได้ ทั้งที่บ้านและโรงเรียน  เห็นได้ชัดจากรอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่สดใส

ที่โรงเรียน Otumoetai Intermediate มี บาบาร่าและโมนิก้า เป็น coordinator  บาบาร่าเป็นหัวหน้าฝ่าย International Students และเป็นโฮสต์ของครูป้าน ส่วนโมนิก้า เป็น Resources Manager เป็นครูสอนภาษาอังกฤษ และเป็นโฮสต์ของวินกับฟัดจี้ด้วย

สัปดาห์แรก ตูนกับคะน้าประเดิม Homesick ตั้งแต่อยู่โอคแลนด์ ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ด้วยความร่วมมือของผู้ปกครอง ต้องขอบพระคุณจริงๆค่ะ

ต้นไทรตอนแรกมาก็ดีๆอยู่ ไปกับครูป้านมาหลายปีไม่เคย Homesick อยู่ๆก็มาเป็น อาจเป็นเพราะเห็นลูกโฮสต์ขี่จักรยานแล้วได้รับอุบัติเหตุรถล้มแขนหักเลยพลอยใจเสีย  ตอนนี้ต้นไทรชิลๆ กลับมา กวนและซน เหมือนเดิมแล้ว

ส่วนเอี๋ยวตามมาแบบเงียบๆ แต่มาแรง ตอนนี้ก็สบายหายห่วง ปล่อยมุกกันกระจาย

วันที่มาแรกๆ เด็กเราเงียบมาก โรงเรียนถามว่า ใครเข้าใจภาษาอังกฤษบ้าง ก็ไม่มีใครตอบ เค้าก็คิดว่าเราพูดอังกฤษไม่ได้ บางวิชาเค้าคิดว่าเราทำไม่ได้ เอาชีทอังกฤษง่ายๆมาให้ทำ เด็กบางคนก็มาฟ้องครูป้านว่ามันง่ายมาก ครูป้านบอกให้เด็กๆอธิบายกับคุณครูประจำชั้นไปเลยว่าเราทำได้   น้ำผึ้ง เป็นคนแรกที่กลับมาบอกครูป้านว่า เรียบร้อยค่ะครูป้าน หนูได้ทำงานเหมือนคนอื่นแล้วค่ะ เก่งมาก น้ำผึ้ง!!

ฟัดจี้กับวินเข้ากันได้ดี เหมือนรู้จักกันมานาน  สนุกสนานร่าเริง แทบไม่ต้องปรับตัวอะไรเลย ไม่เคยบ่น หรือเรียกร้องอะไรจากครูป้านเลย มีเพือนนิวซีแลนด์เต็มไปหมด เพื่อนหน้าใหม่ๆสลับมาเล่นกันตลอด

ผลงานในวิชาศิลปะของแนนซี่เป็นที่ฮือฮาของเพื่อนๆที่นี่มาก แนนซี่ตั้งใจเรียนทุกวิชามาก (จนครูป้านประหลาดใจ) อยากรู้ทุกเรื่อง อยากเรียนทุกอย่าง แต่ก็จะบ่นๆว่าบางครั้งถามบัดดี้แล้วบัดดี้ไม่อธิบาย ครูป้านคิดว่าบัดดี้เค้าอาจจะรีบทำงานให้เสร็จ ไม่มีเวลาอธิบาย  แนนซี่ก็จะงอนๆ หน่อย

แบมบี้ น้องคนสุดท้อง (9 ขวบ) ของครูป้าน ครูป้านยกนิ้วโป้งให้สองนิ้วเลย เก่งมากๆ ไปดูทีไร ก็คุยกับเพื่อนนิวซีแลนด์และซักถามเรื่องที่ไม่เข้าใจในชั้นเรียนตลอดเวลา

คะน้าอยู่ห้องเดียวกับเด็กไทยคนนึงที่มาเรียน long term ที่นี่ ครูป้านแอบเห็นคะน้าชอบพูดภาษาไทยกัน  เลยไปเล่าให้โมนิก้าฟัง โมนิก้าบอกถ้างั้นย้ายห้องดีกว่า พอครูป้านบอกคะน้าเรื่องย้ายห้อง (น่าจะประมาณวันที่สามหรือสี่ที่มาเรียนที่นี่) คะน้าทำเสียงแหลม จีบปากจีบคอ ถามครูป้าน

คะน้า: เรื่องย้ายห้องเนี่ย มันเป็นความคิดของใครคะ

ครูป้าน: อึกอัก จนมุมคะน้า ยังคิดหาคำตอบไม่ได้ ขำๆก้ขำในท่าทางของเธอ คะน้ารัวคำพูดต่อ

คะน้า: ที่หนูไม่อยากย้าย ไม่ใช่เพราะหนูอยากอยู่กับคนไทยนะคะ แต่หนูชอบครูหนูมาก หนูไม่อยากเปลี่ยนครูค่ะ หนูสัญญาว่าหนูจะไม่พูดภาษาไทยกับพี่เค้าอีกนะคะ

ครูป้าน: ให้โอกาสคะน้าแล้วกันค่ะ ถ้าเห็นพูดภาษาไทยกันอีก ครูป้านจะย้ายนะคะ

คะน้า: หนูสัญญาค่ะ

วันถัดมา ครูป้านเดินเข้าไปถ่ายรูปขณะคะน้ากำลังเรียนทำอาหารอยู่ คะน้ารีบวิ่งมาพูดภาษาอังกฤษกับครูป้าน I am making pasta today แล้วก็พูดอะไรอีกมากมาย พอครูป้านเดินผ่านมาอีกรอบคะน้ารีบวิ่งมาหาบอกว่า I am not making pasta but making pizza. เธอ show off สุดๆ กลัวโดนย้ายห้องค่ะ พอทำพิซซ่าเสร็จก็ประจบประแจง เอาพิซซ่ามาให้ครูป้าน บอกหนูกินไปแล้วชิ้นนึงค่ะ ชิ้นนี้ตั้งใจให้ครูป้านค่ะ ฉลาดเป็นกรดจริงๆ

พอเด็กๆปรับตัวได้แล้ว เด็กผู้ชายก็เริ่มตั้งแก๊งทะเลาะกับเด็กที่นี่ กลัวครูป้านจะสบายเกินไป ไม่มีเรื่องปวดหัว  หัวหน้าแก๊งคือต้นไทร ผู้ร่วมขบวนการมีตูน กับ เอี๋ยว ส่วนผู้สังเกตการคือโอม เห็นพวกเราเป็นผุ้ชายหมด อย่านึกว่าแน่นะคะ ที่แท้ก็ทะเลาะกับเด็กผู้หญิง ฮา.. ไม่มีอะไรซีเรียสหรอกค่ะ แบบขำๆ ครูป้านบอกแก๊งนี้ว่า ถ้าแก๊งเด็กผู้หญิงที่ก่อเหตุมาเมื่อไหร่  ให้ชี้ให้ดูหน่อย สักพักตูนตะโกน (ปกติตูนก็พูดเบาๆไม่เป็นอยู่แล้ว) ครูป้าน!!!  มาแล้วๆ ครูป้านหันไปดู ทำหน้าดุๆใส่เด็กผู้หญิง (ปกติไม่ทำ หน้าก็ดุอยู่แล้ว) ตูนหัวเราะกร๊าก บอกครูป้านตลกมาก  อ๊าว!! ชั้นทำหน้าดุ กลายเป็นตลกไปซะนี่

ขอกระซิบบอกก่อนว่า เวลาครูป้านเล่าอะไรเนี่ย อย่างไปต่อว่าน้องเด็ดขาดนะคะ อย่าไปซีเรียสค่ะ เล่าพฤติกรรมอันน่ารัก บางครั้งก็น่าหยิก ของเด็กน่ะค่ะ ไม่ซีเรียส

ครูป้านลืมเล่าเรื่องเจ้าซุปที่ครูปป้านซื้อมา เป็น Chicken & Corn Soup แค่ใส่น้ำร้อน ก็กินได้ ครูป้านมาแบ่งให้เด็กลองชิมกัน ปรากฎว่าเด็กๆชอบมาก บอกอร่อยมากกกกก พอกินเสร็จครูป้านก็เอาถ้วยไปทิ้งขยะ หลังจากนั้นเด็กๆหลายคนมาฝากครูป้านซื้อ ครูป้านก็จำไม่ได้แล้วว่าเป็นยี่ห้ออะไร มีเด็กหลายคนวิ่งไปคุ้ยถังขยะหาเจ้าซุปถ้วยนี้ เพื่อจะดูยี่ห้อ แบบชอบมาก

ที่โรงเรียนมี Spicy Cup Noodle ขาย ราคา 3 ดอลล่า มีเด็กไปซื้อมากินกัน  ครูป้านบอกที่ supermarket หน้าบ้านครูป้านขาย 1.2 ดอลล่าเอง เด็กๆฝากซื้อกันเกือบทุกคน  วันต่อมาครูป้านต้องแบกถุงใบใหญ่ใส่ทั้งซุป cup noodle และกีวี่อีก 2 กิโล (ครูป้านเห็นเด็กๆชอบกินกีวี่กันมาก เลยซื้อมา 2 กิโล มาให้กินกันให้หนำใจ) ตูนบอกกินแล้วลิ้นแตก แต่คนอื่นไม่เป็นไร  กีวี่ที่ครูป้านซื้อมาเป็น Green Kiwi จะเปรี้ยวๆหวานๆ ส่วน Gold Kiwi จะหวานอย่างเดียว  แต่คนที่นี่ชอบ Green Kiwi มากกว่าค่ะ เพราะเค้าไม่ชอบหวาน

โอมบอกโฮสต์ว่าชอบกินกีวี่สีทอง โฮสต์ก็จัดมาให้ โอมกับเอี๋ยว มีกีวี่มากินที่โรงเรียนพร้อมอุปกรณ์ที่ด้านนึงเป็นมีดไว้ตัดลูกกีวี่ ส่วนอีกด้านไว้ตักเนื้อกี่วี่ 

——————————————————————————-

ครูป้านได้เริ่มเล่าเรื่องแล้วนะคะ ลองเข้าไปดูที่

• ตะลุยโอคแลนด์
• วันที่สองของการผจญภัยในโอคแลนด์
• อำลาโอิคแลนด์
• วันแรกที่ีโรงเรียน
• Sat 24 April
• Sun 25 April

พรุ่งนี้ครูป้านจะ upload รูป และเริ่มเขียนเรื่องที่โรงเรียนของ Week 2 ค่ะ  คอยติดตามนะคะ  สัปดาห์ที่ผ่านมาเด็กๆบางคนยังไม่ค่อยเข้าที่เข้าทาง ครูป้านไม่มีสมาธิในการเขียนจริงๆค่ะ ยังห่วงเด็กๆอยู่  สัปดาห์นี้ดีขึ้นมากๆ รอยยิ้มที่สดใส ของเด็กๆเป็นกำลังใจในการทำงานจริงๆ ค่ะ

คุณพ่อคุณแม่สามารถเข้ามา comment ได้ที่ตรงด้านล่างของบลอค ตรงที่เขียนว่า “Leave comment”  เมื่อพิมพ์เสร็จกด submit แล้ว ข้อความจะยังไม่ขึ้นให้เห็นทันทีนะคะ ต้องรอให้ webmaster approve ก่อนค่ะ ป้องกัน spam