KAS BLOG

Archive for the ‘UK Education Experience 2013’ Category

อยู่ดีๆ เรื่องราว London ที่ทำไว้ก็หายไป ครูต้องมานั่งทำใหม่อ่ะค่ะ ฮือๆๆๆ

Weekend นี้เราเข้ามาเที่ยวลอนดอนแบบค้างคืนกันที่ลอนดอน 1 คืน วันเสาร์เราตกลงยินยอมพร้อมใจจะออกเดินทางแต่เช้า จะได้มีเวลาเที่ยวเยอะๆ ครูได้เตือนอย่างเป็นทางการแล้วว่า วันศุกร์ให้นอนแต่หัวค่ำ weekend นี้ เราจะต้องเดินเยอะมาก และเหนื่อยมาก ให้สวมรองเท้าสบายๆเหมาะแก่การเดินกันด้วย เราตกลงกันว่าพบกันที่ Eastbourne Station 7.45 วันนี้ทุกคนตรงเวลามาก รถไฟออก 8 โมงเช้าเป๊ะ ต่อเดียวถึงลอนดอนเลยค่ะ นั่งเพลินๆ ชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึง เรามีการปรับโปรแกรมด้วยนิดหน่อยเพื่อให้เหมาะสม

Sat: Buckingham Palace & Change of the guard, Westminster Abbey, Shopping streets: Oxford Street & Regent Street, Westfield Shopping Mall, YHA Thameside Hostel

ถึงลอนดอนเราเอากระเป๋าไปเก็บที่ที่พักกันก่อน จะได้ไม่ต้องแบกกันทั้งวัน แล้วเราก็รีบไป Buckingham Palace ลงรถไฟเราเดินผ่าน Green Park ทุ่งหญ้าเขียวขจี มีกระรอกน่ารักมากวิ่งไปมา เช้าวันเสาร์อากาศอบอุ่น มีแดดออก เราไปทันเวลาได้ดู Change of the guard พอดี คนมากมายแต่เราก็ยืนอยู่ในมุมที่เห็นได้ชัดเจนเลยค่ะ ถ่ายรูปกันจนหนำใจ แล้วเราเคลื่อนย้ายขบวนไป Westminster Abbey ซึ่งเป็น Cathedral ประจำราชวงศ์ ใช้จัดพิธีสำคัญของราชวงศ์ เช่น พิธีขึ้นครองราชย์ของ Queen Elizabeth ล่าสุดก็เป็นพิธีแต่งงานของ Prince William จากนั้นก็ขึ้นรถไฟไป Oxford Street ใกล้นิดเดียวเองค่ะ เราหาร้านอาหารทานกันแถวๆ Oxford Street นี่แหละ อร่อยดีค่ะ (หิวมากด้วย) ครูชี้จุดนัดพบให้ดู อธิบายเส้นทางช้อปปิ้ง บอกทางสาวๆไปห้าง Selfridges นัดเวลาสี่โมงเย็น ครูกำชับไปว่าถ้ายังซื้อของไม่เสร็จและมีแนวโน้มจะมาสายให้โทรบอกครูล่วงหน้าก่อนเวลานัดครึ่งชม. แล้วก็แยกย้ายกันเดิน

ครูพาสามหนุ่มที่ยังเงอะๆงะกับการช้อปปิ้งไปด้วย สามหนุ่มกระโจนใส่ Nike Town ตรงหัวมุมถนนก่อนเลย ต่อด้วย Apple Store ใหญ่มากบน Regent Street บูมชอบร้านนี้เป็นพิเศษ สาวๆโทรแจ้งก่อนวลาตามเงื่อนไขว่าขอเลื่อนเป็นห้าโมง ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา ครูพาสามหนุ่มเดินต่อไป SuperDryJapan ยี่ห้อสุดฮิตในอังกฤษที่แนทอยากดู ท้ายสุดเราจอดที่ร้าน Lilly White ร้านกีฬาใหญ่ที่ไช้ชื่นชอบ กลับมาถึงจุดนัดหมายตรงเวลากัน ทุกคน เปียกปอนกันไปตามระเบียบ เพราะช่วงบ่ายฝนตกพรำๆตลอด สาวๆเอาของยี่ห้อ BOY LONDON มาโชว์ เล่นเอาหนุ่มๆตาโตอยากได้บ้าง คุณพ่อคุณแม่เจมี่ที่มาเที่ยวอังกฤษมาขอรับเจมี่จากจุดนี้ไปนอนด้วยหนึ่งคืน บ๊ายบายเจมี่ แล้วเราก็ยกขบวนนั่งรถไฟต่อไปห้างใหญ่ม๊าก Westfield ครูพาเด็กๆไปเลี้ยงอาหารไทยที่ร้าน Busaba EAT Thai ที่อยู่ใน Westfield ส่วนมากก็อร่อยกัน ยกเว้นคนที่สั่งข้าวผัดเขียวหวาน บอกมันเลี่ยนกะทิเยอะไปหน่อย ตอนนี้เริ่มเหนื่อยแฮ่กกันถ้วนหน้าแล้วค่ะ เดินมาตั้งแต่เช้า ได้ยินเสียงบ่นว่าเดินจนช่วงล่างจะหลุดแล้ว!! แต่ก็สู้ไม่ถอยกันค่ะ นัดเจอกันสามทุ่มที่ Starbucks ถ้าใครเมื่อยก่อน ก็ให้มานั่งรอก่อน จากนั้นก็กลับที่พักกัน เหนื่อยขนาดนี้คิดหรือว่าจะนอนกัน สาวๆนั่งเล่น..นั่งเม๊ากันต่อ หนุ่มๆอีกห้องน่าจะหมดแรงหลับไปก่อน

Sun: London Eye, งานสงกรานต์ @ วัดพุทธประทีป, Tower Bridge & Tower of London, Eastbourne

วันอาทิตย์นัดทานอาหารเช้า 8.30 หนุ่มๆตรงเวลาเหมือนเดิม สาวๆมาสายหน่อย เพราะนอนดึกมัวแต่สนุกกัน ทานอาหารเช้าที่โรงแรม เราทิ้งกระเป๋าสัมภาระไว้ในห้องเก็บของที่นี่ลอคกุญแจอย่างดี แล้วเราก็รีบไป London Eye กันก่อนที่คิวจะยาวเหยียดเกินไป ถึง London Eye คุณพ่อคุณแม่เจมี่พาน้องมาส่งคืนให้เราตามเวลานัดหมาย พวกเราต่อแถวไม่นานก็ได้ขึ้นไปชมวิวด้านบน พอกลับลงมาด้านล่าง เราไปซื้อของที่ร้านขายของที่ระลึก ร้านนี้มีของสวยๆดีค่ะ

จากนั้นเราก็ขึ้นรถไฟไป Wimbledon ที่อยู่ชานกรุงลอนดอน เพื่อไปร่วมงานสงกรานต์ที่วัดพุทธประทีปกัน คนมหาศาลเล่นเอาพวกเราอึ้งไปทีเดียว คนไทยที่อยู่อังกฤษนับถือหลวงพ่อดำที่วัดนี้มากค่ะ เมืองใหญ่อื่นๆในอังกฤษก็มีวัดไทยบ้างเหมือนกัน แต่ปีนี้บางวัดก็ไม่ได้จัดงาน คนเลยยิ่งแห่กันมาที่นี่ เบียดเสียดเลยทีเดียว ทั้งคนไทย ทั้งฝรั่ง คนเต็มไปหมด พวกเราไม่รอช้าไปต่อคิวซื้ออาหารไทยกัน ส่วนมากจะทานก๋วยเตี๋ยว ส่วนครูไปต่อคิวที่ยาวที่สุดซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้ง อร่อยสมกับที่รอคอย ไหว้พระแล้วก็กลับเข้ามาลอนดอนต่อ เดินทางไปที่ Tower Bridge & Tower of London เราเข้าไปชมกันด้านในเลยค่ะ เข้าไปในโซน Crown Jewel ได้เห็นมงกุฎประดับเพชรพลอยของจริง เครื่องจัดเลี้ยงในราชพิธี ที่เป็นทองคำแท้ๆ ดาบทองคำฝังเพชรพลอยประจำพระองค์ พวกเราฮือฮากับภาพสิ่งของที่จัดโชว์ที่อยู่ตรงหน้า ทำให้หายเหนื่อยเลยทีเดียว เด็กๆสนใจใคร่รู้ในประวัติศ่าสตร์กันมาก น่าชื่นใจ เราเดินชมส่วนต่างๆ เผลอแป๊บเดียวก็เย็นแล้ว เรากลับไปที่โรงแรม ได้เวลารถมินิบัสมารับพวกเราพอดี ขนสัมภาระขึ้นรถกลับ Eastbourne กันค่ะ ที่ครูให้รถบัสมารับเพราะวันอาทิตย์ที่อังกฤษรถไฟชอบปิดซ่อมบำรุงเป็นช่วงๆ จากที่ขึ้นรถต่อเดียว บางทีก็กลายเป็นหลายต่อ บางสายก็ตัดเวลาเดินรถออก ทำให้รถยิ่งน้อย คนยิ่งแน่นมาก พวกเราเหนื่อยกันมามากแล้ว เลยคิดว่ากลับบัสดีกว่าค่ะ

ทุกๆที่ที่เราไป เราใช้เวลากันอย่างเต็มที่ ครูย้าย British Museum ไปป็นพุธที่ 1 May ซึ่งเป็นวันที่เราจะเข้ามาดู A Matinee Performance of Lion King กัน จะได้มีเวลาเดินชมนานๆไม่รีบมากค่ะ

วันพฤหัสฯ เรามีกิจกรรมพิเศษตามที่ครูได้เกริ่มไว้วันก่อน  หลังจากเราเรียนหนังสือกันตามปกติ  Ms.Liz ก็ซักซ้อมเด็กๆเพื่อเตรียมที่จะไปพูดคุยกับเหล่าผู้สูงวัยที่ Venton Centre เช่น คำถามและคำพูดอะไรที่ควรและไม่ควรพูดตามมารยาทที่ดี  เราซ้อมร้องเพลงกันอีก 1 รอบ วันนี้ทุกคนใส่เครื่องแบบนักเรียนของเมืองไทยมา  ส่วนบูมกับแนทที่ไม่ได้เอาชุดมา ก็มีสปิริตไปซื้อเสื้อเชิ๊ตขาวมาใส่อย่างเรียบร้อย ทุกคนดูภาคภูมิใจกับเครื่องแบบของโรงเรียนตัวเอง  โพสต์ท่าถ่ายรูปกันสนุกสนานออกแน้วทะเล้นตามประสาวัยรุ่น  เมื่อถึงเวลานัดหมาย  เราก็พากันเดินไปที่ Venton Centre ซึ่งอยู่ในทาวน์ข้างๆห้างนี่เองค่ะ ศูนย์แห่งนี้มีจิตแพทย์ และที่ปรึกษาด้านสุขภาพให้แก่สว.ด้วย  เห็นป้ายเจ้าฟ้าชายชาร์ลมาเป็นผู้เปิดศูนย์เมื่อหลายปีมาแล้ว

พอไปถึง ผู้สูงวัยแต่งตัวสวยงาม นั่งคอตั้งหลังตรงตามแบบฉบับผู้ดีอังกฤษยังงัยยังงั้น กำลังรอพวกเราอย่างตั้งอกตั้งใจ  พินซึ่งจะเป็นคนกล่าวนำก่อนร้องเพลง เห็นสถานการณ์แบบนี้ เริ่มประหม่า  “ครูๆ หนูไม่พูดได้ไม๊ครู หนูกลัว หนูร้องเพลงเลยได้ไม๊ครู”  ส่วนคนอื่นก็เกิดอาการประหม่าไม่แพ้กัน ครูก็บอกไม่เป็นไรหรอก เค้าดีใจที่เรามา ดูสิเค้าแตั้งใจคอยพวกเรา เค้าให้เกียรตเราแต่งตัวมาสวยงามเชียว

จากนั้นพินก็เริ่มกล่าวนำ  แล้วพวกเราก็ร้องเพลง “ในหลวงของแผ่นดิน” เป็นเพลงแรก  ต่อด้วยเพลง Que Sera, Sera (Whatever will be, will be) เพลงนี้ผู้สูงวัยร้องคลอตามกันทุกคน ร้องเพลงจบเด็กๆก็กระจายกันไปพูดคุยกับผู้สูงวัย บรรยากาศการพูดคุยเป็นไปอย่างสนุกสนาน คึกคัก ครูบรรยายไม่ถูกจริงๆ ใบหน้าทุกคนเปื้อนยิ้ม มีเสียงหัวเราะดังมาเป็นระยะ   วันนี้เด็กๆ mature & responsible มากๆๆๆ  ครูภูมิใจเหลือเกิน  ครูไม่เคยเห็นเบย์ดูมั่นอกมั่นใจขนาดนี้มาก่อน  นาเดียที่ปกติพูดน้อยก็พูดเยอะเชียว เจมี่บอกว่ามีผู้สูงวัยคนนึงชี้ไปที่บูมแล้วกระซิบกระซาบ He is so handsome. How old is he?  บูมถูกเสป็คคุณยาย แกคงอยากเอาไปเลี้ยงเป็นลูกเป็นหลาน 55555  บูมบอก “ผมเครียดเลย” แกอาจจะมีมรดกเยอะก็ได้นะบูม!!!  เจ้าหน้าที่ศูนย์เดินมาหาครูขอบคุณแล้วขอบคุณอีก  บอกว่าเด็กๆเหมือนเป็นแสงส่องสว่างทำให้บรรยากาศอึมครึมของที่นี่สว่างสดใสขึ้นมาอย่างมากมาย  แล้วก็ชมว่าเด็กๆทุกคนเป็นเด็กดีน่ารักมากๆ  เหล่าสว.ดูมีความสุขมากอย่างเห็นได้ชัด  พวกเราก็มีความสุขมากไม่แพ้กัน เสร็จภาระกิจทุกคนเดินออกมาด้วยหัวใจพองโตที่ได้ทำบุญแล้วยังได้ฝึกภาษาอังกฤษอีกด้วย ครูเล่าให้เด็กๆฟังเรื่องที่เจ้าหน้าที่เค้ามาขอบคุณ มีเสียงลอดมา “ครูพูดแล้วหนูจะน้ำตาไหลอ่ะ”

เสร็จภารกิจ เราก็ไปเดินเล่นกันต่อ กินไอติม แล้วก็กลับบ้านค่ะ  จริงๆพวกผู้ชายก็มาเดินด้วยแหละ แต่ชอบหายแว๊บๆเป็นนินจา เลยไม่ได้ถ่ายรูป

เวลาเรียนก็ตั้งใจเรียน  เวลาเล่นก็เล่นเต็มที่ (แดนซ์กระจาย)  เวลามีบทบาทหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบก็รับผิดชอบกันอย่างเต็มที่  เห็นไม๊คะ  จะไม่ให้ภูมิใจได้ยังงัยกัน

อ้อ! เกือบลืม เสาร์อาทิตย์นี้เราไปเที่ยวลอนดอนกันค่ะ ค้างที่ลอนดอน 1 คืน วันอาทิตย์มีโปรแกรมพิเศษ ครูจะพาเด็กๆไปเที่ยวงานสงกรานต์ที่วัดไทยในลอนดอนช่วงบ่ายด้วยค่ะ  วันอาทิตยฺเราคงกลับมาถึงค่ำหน่อยค่ะ ครูคงได้โพสรูปเย็นวันจันทร์เลยนะคะ

พวกเราไม่ได้หายไปไหนหรอกค่ะ แต่กิจกรรมเยอะซะจนไม่มีเวลาจะเขียนบลอค

วันจันทร์หลังเลิกเรียน นอกจากเราจะซ้อมร้องเพลงกันแล้ว เรายังไปดูวอลเล่บอลนักเรียนสวิสพักนึง

วันอังคารเรียนตามปกติ หลังเลิกเรียน เราซ้อมร้องเพลงกันเหมือนเดิม แล้วก็กลับบ้าน ยังไม่จบแค่นั้น คืนวันอังคารเรามีโปรแกรมดูภาพยนต์ตอนสองทุ่มกัน เรานัดเจอกันที่ป้ายรถเมล์ ถึงเวลารถเมล์มาแล้ว พวก 3 หนุ่ม วิ่งหน้าตั้งมากันเลย เกือบตกรถเมล์ ถ้าพลาดรอบนี้ต้องรออีกครึ่งชั่วโมง  อดดูหนังกันเลยทีเดียว เพราะค่ำแล้วรถจะน้อย

ก่อนหนังฉาย หนุ่มๆถามกันว่ากินป๊อบคอร์นไม๊  ไช้ตอบ “ไม่อ่ะ เด๋วปวดฉี่”  อีก 2 หนุ่ม + ครู ทำหน้างุนงง??!! กินป๊อบคอร์นจะปวดฉี่ได้งัยฟะ  แล้วไช้ก็เฉลย “ก็กินแล้วก็หิวน้ำ หิวน้ำก็ต้องดื่มน้ำ ดื่มน้ำก็ปวดฉี่ งัยล่า” 5555 ไช้คิดล่วงหน้าไป 3 step จนพวกเราตามไม่ทัน

เราเลือกดูเรื่อง The Host กัน ตอนหนังจบ รู้สึกจะมีคนบอกว่าสนุกอยู่ 2 คน คือ พิน กับ เจมี่   หนังเลิกสี่ทุ่มกว่าค่ะ บ้านเจมี่ กับ แก้ม ต้องเดินจากป้ายรถเมล์ระยะนึง ครูเลยให้เจ้าหน้าที่ของโรงเรียนขับรถไปส่ง พร้อม เบ กับ พิน ด้วย  พวกเราที่เหลือขึ้นรถเมล์กลับบ้านพร้อมกัน

วันพุธโปรแกรมเหมือนวันอังคาร ยกเว้นคืนนี้เราจะไปร่วมงานเลี้ยงกับนักเรียนสวิสกันที่ The Lamb ซึ่งโรงเรียนจัดงานให้มาสนุกสนานกันค่ะ  โอ้โห..ถูกใจพวกเราเลย  บ่นอยากให้ครูพาไปผับกันอยู่พอดี  คือเด็กๆได้ยินคนอังกฤษพูดถึงผับบ่อยๆ เลยอยากไปดูว่ามันเป็นงัย  มันเป็นอีกหนึ่งวัฒนธรรมของคนอังกฤษน่ะค่ะ  ไม่ต้องห่วงนะคะ  เราไปฟังเพลงกันเฉยๆ  โรงเรียนเหมาชั้นบนซึ่งจะมีแต่นักเรียน  เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี ห้ามดื่มแอลกอฮอล์ค่ะ  ที่นี่เคร่งครัดมาก เพราะฉนั้นนักเรียนสวิสก็ดื่มไม่ได้เหมือนกัน และมีครูป้านดูแลตลอดรายการค่ะ

The Lamb Pub นี่อยู่ใกล้บ้านเรานิดเดียว  ระยะเดินได้สบายๆค่ะ ยกเว้นเจมี กับ แก้ม ที่ครูคงให้ขับรถไปส่งเหมือนเดิม  คืนนี้คงกลับดึกอีก ครูเลยรีบมาบอกไว้ก่อนเพราะคงไม่ได้มีโอกาสเขียนบลอคอ่ะค่ะ

ช่วงนี้ถ่ายรูปไม่เยอะนะคะ  ไว้ weekend นี้ไปลอนดอน จะเอารูปมาฝากเยอะๆๆๆเลยค่ะ

ปล.เด็กๆ นิสัยดี สดใส ร่าเริงกันทุกคน  หนุ่มๆก็เป็นสุภาพบุรุษ สาวๆ ก็มีน้ำใจ ช่วยเหลือกัน  น่ารักมากค่ะ   อ่อ..อีกเรื่อง  เรามี พิน เป็นช่างทำผมประจำห้อง ค่ะ (ที่เห็นยืนก้มหน้าอยู่นั่น กำลังถักผมให้เพื่อนอยู่)

มาแล้วคร้า ภาพงานปาร์ตี้่…. หลังเลิกเรียน เด็กๆขอไปซื้อของ  ครูก็นึกว่าไปเดินสำรวจสินค้ากันตามปกติ ไม่ได้ซักถามอะไรมากมาย

เรานัดกัน 19.45 ที่หน้าบ้านครู แล้วจะเดินไปด้วยกัน  ใกล้ถึงเวลานัด เจมี่ส่งเสียงมาตามสาย ครูคะตอนนี้ผู้หญิงทั้ง 6 คน อยู่ที่บ้านหนูหมดเลย มาแต่งตัวกัน หนูขอมาสายหน่อยนะคะ  ฝนตกพรำๆ พวกหนุ่มๆมาตรงเวลา ครูเลยชวนเข้ามานั่งรอในบ้านครูก่อน

ถึงงานเลี้ยง โอ้โห ที่บอกครูว่าไปซื้อของ  สาวๆพากันไปซื้อของกระจุ๊กกระจิ๊กมาประดาประดาเสริมความงามตามประสาวัยรุ่น แต่งองค์ทรงเครื่องกันแบบจัดเต็มมากๆ บางคนก็ไปถอยชุดใหม่มาเลย   ส่วนหนุ่มๆก็ไม่ยอมแพ้ หนุ่มแนทไปถอยเสื้อเชิ๊ต กับรองเท้า Fred Perry มา แถมแนทกับบูม ยังซื้อแหวนเหมือนกันเด๊ะมาใส่

หนุ่มทั้ง 3 สั่ง Schweppes มาดื่ม ส่วนครูก็น้ำส้ม สาวๆฟังเพลงอย่างเดียวไม่ดื่มอะไรเลย  เผลอแป๊บเดียวไช้หายไป กลับมาพร้อมเป๊ปซี่ขวดใหญ่ วิ่งปู๊ดไปซื้อที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตข้างๆมา ครูเห็นก็บอก “ไช้เค้าห้ามเอาเครื่องดื่มภายนอกเข้ามากินในร้าน แอบๆหน่อย” เพลงเริ่มสนุกขึ้นทุกที   Mr.Ian ครูพละของเราเป็นคนออกไปเปิดฟลอ  จากนั้นก็เริ่มมีนร.สวิสออกไปเต้น  สักพักพวกเราอดรนทนไม่ไหว ออกไปเต้นบ้าง  ให้ทาย..ว่าใครเป็นผู้กล้าออกไปเต้นก่อน   แถ่น..แทน..แท้น…. แนท กับ ไช้ คร้าาา แนทโชว์ลีลาเท้าไฟ จนนร.สวิสอึ้งไปเลย  ไช้ก็ไม่เบา เลยทีเดียว บูมยังเหนียมๆ แต่ที่สุดก็ทนไม่ไหว ออกไปโชว์ลีลาเหมือนกัน  ส่วนฝ่ายสาวๆมีเจมี่เป็นแกนนำ ออกไปโชว์ลีลา ก่อนใครเพื่อน  แต่ที่สุดก็ออกไปกันหมดค่ะ  ครูนั่งหัวเราะจนน้ำตาไหลกับลีลาแต่ละคน   พอไช้กลับมาที่โต๊ะ บอก ครูครับ พนักงานเค้ามาเอาขวดเป๊บซี่ผมไปแล้วครับ 5555  สนุกสนานกันพอประมาณ ได้เวลาสี่ทุ่มเหล่านักเรียนก็ทยอยกันกลับบ้าน พวกเราก็กลับบ้านพร้อมกันค่ะ  (รูปไม่มากนะคะ  เพราะแสงไม่พอ ถ่ายไม่ค่อยติดค่ะ)

เด๋วพรุ่งนี้ครูจะมาเล่าต่อ เรื่องที่เราไปทำกิจกรรมที่สมาคมคนชรา Venton Centre กันมา เป็นอีกวันที่ครูน้ำตาซึม คราวนี้ไม่ได้เกิดจากการหัวเราะนะคะ  แต่เกิดจากความปลื้มปิติ ที่เด็กๆตั้งอกตั้งใจทำความดี เหล่าผู้สูงวัยทั้งหลายคงนอนหลับฝันดี คิดถึงลูกๆเราไปอีกหลายวันเลยค่ะ 🙂