KAS BLOG

วันพฤหัสฯ ทางโรงเรียนเชิญให้ครูป้านไปพูดเรื่องประเทศไทย  ครูป้านเลยตอบไปว่าให้เด็กๆพูดจะดีกว่า  ทางโรงเรียนก็ตกลง  ครูป้านให้เด็กๆทำโปสเตอร์ประชาสัมพันธ์ประเทศไทยกัน และซ้อม Present กับเด็กนักเรียนออสเตรเลียใน International Club เนื่องจากเรามีเวลาเตรียมกันแค่ 1 ชั่วโมง เด็กๆจึงยังพูดไม่ค่อยคล่องแคล่วมากนักวันศุกร์เช้าครูป้านให้เด็กๆซ้อมกัน ใหม่เพื่อที่จะได้ Present จริงในงาน Farewell Party เ็ด็กๆทุกคนรู้ว่าเมื่อวานยังทำได้ไม่ดี วันนี้จึงตั้งใจซ้อมกันทุกคน น่าปลื้มใจ เค้าตั้งใจทำกันจริงๆค่ะ บางกลุ่มยังแก้บทกันอีกนิดหน่อยครูป้านให้เด็กๆแบ่งกันเป็น 4 กลุ่มค่ะ Group 1 Central Thailand, Bangkok & Kanchanaburi, Group 2 North of Thailand & Chiang Mai, Group 3 South of Thailand & Phuket, Group 4 Thai Food & Songkran Festival ครูป้านได้รับความอนุเคราะห์จากเพื่อนคนไทยที่อยู่สำนักงานการท่องเที่ยว แห่งประเทศไทยที่ Sydney ส่ง CD รูป, เอกสารการท่องเที่ยว และ VCD – Experience Thailand Once in a Lifetime มาให้

ครูป้านแจกจ่ายโบรชัวร์ให้เด็กๆนำรูปไปตัดแปะทำโปสเตอร์และเขียนบทกัน  ส่วนครูป้านทำ PowerPoint ตอนเด็กๆพูดจะได้มีภาพกับคำอธิบายอยู่ในจอด้านหลัง

13:45 ได้เวลา Farewell Party บัดดี้และดูเหมือนเพื่อนๆที่ไม่ใช่บัดดี้มาร่วมงานกันคับคั่ง ยังมีครูใหญ่, Mrs. Duffy ผู้ช่วยครูใหญ่, Mrs. Wood คุณครูสอนภาษาอังกฤษของพวกเรา, Barbara หัวหน้าแผนกนักเรียนนานาชาติ และคนสำคัญ Vicki ฝ่ายประสานงานของคณะเรา ทั้งสุขและทุกข์ ครูป้านมี Vicki อยู่เคียงข้างตลอด 24 ชั่วโมง   ฺฺคนเยอะจริงๆ วันนี้ปรินใส่เสื้อ Uniform โรงเรียนมา ทำตัวกลมกลืนจนครูป้านหาตัวแทบไม่เจอ บาร์บีคิวร้อนๆหอมกรุ่นถูกเสริฟให้ทุกคน

ครูใหญ่กล่าวขอบคุณและอำลาพวกเราทุกคน  จากนั้น การ Presentation ก็เริ่มขึ้น เด็กๆทำกันได้ดีทีเดียวค่ะ เมื่อทุกกลุ่มพูดจบ ครูป้านปิดท้ายด้วยภาพยนต์ Experience Thailand, Once in a Lifetime ซึ่งมีเพลงภาษาอังกฤษประกอบด้วย สร้างความประทับใจให้ผู้ชมไม่น้อยเลยค่ะ (ขอเสียงปรบมือดังๆ) น่าภูมิใจที่เยาวชนของเราสามารถช่วยประชาสัมพันธ์ประเทศไทยกันได้เป็นอย่าง ดี  ครูป้านเชื่อว่าหลังจบงานจะมีคนอีกหลายคนที่อยากไปเที่ยวประเทศไทย  อย่างน้อยพวกเราทุกคนก็ได้มีโอกาสตอบแทนประเทศชาติบ้านเกิดที่รักยิ่งของพวก เรานะคะ ภูมิใจจัง!!

ต่อมาเป็นการมอบประกาศนียบัตรและของที่ระลึก (ตุ๊กตาจิ้งโจ้) จากทางโรงเรียน  แล้วก็ทานเค็กกันเป็นการปิดท้ายรายการ (ไม่อ้วนทนไหว??)

วันศุกร์เราจะออกเดินทางจากโรงเรียน 9 โมงเช้า ไป Brisbane: ชมวิิวที่ Mt. Cootha, Queensland Museum, Southbank, Queen Street Mall และไปถึงสนามบินตอน 20:30 ค่ะ

วันจันทร์เราเรียนภาษาอังกฤษกับ Mrs. Wood กัน  Mrs.Wood ให้เล่นเกมตอบคำถามจากคำใบ้  แบ่งกันเป็น 3 กลุ่ม  แข่งกันตอบสนุกสนานจนเสียงดังทะลุไปห้องข้างๆปริมซึ่งเป็นผู้นำในการเล่น Ripstik ที่เมื่อวันอาทิตย์ล้มเป็นคนแรก (ตอนนั้นเอามาให้ดูแต่แผลถลอกที่ข้อศอก) มาบอกว่าเจ็บที่ข้อมือ  ครูป้านเลยโทรไปนัดหมอ  ได้เวลานัดตอน 11 โมง พอดีเรียนอังกฤษเสร็จก็พาไปหาหมอใกล้ๆโรงเรียน  X-ray เสร็จให้กลับมาฟังผลใหม่ตอนบ่ายสามโมง  ผลออกมากระดูกไม่เป็นอะไร  แต่คุณหมอบอกว่าที่ข้อมือมีกระดูกอยู่ชิ้นนึงที่เวลาแตกหรือหักจะมองไม่เห็น ด้วยการ X-ray ต้องรอ 7 วันไปแล้วจึงจะเห็น  คุณหมอเกรงว่ากระดูกจะแตกแล้วไม่เห็นเลยขอให้ใส่เฝืือกไว้ก่อน  อีก 7 วันให้ไป x-ray ใหม่  ตอนนี้เราเลยมีเด็กใส่เฝือก 2 คน  ตกเย็นเอยโทรมาเช็คกับครูป้านว่าปริมเป็นไงบ้าง  เอยชอบใจที่มีเพื่อน

ตอนบ่ายครูป้านไปขอถ่ายรูปหมู่แต่ละห้องเรียน  ถ่ายมาได้ 2 ห้อง รู้สึกเกรงใจคุณครูอย่างมากเพราะไปรบกวนการเรียนเค้า เลยเปลี่ยนใจหยุดไว้แค่นั้น แล้วไปแจ้งครูใหญ่ให้นัดหมายคุณครูทุกห้องไว้ล่วงหน้าว่าครูป้านจะไปถ่ายรูป ตอนบ่ายวันพุธ (ดีกว่าเนอะ)

วันอังคารเราขึ้นรถเมล์ไป Mooloolaba กันตอนเก้าโมงเช้า  ครูป้านขอให้วิกกี้เอารถตามไปด้วยเผื่อฉุกเฉิน  ครูป้านให้เด็กๆเอากระเป๋าไปใส่ในรถวิกกี้จะได้ไม่ต้องแบก  และให้เอยกับปริมได้รับสิทธิพิเศษนั่งรถไปกับวิกกี้

เมื่อรถเมล์มาจอด ครูป้านมอบหมายให้พี่แพรวหัวหน้าแก๊ง Godmotherไปสอบถามราคากับคนขับรถเมล์  และ็แจ้งให้น้องๆทราบ  คนขับต้องเก็บเงินพวกเราทุกคนทั้งโขยงให้เสร็จจึงจะออกรถได้ ซึ่งใช้เวลานานมากพอควร  คนที่นั่งอยู่ในรถคงรอจนระอา  รถว่างพวกเราได้ที่นั่งกันทุกคน  แถมเสียงดังสุดๆ  สักพักพี่แพรวก็เดินไปบอกคนขับว่าถึง Mooloolaba แล้วให้บอกด้วย (กล้าหาญไม๊??)

พี่แพรวนั้นจัดอยู่ในประเภทพวกเรียนแกรมม่าเยอะ เวลาพูดอังกฤษต้องเรียงประโยคตามแกรมม่าก่อน ใช้เวลาคิดนานทีเดียว  แต่เดี๋ยวนี้ี่พี่แพรวกล้าขึ้นเยอะ และพูดคล่องขึ้น  น่าจะให้อยู่ต่อสัก 6 เดือน

ใช้เวลาไม่นานเราก็มาถึง Mooloolaba (อ่านออกเสียงว่า มะ-ลู-ละ-บ่ะ  ส่วน Kawana ออกเสียงว่า คว้า-น่า) เราลงรถเมล์ที่ Underwater World ครูป้านถามเด็กๆว่าใครอยากดูบ้าง ค่าเข้าชม 18 ดอลล่า มีคนต้องการเข้าชม Underwater World 7 คน คือ  เอย ปริน ป๊อป หลุยส์ มินท์ แบมบี้ เร  ครูป้านนัดให้วิกกี้มารับกรุ๊ปนี้ตอนเที่ยง  ส่วนครูป้านไปกับเด็กที่เหลือ  เราไปเดินเล่นตามร้านค้าต่างๆ ริมทะเล  เดินไปเดินมาชักหิว เจออะไรที่พอวางกล่องอาหารได้ก็หยุดพักโซ้ยอาหารกลางวันกันที่ริมฟุตบาทนั่น แหละค่ะ  ต้นไทร โอม และครูป้าน ไม่ได้เอา Lunch Box มา  ต้นไทรนั้นหวังจะมาหาอะไรอร่อยๆกินข้่างนอก  ส่วนโอมลืมเอามา  โชคร้ายหน่อย ตรงจุดที่เราแวะทานกลางวันกันไม่มีของกินขายเลย  ครูป้านเลยบอกให้อดทนไปก่อน  จนกระทั่งเราเดินไปถึง Coles Supermarket  ครูป้านรีบเดินเข้าไปดูว่ามีอะไรกินบ้าง  เจอไก่อบแพ็คครึ่งตัวใหญ่เลยซื้อมาแบ่งกัน 3 คน ก็นั่งกินกันหน้า Supermarket นั่นแหละ  ไก่พึ่งอบเสร็จร้อนๆอร่อยมากค่ะ  พอเด็กๆคนอื่นเห็นอยากกินกันบ้าง เลยเป็นไก่ร่วมสาบานของพวกเราทุกคน

วันนี้เด็กๆหลายคนเริ่มพูดเรื่องเงินที่ใกล้จะหมด แต่ยังอยากซื้อของอยู่  ครูป้านสั่งให้ทุกคนเหลือเงินไว้คนละ 50 ดอลล่าสำหรับใช้วันสุดท้าย  บางคนหักห้ามใจได้ก็จะไม่บ่นอยากได้อะไรและอดทนได้เป็นอย่างดี บางคนก็บ่นกระปอดกระแปด ครูป้านก็จะสอนว่าครูป้านเตือนหนูแล้วนะก่อนที่หนูจะซื้อของ ว่าให้วางแผนดีๆ

วิกกี้พาพวกที่ไป Underwater World  มาสมทบกับเราที่ Coles Supermarket  เด็กๆที่ไป Underwater World เอารูปถ่าย (รูปหมู่ background เป็น Aquarium) มาให้ครูป้าน บอกว่าช่วยกันออกเงินซื้อรูปราคา 12 ดอลล่า อยากให้ครูป้านเอาไปวางที่ KAS  ขอบคุณจริงๆค่ะ  เด๋วครูป้านจะเอาไป scan และ print มาให้เด็กๆทั้ง 7 คนนะคะ

พวกเราไปถล่มซื้อเจ้าหลอด Flavour Straws กัน  กวาดกันมาหมด Shelf (ไม่ได้ล้อเล่นนะ) เพราะมันลดราคาถูกกว่าที่ Woolworths ค่ะ

จากนั้นเราพากันลงไปเดินเล่นชายหาดกันอีกสักชั่วโมง   วันนี้ท้องฟ้้ามืดคลึ้ม อากาศเย็น คลื่นก็แรงครูป้านเลยไม่ให้เล่นน้ำ  พวกตั้งใจมาเล่นน้ำบ่นกันยกใหญ่  เด็กๆก็เพลิดเพลินกันดีค่ะกับการเล่นทรายและเดินชมวิว  บ่ายสองโมงเราเดินไปขึ้นรถเมล์กัน  คราวนี้ไม่ต้องจ่ายตังเพราะเราซื้อตั๋วไปกลับไว้แล้ว  เลยเร็วหน่อย  พลขับแซวครูป้านว่า very big family  เรื่องเสียงดังนั้นขากลับยิ่งดังกว่าเดิมค่ะ  น่าสงสารผู้โดยสารคนอื่นๆ และพลขับ 555   ส่วนนักเรียน VIP ของเราคือเอยกับปริมก็ขึ้นรถวิกกี้กลับเหมือนเดิมค่ะ

วันพุธนี่ช่างยุ่งจริง ครูป้านเดินไปเดินมารวมแล้วคงหลายกิโลอยู่  ขาดรูปหมู่ของห้องบิวตี้กับปริมเท่านั้น เพราะไปทีไรก็ตั้งหน้าตั้งตาเรียนกันอยู่ทุกที  พรุ่งนี้ครูป้านต้องจัดการให้สำมะเร็จ

วันพฤหัสฯ เป็นวันอำลาค่าย ครูป้านจะขอเปิดเผยโฉมหน้าเด็กที่ Homesick ของ Trip นี้ หน่อยนะคะ

มาแล้วค่ะ Warner Bros. Movie World, Hollywood on the Gold Coast เราออกเดินทาง 8 โมงเช้า วันนี้ครูป้านมัวแต่ห่วงเตรียมของกินให้เด็กๆ เลยลืมของสำคัญคือกล้องถ่ายรูป กะว่าจะไปยืมเด็กๆสักคน พอดีวิกกี้มีกล้องเล็กอยู่ในรถ ครูป้านเลยยืมมาก่อน (รอดตัวไป) คราวที่แล้วขากลับจาก SeaWorld เด็กๆหิวกันมาก   snack ที่ครูป้านเตรียมมาไม่พอ คราวนี้ครูป้านเลยเตรียม snack มาเยอะค่ะ

พอมาถึง คราวนี้เด็กๆเหมือนจะรู้ใจกันโดยอัตโนมัติ  เค้าเลือกจับกลุ่มไปกับเพื่อนที่เล่นแบบเดียวกัน กลุ่มที่ 1 ไปกับครูป้านจะเป็นพวกไม่ผาดโผนนักมี บิวตี้ หยก พิน เบล แบมบี้ หลุยส์ น้ำผึ้ง และคนสุดท้าย ทายซิใคร่เอ่ย…..ต้นไทรนั่นเอง  กลุ่มที่ 2 คือ godmother ที่มีสมาชิกเพิ่มอีก 1 คือ เร  ส่วนกลุ่มที่ 3 มี ป๊อป ปริน โอม เอย มิ๊นท์ โม ทีแรกแบมบี้อยากจะไปกับกลุ่มนี้์แต่ครูป้านห่วงเรื่องความปลอดภัยเพราะยังเล็กอยู่เลยหนีบมาด้วย แบมบี้ก็โอเคไม่มีปัญหาอะไร  กลุ่มที่ 3 นี่ไปเล่นพวก Thrill Rides ที่อยู่ด้านหน้ากันไม่เว้นแม่แต่โม กล้าหาญกันจริงจิ๊ง

กลุ่มครูป้านกับกลุ่ม godmother ได้ดูหนัง 4 D เรื่อง Shrek พร้อมกัน สนุกมากค่ะ หลังจากนั้นก็ต่างแยกย้ายกันไป  กลุ่มครูป้านมาเจอกลุ่มที่ 3 ตอนทานอาหารกลางวันแป๊บนึง   ครูป้านดูตารางการแสดงแล้วก็ชวนสมาชิกในกลุ่มไปดู Hollywood Stunt Driver  ทีแรกเด็กๆบอกไม่อยากดูห่วงเล่นเครื่องเล่นกัน ครูป้านก็เชียร์ให้ไปดู อธิบายให้ฟังว่ามันเหมืือนการถ่ายทำภาพยนต์ Hollywood สนุกมาก  เด็กก็โอเคไปดูกัน เราดูรอบบ่ายโมงได้เจอกับกลุ่ม godmother อีกครั้ง  การแสดงสนุกตื่นเต้นสุดที่จะบรรยายจริงๆค่ะ  การแสดงจบแล้วเด็กๆยังตื่นเต้นกันอยู่เลย

กลุ่มครูป้านปลื้มเจ้าเครื่องเล่น Road Runner Roller Coaster กันเป็นพิเศษ เล่นไม่ต่ำกว่า 5 รอบ   ครูป้านเห็นเด็กๆเล่น นึกอยากเล่นบ้างและเห็นว่ามันไม่น่าจะหวาดเสียวมาก เลยอยากจะลองไปเล่นบ้าง  แบมบี้บอกถ้าครูป้านเล่นแล้วใครจะเฝ้าของล่ะค่ะ (แอบคิดว่าแบมบี้จายร้ายเนอะ..แต่ก็จริงอย่างที่แบมบี้ว่า)  พินทนแรงเชียร์ไม่ไหวร่วมหัวจมท้ายขึ้นไปกับเค้าด้วย ลงมาน้ำตาคลอ..เข็ดไปเลย  ครูป้านได้โอกาสเลยให้พินช่วยดูกระเป๋าให้และไปลองเล่นบ้าง  ลงมานั่งดมยาดมอยู่พักนึงค่ะ (แบมบี้คงนึกสมน้ำหน้า..อิอิ)

เจ้า Scooby Doo Spooky Coaster นี่เด็กๆก็บอกว่ามันสุดๆ หลุยส์กับพินที่ไม่อยากเล่น ครูป้านให้ไปดูการแสดง Batman ซึ่ง 2 คนนี้ก็ชอบมาก

ส่วนเจ้าเครื่องเล่นที่ชื่อลงท้ายว่า Waterfall (จำชื่อไม่ได้) นี่สูงจนน่าหวาดเสียว เหลือบิวตี้ที่ไม่ยอมไปเล่น ครูป้านถามบิวตี้ว่ากลัวความสูงหรือกลัวเปียก บิวตี้บอกกลัวเปียก  ครูป้านเลยบอกถ้ากลัวความสูงน่ะครูป้านไม่ว่า แต่กลัวเปียกแค่นิดหน่อยนี่มันไม่สมเหตุสมผล เสียเงินมาถึงนี่แล้ว มากลัวเปียกเนี่ยนะ  บิวตี้เลยบอกเอ้าเปียกก็เปียกเป็นไงเป็นกัน ตามเพื่อนไปทันพอดีได้ขึ้นลำเดียวกัน และก็ไม่ผิดหวังเพราะสนุกมาก

ฟ้ามาถามครูป้านว่ากลุ่มครูป้านได้เล่นเจ้า Waterfall หรือเปล่า ครูป้านบอกได้เล่น  ฟ้าบ่นใหญ่ว่าอยากเล่นแต่ในกลุ่มไม่มีใครเล่น

กิจกรรมสุดท้ายของวันนี้ ทุกคนแวะร้านของที่ระลึก (ตุ๊กตาน่ารักมากก) แล้วก็ชมขบวนพาเรดของเจ้าตัวการ์ตูน Warner Bros. กันตอนบ่ายสามโมงครึ่ง ออกเิดินทางกลับประมาณ 4 โมงเย็น ถึงโรงเรียนเกือบหกโมงเย็น จากนั้นโฮสต์ก็มารับแยกย้ายกันกลับค่ะ

วิกกี้บอกวันนี้เหนื่อยไม่อยากทำกับข้าว เราไปหาอะไรกินนอกบ้านกันเถอะ  วิกกี้พาครูป้านไปร้านอาหารไทยที่ชายหาด Mooloolaba ซึ่งวิกกี้บอกว่าอร่อยมาก  (แต่ครูป้านว่างั้นๆแหละ)  Mooloolaba อยู่ไม่ไกลจาก Kawana ค่ะ  ชายหาดสวยดี มีร้านค้ามากมาย  เวลาไปเจออะไรดีๆ ก็อดคิดถึงเด็กๆไม่ได้ค่ะ

วันอังคารนี้ที่โรงเรียนมี National Examination ซึ่งเด็กเราคงไม่ได้สอบกับเค้าด้วย  ครูป้านเลยชวนวิกกี้ว่าจะพาเด็กๆขึ้นรถเมล์ไปเที่ยวMooloolaba กัน  เด็กๆตื่นเต้นกันใหญ่  ครูป้านถือโอกาสขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่นอกโปรแกรมนิดนึงนะคะ  ถือว่าให้รางวัลเด็กๆแล้วกันค่ะ เด็กๆทุกคนน่ารักมากค่ะ (ถึงแม้จะชอบว่าครูป้านแก่ก็ตาม)

ส่วนวันพุธ โรงเรียนเชิญให้เราไปพูดเกี่ยวกับเมืองไทยที่ International Club ของโรงเรียนตอน 11 โมง  ช่วงเช้าครูป้านเลยจะให้เด็กๆเตรียมตัวกัน  เสร็จแล้วตอนเที่ยงครูป้านแจ้งครูใหญ่ไว้ว่าจะขอถ่ายรูปหมู่แต่ละห้องเรียนค่ะ บ่ายเรียนตามปกติ

วันพฤหัสฯบ่ายมีพิธีมอบประกาศนียบัตรและงานเลี้ยงอำลา

วันศุกร์ออกเดินทาง 9 โมงเช้า มุ่งหน้าเข้า Brisbane เริ่มต้นที่การชมวิวที่ Mt. Cootha, Queensland Museum, Southbank, Queen Street Mall, Night Market และเดินทางถึงสนามบินประมาณ 2 ทุ่มครึ่งค่ะ

ครูป้านลืมแจ้งไปว่าพี่ปุ่นกลับไปก่อนแล้วค่ะ  พี่ปุ่นอยู่กับเรา 2 สัปดาห์เต็ม ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้วก็กลับไป  วันสุดท้ายมีเด็ก 3 คนที่ผู้ปกครองมารับที่บริสเบรน คือ ฟ้า เร และปริม ค่ะ