KAS BLOG

แป๊บเดียวเราก็มาถึงที่นี่ได้ 6 วันแล้ว วันนี้แดดออก อากาศดีมาก English class ก็สนุกสนานมาก คุณครูให้เล่นเกมที่ต้องคิดและต้องพูดภาษาอังกฤษ  เสียงหัวเราะครื้นเครงตลอดช่วงเช้า ทานอาหารกลางวันเสร็จ เราก็เคลื่อนขบวนไป Eastbourn กัน ทีแรกมาร์คจะให้ไปรถมินิบัสของโรงเรียน แต่ครูป้านไม่เอา อยากให้ฝึกขึ้นรถเมล์และจำทางกันเอง ป้ายรถเมล์ก็อยู่หน้าโรงเรียนเลยค่ะ ระยะทางก็ไม่ได้ไกลอะไร แค่ 20 นาที (ข้ามเนินเขา 2 ลูก) ต่อไปเด็กๆจะได้ไปเองได้หลังเลิกเรียน รถเมล์เป็นรถเมล์ 2 ชั้น พวกเราจับจองชั้นบน เสมือนเป็นรถส่วนตัวของเราเอง 🙂 ครูป้านบอกมาร์คไม่ต้องไปด้วย จะได้อยู่เตรียมงาน welcome party เย็นนี้  นั่งชมวิวทิวทัศน์ ป่าเขา หมู่บ้าน ฟาร์มแกะ แป๊บเดวก็ถึง Eastbourn ร้านในดวงใจของพวกเราถึงจะไม่มากเท่าที่ Brighton แต่ก็ไม่น้อยเลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็น Primark, Sports Direct, Mark & Spencer, BSH, Starbuck, Topshop, Topman, Next, Accessorize และอีกมากมาย  โอ๊ยมีความสุขกันถ้วนหน้า นิคกี้ก็ได้เสื้อหนาวจาก BSH สมใจ Nolf, Pop, Putter เห็นสาวๆของเราคลั่งไคล้ Primark อดรนทนไม่ไหวเข้ามาเดินชมสินค้าบ้าง มีบางคนได้ละลายทรัพย์กันไปที่ Primark สมใจ

ตอนยืนรอรถเมล์จะกลับโรงเรียน หนุ่มๆปรารภ “ทำไมครูป้านไม่รับผู้ชายมามากว่านี้ครับ”  ครูป้าน: แต่ผู้ชายที่มีอยู่นี่…คุณภาพมากเลยนะ ครูป้านปล่อยให้ยิ้มแก้มปริสักพักแล้วพูดต่อ “คุณภาพแย่”  Nolf ตบหน้าหน้าผากตัวเองฉาดใหญ่ ป๊าดดด “ครูล้อเล่นน๊าาา” แล้วก็ได้หัวเราะกันอีก  เด็กๆเข้ากันได้ดีเหลือเกินค่ะ ไม่ว่าเด็กหญิงหรือเด็กชาย ไม่ว่าจะมาจากโรงเรียนไหน ตอนนี้กลมกลืนกันไปเรียบร้อยแล้ว น่ารักที่สุด ชื่นใจจริงๆค่ะ

เรากลับมาถึงที่โรงเรียน 5 โมงเย็น เพื่อร่วมงาน Welcome Party กัน  มาร์คเตรียมอาหารเครื่องดืมรออยู่แล้ว ฟังเพลง กินอาหาร เล่นเกม กันสักพัก มาร์คก็ให้เด็กๆไปหาไข่ชอคโกแลตที่ซ่อนไว้ในสนาม แซนด์เดินถือกะละมังใบย่อมๆออกไปด้วย ครูนึกว่าจะเอาไปใส่ไข่ที่หาได้  เปล่าหรอกค่ะ เป็นกะละมังขนมที่ถือมากินระหว่างปฏิบัติภารกิจ

วันนี้มากันพร้อมหน้าพร้อมตา  คุณครูสอนร้องเพลงสาวสวยคนเดิมก็มาสอนพวกเราร้องเพลง   Brent ก็มา..หอบเอาอิเลคโทรนมาด้วย  Patrick เอาหีบเพลงมา เพลงที่คุณครูสอนเป็นเพลงป๊อปที่เอาหลายๆเพลงมารวมกัน พวกเราร้องเพลงกันสนุกสนาน  แซนด์จัดเต็มตะโกนร้องเพลงเสียงดังสนั่น ครูป้านขำในความทะเล้นของเธอมาก  ฝรั่งก็ขำกัน

ถึงเวลากลับบ้าน เด็กๆมาล่ำลา ครูป้านเลยแหย่ เอ้าเซ็นโย..ไหนมาไหว้แบบเซ็นโยให้ครูดูหน่อยซิ  เธอ 6 คนก็มาไหว้แบบงามเว่อ

ป่านรี่เข้ามา ครูค่ะเด๋วหนูไหว้แบบมาแตร์ให้ดู งามเว่อยิ่งกว่าอีก

เอ้าแซนด์ไหนสาธิตจุฬาไหว้งัย แซนด์พนมมือ ยกขึ้นบนหัว แล้วก็เอาลงแบบไวๆ

แซนด์..แบบนี้เค้าเรียกลิงหลอกเจ้า  โอ๊ย..ครูหัวเราะจนน้ำตาไหล แซนด์โดดเด่นจริงๆวันนี้ สงสัยจะเมาโค้ก

เจ้าหนูจำไม “จีน” เธอช่างสังเกตุ หลังงานเลี้ยงเห็นครูยังไม่ทำท่าจะกลับบ้าน “ครู.. ครูทำอะไร  ทำไมครูยังอยู่ที่นี่ ทำไมไม่กลับบ้าน”  “ครูจะไปบ้านผู้ชาย” เท่านั้นแหละ เด็กเซ็นโยกรี๊ดดดดด ครูพูดต่อ “ครูจะไปกินข้าวบ้าน Patrick”  จีนทำท่าทางเคร่งขรึม แล้วจับไหล่ครู  “ขอให้มีความสุข โชคดีนะครู”  โอ๊ย..ครูหัวเราะจนน้ำตาไหลกับท่าทางของจีน  คือ Patrick เค้าอายุมาก ท่าทางหน้าเบื่อ พูดช้า เด็กๆไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ แต่นานๆเค้าจะมาที่โรงเรียนทีนึงค่ะ แล้วก็ไม่ได้สอนอะไร แต่มาทีไรเด็กๆจะไม่ค่อยชอบ  จะชอบมาร์ค และครูที่สอนประจำ จริงๆครูป้านไม่ได้จะไปบ้าน Patrick หรอกจีน อำไปงั้นแหละ!! จะไปบ้าน Mark ตะหาก อิอิ (ภรรยามาร์คเค้าเชิญน่ะ)

วันพุธครูป้านต้องพาเด็กๆเข้า London ส่วนนึงไปดู Chelsea  อีกส่วนนึงไปเดินเล่นใน London เสร็จแล้วมาเจอกัน  คนที่ไม่ได้ไป Man U เดินทางกลับ Seaford กับมาร์คและเจ๊ยุ้ย (เด็กผู้ชายชอบเรียกเจ๊ยุ้ย)

ส่วนพวกไป Man u ไปกับครูป้าน จับรถไฟเที่ยว 2 ทุ่มของวันพุธไป Manchester และค้างคืนที่นั่น ไปชมสนามในวันพฤหัส และกลับมา Seaford คืนวันพฤหัสฯ มาร์คจะเอารถมินิบัสมารับที่สถานีรถไฟ เพราะค่อนข้างดึกค่ะ (รถไฟเที่ยวเร็วกว่านั้นแพงมาก) เพราะฉนั้นวันพุธและวันพฤหัสณครูป้านคงไม่ได้เล่าเรื่องและไม่ได้ upload รูปที่ไปสนามบอลเพราะเดินทางไกล ไม่ได้เอาคอมพิวเตอร์ไปด้วย  จะกลับมาเล่าต่อวันศุกร์นะคะ  แต่ยังงัยครูยุ้ยจะ upload รูปความสนุกสนานของวันอังคาร 10 April ให้ดูอีกทีค่ะ (น่าจะประมาณวันพฤหัส) ครูป้านมาเล่าเรื่องรอไว้ก่อน เพราะจะไม่อยู่ 2 วัน จะได้ไม่ค้างไว้เยอะ

วันนี้เป็นวันที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะตั้งแต่เช้าจรดเย็นจริงๆค่ะ