May 7 Whale watching
ก่อนมา ครูป้านได้แจ้งทุกคนประมาณ 3 ครั้ง ให้เข้าใจว่า การไปดูปลาวาฬเราต้องนั่งเรือถึง 3 ชั่วโมง โอกาสที่เราจะได้เห็นปลาวาฬมี 75% เพราะฉนั้นโอกาสที่ไม่ได้เห็นก็มีเยอะเช่นกัน เพราะช่วงนี้ยังเป็นต้นฤดูกาลอยู่ บอกให้รู้ไว้ก่อนจะได้ไม่ผิดหวัง อย่างน้อยก็ได้ไปนั่งเรือเที่ยวชม Vancouver Island ครูป้านได้สอบถามแล้วว่ามีใครเปลี่ยนใจหรือป่าว ทุกคนไม่มีใครเปลี่ยนใจ ยืนยันว่าจะไปกัน
เช้าวันนี้ครูป้านออกจากบ้านมาแต่เช้าพาต้นกล้าและคะน้าไปชอปปิ้ง (last chance shopping without mom and dad) เริ่มที่ Walmart และต่อด้วย Toy R Us ที่ Walmart จะมีของเล่นอันนึงที่เด็กๆชอบมาก คือ บันไดเลื่อนสำหรับรถเข็น หลุยส์โทรมาตอนสายๆถามว่าอยู่ที่ไหน แล้วก็ตามมาสมทบที่ May Fair พอได้เวลาเรา 4 คน ก็พากันไปที่ downtown เพื่อไปลงทะเบียนที่ Five Star Whale Watching
เรานัดเจอกันบ่ายโมงที่ Victoria Visitor Center ครูป้านไปจัดการชำระเงินส่วนที่เหลือให้เรียบร้อยที่สำนักงานของ Five Star Whale Watching ตอนที่ครูป้านต้องเลือกบริษัทที่เราจะไป whale watching กัน ครูป้านติดต่อหลายที่ ราคาใกล้เคียงกัน แต่บริษัทนี้เจ้าของเคยเป็นครูมาก่อน คุยกันแล้วถูกใจ เหมือนพูดภาษาเดียวกัน เลยเลือกที่นี่ เพราะคิดว่าเค้าน่าจะดูแลเด็กๆได้ดี แต่พอมาถึง Victoria ปรากฏว่ามีแต่ป้ายโฆษณา Prince of Whale ทั่วเมืองไปหมด แล้วแถมยังมีสำนักงานอยู่ที่ Victoria Visitor Center อีก เอาละซี..ครูป้านเริ่มกังวล เราเลือกบริษัทผิดหรือป่าวหว่า???? มัดจำมาแล้วด้วยสิ…
ตอนนั้นยังพอมีเวลาเหลือ เลยปล่อยให้เด็กๆ เดินเล่นใน downtown แป๊บนึง ได้เวลาเราก็เคลื่อนขบวนขึ้นเรือกัน หลายคนจับจองที่นั่งชั้นบนโต้ลมอันหนาวเหน็บ ครูป้านสู้ลมไม่ไหวขออยู่ชั้นล่างที่เป็นห้องกระจกอบอุ่นกว่าเยอะ เราสามารถออกไปเดินเล่นท้ายเรือได้ เรืออกบ่ายสองโมงเป๊ะ
พนักงานบนเรือ 3 คน แสนจะเป็นกันเอง น่ารักมาก พอเรือเริ่มออกพนักงานสุดหล่อ (อีกแล้ว) ก็เริ่มแนะนำวิธีการใส่ชูชีพ กฎการดูปลาวาฬ ระยะห่างของเรือกับปลาไม่น้อยกว่า 200 เมตร ธรรมชาติของปลาวาฬ และกฎระเบียบต่างๆบนเรือ เช่นเมื่อเรือวิ่งด้วยความเร็ว ห้ามเดินขึ้นลงบันไดระหว่างชั้นบนและล่าง, ต้องใช้มือนึงจับราวเหล็กไว้เสมอเมื่อเดินในเรือ ฯลฯ บนเรือมีเครื่องดื่มชอคโกแลตร้อน และกาแฟร้อนไว้บริการพร้อมนมสด รสชาตดีทีเดียว yum yum!!
ระหว่างเรือวิ่ง พนักงานคอยดูแลเรื่องความปลอดภัยอย่างใกล้ชิดตลอดเวลา และยังคอยอธิบายว่าตอนนี้เราอยู่ที่ไหนโดยเอาแผนที่มาให้ดู และให้ความรู้เรื่องต่างๆเป็นระยะ โดยใช้วิธีพูดคุยเป็นกลุ่มเล็กๆครั้งละ 4-5 คน และเวียนไปเรื่อยๆทีละกลุ่ม ถึงตอนนี้ครูป้านเริ่มรู้สึกว่าเราเลือกบริษัทไม่ผิดแล้วล่ะ ถึงแม้วันนี้เราจะไม่ได้เห็นปลาวาฬ เราก็สนุกที่ได้นั่งเรือชม Vancouver Island และได้รับความรู้ต่างๆมากมาย ต้องชม ยุ้ย เฟิร์น แสตมป์ ที่อยู่ชั้นล่าง ว่าภาษาอังกฤษดีทีเดียว เข้าใจและให้ความสนใจสิ่งต่างๆที่พนักงานพูดคุยให้ฟังเป็นอย่างดี ส่วนเพชรกับวินคู่หูคูฮาก็ชื่นชมธรรมชาติอยู่ท้ายเรือ เข้าๆออกในเรือกับท้ายเรือ ได้เปียกน้ำทะเลกันเป็นระยะ พวกที่นั่งชั้นบนใส่ jacket กันลมของทางเรือ และร้องเพลงกันสนุกสนาน ส่วน อัน นั่งชั้นบนได้ไม่นาน ก็ระเห็จลงมาชั้นล่างและบ่นเบื่ออยากกลับ เธอคงไม่ชื่นชมธรรมชาติของท้องทะเลเท่าไหร่ เรือแล่นออกมาได้สักชั่วโมง เจ้าปลาวาฬก็เริ่มมาให้เราเห็นไกลๆ มีเสียงบ่นจากอิน โหนั่งเรือมาตั้งไกล มาให้เห็นแค่นี้ ไม่คุ้มเลย บลาๆๆๆ
เริ่มจากตัวที่ 1… ตัวที่ 2 ก็เริ่มมา… ตัวที่ 3 ตามมาติดๆ.. ความตื่นเต้นมีมากขึ้นทุกทีๆ ตอนนั้นมีเรืออยู่ในบริเวณเดียวกัน 3 ลำ ลำนึงเป็นเรือยางสีเหลืองลำเล็กๆเรียก Zodiac ของ Prince of Whale อีกลำนึงเป็นเรือสีขาวคล้ายๆของเรา เด็กบางคนบอกอยากนั่งเจ้า Zodiac คงจะมันมาก ค่ะมันน่าจะสนุก แต่ก็หนาวมาก และจุคนได้น้อย พวกเราทั้งหมดไม่สามารถลงเรือลำเดียวกันได้ ซึ่งครูก็คงไม่กล้าปล่อยให้ไปกันเอง ซนกันซะขนาดนี้ และก็ไม่มีห้องน้ำ ไม่มีเครื่องดื่ม
ถึงตอนนี้ทุกคนเหมือนจะหยุดหายใจเพราะเจ้าปลาตัวที่ 3 มันดูจะชอบพวกเรามาก ว่ายเข้ามาประชิดเรือ มุดไปใต้ท้องเรือ และโผล่อีกด้านนึง พ่นน้ำให้พวกเราดู เสียงกรี๊ด เสียงหัวเราะ ดังต่อเนื่องไม่หยุด ครูป้านถ่ายวิดีโอ และบอกให้แสตมป์ถ่ายรูป ทุกคนพัลวัลกับกล้องของตัวเอง มือก็สั่นเพราะความตื่นเต้น ได้ยินเสียงตะโกน dolphin dolphin เสียงยัยอันนั่นเอง อัน..จ๊ะ ปลาวาฬ = whale จ้ะ ไม่ใช่ dolphin????? อันคงหายเบื่อไปเลย เจ้า dolphin เอ๊ย! เจ้า whale ตัวนี้คงชอบพวกรามาก เพราะมันมาหาเฉพาะเรือของเราเท่านั้น เรืออีก 2 ลำได้แค่เห็นไกลๆ คงอิจฉาพวกเราน่าดู
ในที่สุดก็ได้เวลากลับ พวกเราทั้งหมดลงมานั่งชั้นล่าง บรรยากาศชื่นมื่น พนักงานบอกเราว่า ตามปกติเรือต้องอยู่ห่างจากปลาวาฬในระยะ 200 เมตร แต่เราไม่ได้ทำผิดกฎนะ เพราะเจ้าปลาวาฬมันว่ายเข้ามาหาเราเอง และนี่เป็นครั้งแรกของปีนี้ที่ปลาวาฬเข้ามาใกล้เรือมากกขนาดนี้ หรือมันอาจจะชอบให้เราเรียกมันว่า “Dolphin” คริคริ ขากลับพวกเรายังได้พบกับเจ้า Sea Lion หลายตัวอยู่บนโขดหินกลางทะเล คงกลัวน้อยหน้าเจ้าวาฬละซี
เรือถึงฝั่ง 5 โมงเย็นเป๊ะ เราแยกย้ายกันกลับ ครูป้านต้องไปส่งต้นกล้าและคะน้าที่โรงแรม น้องสองคนขอกลับก่อน 5 วัน และมีโปรแกรมไปทัวร์ Calgary & Toronto กับคุณพ่อคุณแม่ต่ออีก 2 สัปดาห์ พราวซึ่งเป็นขวัญใจของน้องสองคนอาสาเดินไปส่งน้องที่โรงแรม ส่วนหลุยส์ก็ขอติดสอยห้อยตามไปส่งด้วย บรรยากาศยามเย็นตามทางเดินไปโรงแรมสวยเหลือเกิน Cherry blossom ดอกสีชมพูร่วงเต็มข้างทาง เราเดินถ่ายรูปกันไปเรื่อยเปื่อย ในที่สุดน้องสองคนก็ได้พบคุณพ่อคุณแม่พร้อมหน้าพร้อมตากับ host family และได้มอบของขวัญให้พี่พราวที่ช่วยดูแล จากนั้นเราก็ขึ้นรถเมล์กลับบ้านกัน
หลังจากวันนี้ไป ครูป้านไม่แน่ใจว่าจะมีเวลาเขียน blog อีกหรือเปล่า เพราะคงยุ่งมาก ต้องตระเวนถ่ายรูปทุกโรงเรียน หลังเลิกเรียนต้องพาเด็กๆไปสถานที่ที่เรายังไม้ได้ไปกัน ไปเก็บตกช้อปปิ้ง และครูป้านตั้งใจจะทำ presentation รูป ให้เด็กๆดูในวัน farewell party ในวันพุธค่ะ
Posted in