KAS BLOG

วันก่อนครูป้านเล่าให้ฟังเรื่องการเรียน Specialty Course ที่เปิดโอกาสให้เด็กๆได้ค้นพบสิ่งที่ตนเองถนัดจริงๆ  เมื่อวันจันทร์โรงเรียนได้ให้นักเรียน Year 6 และ Year 7 รวมทั้งเด็กไทยที่อยู่ในระดับนี้ ไปชมภาพยนต์เป็นเรื่องเกี่ยวกับบุคคล 5 คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต ซึ่งแต่ละคนมีอาชีพที่แตกต่างกัน มีการบอกเล่าเกี่ยวกับจุดเริ่มต้นของแรงบันดาลใจที่ทำให้หันมาประกอบอาชีพ นี้ และทำอย่างไรจึงประสบความสำเร็จ  โรงเรียนแนะนำให้นักเรียนตั้งเป้าหมายในชีวิตตนเองตั้งแต่วันนี้ และมุ่งมั่นทำความฝันของตนเองให้เป็นจริงวันนี้ช่วงเช้าเด็กๆมีเรียนภาษา อังกฤษ กับ Mrs.Wood วันนี้เรียนเกี่ยวกับ Native Animals ในออสเตรเลีย  คลาสภาษาอังกฤษเป็นอะไรที่ Interactive มากๆ สนุกค่ะ  มีการเล่นบิงโกคำศัพท์ด้วย แสตมป์กับพี่แพรวที่อยู่ฝั่งมัธยมแอบย่องมาเรียนด้วย เมื่อพวกเราอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา ครูป้านเลยได้โอกาสอบรมกันสักหน่อย เริ่มต้นจากเรื่องมารยาท เด็กๆเวลาอยากได้อะไรชอบพูดว่า I want……..ซึ่งไม่ถูกต้อง, การดื่มน้ำให้เพียงพอเพราะที่นี่อากาศแห้ง, ตอนเช้าไม่ต้องอาบน้ำเพราะอากาศเย็นและแห้ง แต่ถาใครอยากอาบจริงๆก็ไม่ควรฟอกสบู่, ให้ทา Body lotion และครีมกันแดดทุกวัน

เด็กเราส่วนมากไม่ชอบใส่หมวก เตือนให้ใส่ก็ไม่ค่อยจะใส่  กลับมาคงมีหน้าดำกันมั่ง  ที่โรงเรียนนี้ พอต้องเล่นกีฬา เด็กทุกคนใส่หมวกกันหมด เค้ามีหมวกเครื่องแบบโรงเรียนด้วย เป็นหมวกมีปีกสีน้ำเงิน

พอ 11 โมง เด็กๆก็ทาน Early Lunch, 11:45 เรียนอังกฤษต่อ, 12:00 ฺีBuddies มารับแยกย้ายกันไปเรียน

วันจันทร์แดดแรงมากอยู่ในระดับ 3 (มีระดับ 1-4 จากมากไปหาน้อย) พี่ปุ่นเดินถ่ายรูปจนตาลาย เลยไม่ค่อยได้รูปดีๆมาเท่าไหร่

ตอนเย็นครูป้านดูข่าวเห็นมีโรคไข้หวัดหมูระบาดที่แมกซิโก ส่วนที่ออสเตรเลียในรัฐนิวเซาท์เวล มีคนที่กลับจากแมกซิโกมา 4 คน ถูกกักตัวเพื่อควบคุมโรคอยู่  ตอนตรวจคนเข้าเมืองมีการตรวจกันอย่างเข้มข้น มีเครื่องตรวจอุณภูมิของร่างกายด้วย ถ้าใครมีอุณหภูมิที่อยู่ในระดับสูงกว่าปกติจะต้องถูกนำตัวไปตรวจสอบ  โชคดีที่เรามาถึงก่อน

วันนี้เป็นวันกำหนดส่งบันทึกรายรับ-รายจ่าย ของเด็กๆ มีเด็ก 5 คน ส่งการบ้านครูป้านโดยไม่ต้องทวงถาม  เอยส่งเป็นคนแรก  ตอนเย็นครูป้านไป Woolworth Supermarket เจอมาม่ามีรสต้มยำกุงกับรสไก่ เลยซื้อมาเป็นรางวัลให้เด็กๆ  ต้องเดินกลับบ้านเองไกลเหมือนกัน ได้ออกกำลังไปในตัว

เช้าวันอังคารพอเด็กๆเห็นคนที่ส่งงานแล้วได้รับมาม่า  รีบขมีขมันทำกันใหญ่ บางคนจำไม่ได้ว่าใช้เงินอะไรไปบ้าง  ต้องทบทวนความจำกันยกใหญ่  ครูป้านคิดว่าคราวหน้าคงจะส่งงานกันอย่างพร้อมเพรียง  มีปริมคนเดียวที่ขอเปลี่ยนจากมาม่าเป็นขนมอย่างอื่น  ได้เลย..เดี๋ยวจัดให้  ก็บ้านปริมทานข้าวกันเป็นประจำ ปริมเลยไม่สนอาหารไทยเท่าไหร่  ที่นี่อาหารเอเชี่ยนเป็นที่นิยม  พวกเครื่องปรุงอาหารไทยสำเร็จรูปหาได้ไม่ยากในแผนก Asian Food เช่น ต้มยำกุ้ง ผัดกระเพรา แกงเขียวหวาน  ครูป้านบอกให้เด็กๆพูดกับ Host family ถ้าอยากทานอาหารไทย  บางบ้านที่ชอบ Asian food อยู่แล้วเค้าจะพอมีไอเดียว่าทำอย่างไร  แต่ถ้าบ้านไหนไม่ชื่นชอบ Asian food เค้าจะไม่ทานอาหารรสจัดเลย และอาจจะทำไม่เป็น  ก็ต้องให้เด็กเราแสดงความสามารถกันเอง อยู่ที่ว่าจะกล้ากันแค่ไหน

วันนี้อากาศเย็นลงนิดหน่อย เด็กๆหลายคนใส่เสื้อกันหนาวกันมา  เด็กออสเตรเลียไม่ได้ตัวใหญ่กว่าเด็กเราหรอกนะคะในชั้นประถม (เค้าไม่ได้กินไก่ใส่ฮอโมนเหมือนเรา 555)  เค้าไปโตกันตอนมัธยมนู่น  ส่วนมากทั้งพ่อและแม่จะทำงาน ที่นี่เกือบทุกสาขาอาชีพ เปิดโอกาสให้ทำงาน part time ได้ เช่นทำสัปดาห์ละ 3 วัน หรือทำครึ่งวัน  ที่ Sunshine Coast ไม่มีคนเอเชียอาศัยอยู่มากนัก อาจเป็นเพราะไม่ใช่เมืองใหญ่อย่าง Brisbane, Sydney หรือ Melbourne ที่เดินไปทางไหนก็มีแต่คนเอเชีย ในเมืองนี้มีมหาวิทยาลัยด้วยค่ะ  พึ่งเปิดได้ไม่กี่ปี

Sunshine Coast ดูเหมือนจะไม่มีจุดศูนย์กลางของเมือง  ห้างสรรพสินค้าอยู่กระจายๆกันออกไป  ไม่ไกลจากโรงเรียนมี Kawana Shopping World ซึ่งมีทั้งร้านค้าต่างๆ, Woolworth Supermarket และ ห้าง Big W   ห่างออกไปสัก 20 นาที มี Sunshine Plaza ซึ่งใหญ่กว่า ครูป้านไปมาแล้ว ใหญ่มากค่ะ ทั้ง 2 ห้างนี้ เราสามารถหาซื้อของทุกอย่างได้ี่โดยไม่ต้องเข้ามา Brisbane ไม่ว่าจะเป็น Billabong, Rip Curl, Roxy, วิตามินต่างๆ, Gift Shop, หนังสือ

วันพุธนี้ ที่เราจะไป Eumundi Market กัน ครูป้านเปลี่ยนแผนนิดนึงคือตอนบ่ายจะพาไป Sunshine Plaza ต่อ เด็กๆไม่ต้องเรียน 1 วัน ก็ตื่นเต้นกันใหญ่ วันนี้บรรยากาศคึกคักเป็นพิเศษ

เรื่องสุดท้ายของวันนี้คือ โมกับแสตมป์มีเรียนเต้นรำด้วย เค้าให้จับคู่ชายหญิงและเต้นเปลี่ยนคู่ไปเรื่อยๆ พอเห็นพี่ปุ่นถ่ายรูป  น้องโมบอกกลัวคุณแม่ว่าถ้า้เห็นรูปน้องโมเต้นรำกับเพื่อนชาย  ครูป้านก็รับปากว่าคุณพ่อคุณแม่ไม่ว่าแน่นอนค่ะ เพราะเป็นการเรียน