NZ Trip – Kiwi360&BayFair&BayWave
วันนี้อากาศเป็นใจให้เด็กและครูไทยออกเที่ยวอีกแล้ว ฟ้าใสแดดสวยแต่เช้า เรานัดพบกันเวลาเก้าโมงเช้า แล้วก็ขึ้นรถบัสคันโตตรงไปที่ Kiwi360 ซึ่งเป็นฟาร์มปลูกกีวีที่ครบวงจรและใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่ง เด็กๆ ได้นั่งรถชมรอบๆ ฟาร์ม ได้รับความรู้เกี่ยวกับต้นกีวีมากมาย ทั้งการปลูก การดูแล การเก็บเกี่ยว ชนิดและประโยชน์ของกีวี เราได้ชิมกีวีและน้ำกีวี สุดท้ายก็ได้อุดหนุนผลิตภัณฑ์จากผลกีวีกันถ้วนหน้า
จากนั้นเราก็วกกลับเข้ามาในเมืองเพื่อเปิดหูเปิดตากันที่ Bayfair Shopping Centre ซึ่งเป็นห้างสรรพสินค้าใหญ่แห่งหนึ่งของเมือง เด็กๆ ได้โอกาสกระจายกำลังกันเลือกซื้อของมากมายสารพันทั้งสำหรับตัวเอง คนในครอบครัวโฮสต์ และคนทางเมืองไทย สาวๆ ส่วนใหญ่ไม่พลาดแวะร้านเครื่องเขียนน่ารักๆ อย่าง Smiggle บางคนได้เครื่องประดับแปลกตา สาวน้อยบางคนทนสีที่ยั่วยวนของสีทาเล็บไม่ไหวก็ซื้อมาทากันเล่นคนละขวดสองขวด โดยเฉพาะ Pim&Tangkwa ไปแวะเข้าห้องน้ำแล้วนั่งแปะเพื่อเปลี่ยนสีเล็บกันทันที ครูถามมาทาอะไรกันในห้องน้ำ เหตุผลคือ บรรยากาศดีน่าทาสีเล็บ!!!
หนุ่มๆ เกาะกลุ่มตามพี่บูมไปป่วนตามร้านไอทีมั่ง ร้านเกมมั่ง ว่างๆ ก็หลงกลุ่มหลงก๊วน ตัวอย่างเช่น Pine&Boom ที่แวบมาเดินอยู่ท้ายกลุ่มสาวๆ ถามไปถามมาปรากฏว่าพลัดหลงจากกลุ่มพวกพี่บูม!!
พอเดินซื้อของกันพักใหญ่เราก็เริ่มสอดส่ายสายตาหามื้อกลางวันอร่อยๆ ทานกัน ที่จริงทุกคนมี lunchbox มาเต็มกล่อง แต่พอเห็นอาหารหลากหลายสารพันก็เลยเลือกซื้อทานกันเต็มที่ บางกลุ่มได้ทานอาหารญี่ปุ่น บางคนตรงไปที่เมนูดังของที่นี่ คือFish&Chips อาหารที่นี่ส่วนใหญ่จะได้จานโตจัดเต็มมาก หลายคนต้องรวมกำลังหารสองเพื่อช่วยกันจ่ายและช่วยกันทาน แต่บางคนทานคนเดียวจนหมดได้อย่างไรก็ไม่ทราบ!!
บ่ายสองโมงได้เวลาไปที่ Bay Wave ซึ่งเป็นสระน้ำอุ่นที่มี big wave และ slider ขนาดใหญ่ไว้สำหรับผู้กล้า เด็กๆ วิ่งวนเวียนต่อแถวกันขึ้นไปเล่น slider กันคนละหลายๆ รอบ และบางช่วงก็ได้กลับมาลงสระใหญ่เพื่อรอปะทะกำลังกับคลื่นใหญ่ที่ถูกปล่อยมาเป็นระยะ ตอนแรกครูก็ยังแอบหวั่นใจ เพราะไม่แน่ใจในทักษะด้านการว่ายน้ำของแต่ละคน ก็เลยแอบกำชับพี่บูมและพี่โตๆ ทั้งหลายให้ช่วยดูแลน้องที่ตัวเล็กๆ ปรากฏว่าเอาเข้าจริงพี่บูมโดนน้องๆ สาดน้ำใส่กันใหญ่ แล้วก็ไม่ต้องดูแลใครเพราะทุกคนต่างก็แสดงความสามารถในการลอยตัวและว่ายน้ำได้เป็นเลิศ โดยเฉพาะ Patty แข่งว่ายน้ำชนะพี่บูมขาดลอย แสดงว่าจังหวะพูดที่เชื่องช้าเนิบนาบไม่ได้มีผลใดๆ กับการเคลื่อนไหวร่างกายแต่อย่างใดเลย
ครูนัดให้ทุกคนขึ้นจากสระเวลาห้าโมงเย็น เป็นเวลาที่หลายๆ บ้านทยอยมารับเด็กๆ กลับบ้าน คาดว่าคืนนี้เด็กๆ น่าจะเข้านอนกันเร็วและยิงยาวถึงเช้าพรุ่งนี้สบายๆ เพราะได้ออกกำลังกายกันเต็มที่ พบกันอีกทีวันจันทร์นะคะ 🙂
Posted in NZ Education Experience 2012