Search
Advertisement
Categories

Archive for May, 2012

NZ Trip – Farewell My Kiwi Friends!!!

ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง…วันสุดท้ายของการเรียนกับเพื่อนๆ ชาวกีวี  รู้สึกว่าเพิ่งมาถึง Auckland กันไม่กี่วันนี่เอง  เผลอแป๊บเดียว…จะหมดเวลาแห่งความสนุกซะแล้ว

ที่ Intermediate School เด็กๆ มาโรงเรียนกันแต่เช้า  เรามีนัดประชุมกันเรื่องแจกจ่ายของที่ระลึกให้กับครู Specialist และเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนที่ดูแลเราเป็นอย่างดีตลอดเวลาที่เราวนเวียนและวุ่นวายกันอยู่ที่นี่  เด็กๆ เลือกจับจองมอบของให้คุณครูแต่ละท่านดังนี้ค่ะ

Patty&Pim: Technology teacher (Cooking&Fabric)

Yoohoo : Ms.Barbara

Natty: Art teacher

Poon: Music teacher

Nub: French teacher

Tangkwa: IT teacher

PunPun: Technology teacher (Wood Works)

Punn: Drama teacher

Pine: Ms.Monica

ในช่วงเช้าฝั่ง Intermediate School มีกิจกรรมทดสอบสมรรถภาพบวกท้าทายความสามารถเด็กๆ ด้วยกิจกรรม Cross Country   ระยะทางไกลที่สุดอยู่ที่ 3.5 กม.  เด็กๆ สามารถเลือกที่จะวิ่งหรือเดินก็ได้  ใครทำเวลาได้ดีจะมีรางวัลเป็นคะแนนสำหรับแต่ละกลุ่มสีในโรงเรียน  งานนี้ Poon-Punn ส่ง Jason ลูกชายของ host family เป็นตัวแทนลงแข่ง  ส่วนสองพี่น้องระบุชัดเจนแต่แรกแล้วว่าขอเดิน! เด็กไทยส่วนใหญ่ก็ยืนยันหนักแน่นเช่นเดียวกับสองศรีพี่น้อง  เพราะฉะนั้นครูก็สบายใจได้ว่าถ้าเค้าเริ่มแข่งประมาณ 9 โมงเช้า เด็กๆ ของเราจะต้องกลับมาทันช่วง Morning Tea เวลา 10.30 แน่ๆ  แล้วก็เป็นไปตามความคาดหมายค่ะ  คนแรกที่มาถึงในกลุ่มเราเพราะตั้งใจวิ่งบ้างเดินบ้าง คือ PunPun  แล้วจอมพลัง Pine ก็ตามมาติดๆ พร้อมๆ กับ Patty เด็ก Otumoetai Intermediate คนใหม่ ( แก่นมาแต่เช้าด้วยชุดของ Gina ลูกสาวของโฮสต์ )  แล้วแก๊งเด็กไทยก็ทยอยกันมา  จบสุดท้ายที่สาว Tangkwa&Pim

Tangkwa: หนูเดินมาเรื่อยๆ ค่ะ ฟังเพลงมาตลอด  แล้วก็มีช่วงที่หยุดเลือกเพลงกันด้วย!

เก๋ไม๊คะ  ตรงกันข้ามกับ concept ของ Cross Country โดยสิ้นเชิง

หลังจากที่เด็กๆ ทานอาหารกลางวันกันเสร็จ  ก็มีเวลาตระเวนส่งมอบของที่ระลึกจากเมืองไทย  ให้ครู Specialist & School staffs แทบทุกแผนก  ไม่เว้นแม้คุณคนสวนที่อารีให้ความรู้เราเกี่ยวกับใบ flax ของชาวเมารี

ในช่วง Afternoon Tea ทางโรงเรียนได้จัดเตรียมอาหารแสนอร่อยให้เราเป็นพิเศษ คือ Sausage Zizzles และ Chocolate cake พร้อมเครื่องดื่มคือน้ำสับปะรดแสนหวาน  เมื่อเราทานเสร็จคุณครูใหญ่ก็กรุณามามอบ Certificate และกล่าวชื่นชมพร้อมล่ำลากลุ่มเด็กไทย  Tangkwa อาสาเป็นตัวแทนกล่าวขอบคุณทางโรงเรียน

จากนั้นครูบี๋ประกาศผลคะแนนที่เราสะสมจาก Criteria ที่แจ้งไว้ในวันแรกที่ Auckland คือ Responsibility, Caring, และ Effort  ผลคะแนนค่อนข้างใกล้เคียงกันมาก  แต่ที่สุดก็ได้คนที่ได้คะแนนนำสูงสุด ซึ่งก็คือ Tangkwa ส่วนอันดับสองคือ PunPun

วันนี้หลายคนเอาการ์ดที่เพื่อนๆ และคุณครูทำให้มาอวด  หลายคนได้ของขวัญ ของที่ระลึก หลายคนรู้สึกประทับใจและผูกพันกับเพือนๆ มากจนบรรยายไม่ถูก ดังนี้

PunPun: หนูคิดถึงเพื่อน… น้ำตาไหลเลยค่ะ L

บางคนมีเพื่อนมารุมล้อม สาวๆ เข้ามากอดกันเป็นกลุ่มๆ หนุ่มๆ เข้ามาล้อมวงซักถามเป็นเรื่องเป็นราว

Nub: เพื่อนเค้าถามว่าจะกลับมาอีกไม๊  ผมเลยต้องบอกว่า..อาจจะ!

ฝั่ง College ช่วงเช้าหนุ่มๆ สาวๆ ของเราได้ตระเตรียมของที่ระลึกเพื่อจะแจกให้กับเพื่อนๆ ชาวกีวี่ หลายคนดูตื่นเต้นกับช่วงเวลาที่จะเกิดขึ้น พร้อมกับบ่นกันงึมงำ ไม่อยากกลับประเทศไทย อยากอยู่ต่อที่นิวซีแลนด์กัน ด้วยเพราะซี้กับเพื่อนๆที่นี้กันแล้ว หลังจากนั้นในช่วง Morning Tea มีการมอบ Certificate ให้แก่กลุ่มนักเรียนไทย มีขนมและเครื่องดื่มให้เด็กๆ ทานเล่นกัน  ซึ่งก็ไม่รอช้าแก๊งเด็กไทยเริ่มตะเวนมอบของที่ระลึกมอบให้กับเจ้าหน้าที่ฝ่ายที่ดูแลนักเรียนนานาชาติและแลกเปลี่ยนของขวัญกับ buddy กัน

โดยสาวมั่น Tata ของเราอาสาเป็นตัวแทนกล่าวขอบคุณโรงเรียน  อีกทั้ง  Jamie สาวน้อยเสียงใสอาสาร้องเพลง “Someone like you” ปิดท้ายงานให้ด้วย สร้างความเพลิดเพลินให้กับเพื่อนๆในห้องได้เป็นอย่างดี

ช่วงพักกลางวันพี่บูมได้ฤกษ์ประกาศผลคะแนนสะสม  ทางด้าน College มีคะแนนที่เฉียดฉิวเชือดเฉือนกันมาก  อันดับหนึ่งคือ Tata อันดับสองคือ Pun ค่ะ หลายคนที่เหลือมาทวงรางวัลอันดับสาม สี่ ห้า…ช่างกล้ากันจริงๆ ลืมไปแล้วรึว่าครูบี๋เนี่ย  ปริญญาเอกสาขา ดุศาสตร์ L

กว่าจะได้เวลากลับบ้าน..ปรากฏว่าเสื้อนักเรียนไทยของ May & Thank you ก็ลายพร้อย  เต็มไปด้วยลายเซ็น คำล่ำลาสารพัน  มีทั้ง email address & facebook ครูห้ามไม่ทันค่ะ  ขออภัยด้วยนะคะที่เด็กบางคนอาจจะต้องซื้อเสื้อนักเรียนตัวใหม่ในช่วงเปิดเทอมนี้ค่ะ J ส่วน Peemchai หนุ่มน้อยผู้เดียวที่ต้องพลัดพรากกับเราในวันกลับ เพราะมี Family Trip เที่ยวต่ออีกหลายราตรี ซึ่งหนุ่ม Peemchaiได้ร่ำลากันเพื่อนๆ ครูบี๋ และพี่บูมก่อนกลับ

แจ้งกำหนดการเดินทางกลับอีกรอบนะคะ ออกจากสนามบินโอ๊คแลนด์ ในวันที่ 13 พฤษภาคม  เวลา12.30 และถึง ณ ยังสนามบินสุวรรณภูมิเิิิวลาิประมาณ 20.25 โดยคุณพ่อคุณแม่สามารถรอรับน้องๆ ได้ที่ชั้น 2 ประตู 3 ค่ะ

Canada Trip: วันหยุดสุดสัปดาห์สบายๆใน Victoria

วันเสาร์ที่ผ่านมานี้เรามาที่ Butchart Gardens กันค่ะ การเดินทางก็ง่ายๆ นั่งรถต่อเดียวก็ถึงเลย อากาศกำลังดีค่ะ ไม่หนาวไม่ร้อน เหมาะแก่การชมสวนดอกไม้เป็นที่สุด เราก็เดินไป แวะถ่ายรูปกันไป ดอกไม้สวยมากจริงๆค่ะ หลากหลายสีและขึ้นเป็นแนวสวยเชียว มีบางคนไปดมดอกไม้บางอย่างมา แล้วกลิ่นประหลาดๆ ก็มาบอกเพื่อนๆว่าหอมมาก ไม่ดมไม่ได้ หลายคนตอนแรกไม่ค่อยเชื่อค่ะ รู้ว่าต้องโดนหลอกแน่ แต่ด้วยความช่วยเหลือในการช่วยกันอำอย่างเต็มที่ว่าหอมจริงๆ มันน่าเชื่อถือมากจนทุกคนต้องลองสัมผัสดูอย่างใกล้ชิด สูดเข้าไปเต็มที่ ฮึบ! สรุป.. ไม่หอมแฮะ ออกแนวกลิ่นประหลาดๆเลยทีเดียวค่ะ เสร็จแล้วก็ทำหน้าเฉยๆ แล้วก็ไปอำคนอื่นต่อค่ะ ทุกคนได้มีโอกาสดมกลิ่นดอกไม้ประหลาดกันไปอย่างถ้วนหน้าเลยทีเดียว ใครเป็นคนเริ่มนี่ คุณพ่อคุณแม่ลองไปสอบถามดูนะคะ 😛

เดินชมดอกไม้กันอย่างสบายใจซักระยะ เริ่มมีคนหิวค่ะ ครูกั๊กก็เป็น 1 ในนั้นกับเค้าด้วย เราก็หาที่นั่งกัน งัดเอา snack ของแต่ละคนออกมาทานกัน แบ่งๆกันทาน สนุกไปอีกแบบ พอ snack ทุกคนหมดเกลี้ยง เราก็เดินทางชมดอกไม้กันต่อ คราวนี้มาถึงม้าหมุนในตำนานของน้องๆ เหมือนมาไม่ถึง Butchart Gardens ถ้าไม่ได้เล่นค่ะ เด็กๆเค้าว่ากันนะคะ ม้าหมุนที่นี่ก็จะเป็นรูปสัตว์ต่างๆ เด็กๆก็จับจองขึ้นนั่งตัวที่เค้าชอบ แล้วมาหมุนในตำนานก็ออกเดินทาง ดูมีความสุขกันดีจังเชียว สงสารน้องพลอยนิดนึงค่ะ เลือกนั่งตัวที่เป็นโลมา ดูจากรูปลักษณ์แล้วเหมือนไม่มีอะไร แต่น้องพลอยลงมาบอกว่า ครูกั๊ก หนูเหนื่อยและเมื่อยแขน เพราะโลมามันลื่นมากกกก 555

เสร็จจากม้าหมุนเราก็เดินชมสวนกันต่อค่ะ คราวนี้เจอ Japanese Garden ครูกั๊กรู้สึกว่ามันเหมาะมากกับถ่ายรูปหมู่ของพวกเรา เพราะพอเรามีโอกาสโหวตกันว่าอยากทานอะไร อาหารญี่ปุ่นเป็นที่ 1 ในทริปนี้เลยค่ะ นี่ถ้าเอารูปไปตัดต่อ รวมรูปอาหารที่ถ่ายมาพร้อมรูปที่ Japanese Garden แล้วล่ะก็ คงเหมือนเรามาทัวร์ญี่ปุ่นกันเลยทีเดียว ครูกั๊กบอกเด็กๆว่า ขากลับครูจะว่ายน้ำกลับละ เพราะทานซาชิมิเกือบหมดทะเลเลยค่ะทริปนี้ 😛

หลังจากนั้นเราก็แวะทานอาหารกลางวันกันที่ Butchart Gardens นี่แหล่ะค่ะ เสร็จแล้วก็ไปรอรถกลับกัน ตอนแรกคิดว่าจะพาเด็กๆไปเล่นมินิกอล์ฟกันถ้าเวลาเหลือ แต่สรุปแล้วเราก็มาสนุกกันที่ Downtown แทนเพราะคำนวณแล้วว่าเวลาไม่พอ ขาออกจาก Butchart Gardens นี้รถที่เราจะนั่งจุคนไม่พอ ก็เลยต้องรอรถอีกคันที่จะมาอีกประมาณ 1 ชั่วโมง ครูกั๊กเลยลองถามเด็กๆว่า อยากรอมั้ย ถ้าไม่อยาก เราจะนั่งรถอีกคันที่ไม่ใช่รถประจำทางไป Downtown กัน แต่ต้องเสียสตางค์นะคะ ผลโหวตเป็นเอกฉันท์ค่ะ ก็คือ ไปเลยค่ะ/ครับครู! ครูกั๊กก็ไปคุยกับคนขับรถ คุยไปคุยมา เค้าลดราคาให้เหลือคนละ 5 จาก 10 ดอลล่าร์ค่ะ แล้วเราก็นั่งกลับไป Downtown กัน ระหว่างทางก็มาค้นพบความจริงว่าทุกคนอยู่บนรถที่เป็น narrated tour มีการอธิบายและให้เกร็ดความรู้เกี่ยวกับสถานที่ต่างๆที่เรานั่งผ่าน เป็นความบังเอิญที่เป็นความรู้มากๆค่ะ

เดินเล่นกันที่ Downtown จนถึงเวลาที่ควรจะกลับ เราก็นั่งรถกลับไปที่ Mayfair เพื่อไปรอ host family ของแต่ละคนที่จะมารับค่ะ พอทุกคนกลับแล้ว ก็เหลือ 3 คนที่คิดว่าจะไปตะลุยเมืองต่อ เราก็นั่งรถกลับไป Downtown กันใหม่อีกรอบ จบด้วยข้าวเย็นที่ร้านอาหารจีนแห่งหนึ่งในย่าน Chinatown สั่ง Dinner for 2 มาทานกัน แต่ขอบอกว่าอาหารสำหรับ 2 ที่ที่ว่านี้มาเยอะมาก รู้สึกว่าทานซัก 4 คนยังจะไม่หมดเลยค่ะ มหกรรม TV Champion ก็เริ่มกันอีกครั้งที่นี่ สู้ตาย! แล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน แต่มีนัดกันว่าจะไปเล่นมินิกอล์ฟกันนะพรุ่งนี้

แล้วก็ถึงเช้าวันอาทิตย์ค่ะ คนที่ขออนุญาต host ไปเล่นกับเพื่อนระหว่างวันได้ก็มากับครูกั๊ก ตอนแรกมี 2 คนค่ะ แล้วก็เพิ่มมาอีก 2 หลังจากคุยกับ host แล้ว สรุปก็มีกัน 5 คนรวมครูกั๊ก สมาชิกของเราในวันนี้ได้แก่ โปรปัณณ์ โปรพลอย โปรยิ่ง และโปรเยี่ยมค่ะ ก็เดินทางไปเล่นมินิกอล์ฟกันตามแผน  สนุกจริงๆค่ะที่นี่ มี 18 หลุม เค้าให้ putter มาเป็นอาวุธ แต่ละหลุมก็จะมีก้อนหิน มีพวกสิ่งกีดขวางต่างๆกันไป หลุมก็คดเคี้ยวไปมาให้ได้ลองตีกันสนุกๆ บางคนใช้ putter หวดลูกลอยไปตกตามต้นไม้ หรือกระเด็นไปอีกหลุมนึงเลยก็มี ขอเน้นค่ะว่าใช้ putter หวดลูกลอยได้! วงสวิงแรงได้ใจครูกั๊กสุดๆ บางคนตีลูกไปชนหินที่วางไว้จนลูกเด้งกลับมาที่เดิม ประโยคเด็ดที่ใช้กันตลอดก็คือ welcome back! เพราะลูกกลิ้งหลุนๆกลับมาที่เดิมเลยค่ะ ไม่ต้องเสียเวลาวิ่งไปเก็บลูกแต่อย่างใด 555 เล่นมินิกอล์ฟกันจนถึงบ่ายแก่ๆก็สมควรแก่เวลากลับบ้านกันแล้วค่ะ นั่งรถเข้ามาในเมืองแล้วก็แยกย้ายกันกลับไปหา host family ของแต่ละคน

NZ Trip- Good Times fly by!

เมื่อคืนฝนตกหนักทั้งคืน  เช้านี้ที่ Tauranga มีหมอกขาวปกคลุมไปทั้งเมือง  สายหน่อยพระอาทิตย์เริ่มพาแสงมาไล่ที่หมอกขาว   เราเริ่มมองเห็นเนินเขาและทะเลสาบใกล้บ้าน และเด็กๆ ก็ได้เห็นสนามหญ้ากว้างใหญ่ในโรงเรียนกันอีกครั้ง

จากการที่ได้ช้อปปิ้งมากมายหลายสถานที่ใน Fraser Cove เมื่อวานนี้  ครูรีบทวงถามถึงการเริ่มจัดกระเป๋าเดินทางของเด็กๆ  ปรากฏว่าทุกคนเริ่มปฏิบัติภารกิจที่ได้รับมอบหมายแล้ว  และปิดกระเป๋าได้กันทุกราย โดยเฉพาะรายนี้..คมมาก

ครูบี๋: เด็กๆ ได้ลองจัดกระเป๋ากันแล้วหรือยัง

Oaky: ไม่ต้องลองเลยครับ  จัดจริงๆ เลย…ปิดได้ทุกวันครับ!

ไม่อยากจะบอกว่า  ที่ถามเนี่ยก็เพราะห่วงแก๊ง Nerf Gun เนี่ยแหละ  คนอื่นเค้าซื้อเล็กๆ น้อยๆ  คุณพี่ถอยปืนอ้วนๆ มาทั้งกระบอกเลยนิ  แล้วครูก็ย้ำอีกเรื่องที่เคยบอกไปให้โกยเหรียญดอลลาร์ใช้ให้หมดเพราะเราใช้แลกคืนเป็นเงินไทยไม่ได้

Poon: โหย..สบายมากครับ  ของผมเหรียญเยอะกองเป็นพะนุง  ใช้ไปเกือบหมดตั้งแต่เมื่อวาน

ที่รัก…เค้าเรียกว่ากองเป็นพะเนิน..กระมังคะ!

และเช้านี้ก็มีภาพประทับใจครูแต่เช้า…เด็กทุกคนเลี่ยงสนามหญ้าที่เปียกแฉะมารวมตัวกันที่ห้องสมุดอย่างเคย สาวน้อยคนสุดท้ายก้าวเข้ามาด้วยเท้าเปล่า  มีใบหญ้าเขียวๆ ติดมาประปราย  อย่างนี้แหละที่ครูอยากเห็น..หนูเป็นชาวกีวีไปแล้วเต็มตัวนะจ๊ะ Pim! เท่านั้นยังไม่พอนะคะ  ตอนสายมี tattoo เก๋ๆ มาโชว์ให้ดูอีกด้วย…ลูกสาวใครน๊อ..อยากจะขอให้มาอยู่เมืองกีวีซะจริงๆ เลยค่า

Morning Tea วันนี้ยังมีรายการแบ่งปันและแลกเปลี่ยนขนมอย่างเคย  จากนั้นพอว่างเว้นจากการทาน Pine ก็เริ่มเวทีประลองกำลัง  ท้างัดข้อกับคนโน้นคนนี้  เฮ้อ..เยอะได้อิกจริงๆ

ยังไม่จบเท่านั้นค่ะ หลังมื้อกลางวัน มีการแสดงศิลปะการป้องกันตัวโดยสองหนุ่ม Pine&Nub คิดว่าถ้าอยู่ต่ออีกซักเดือนรับรองว่าไม่มีใครกล้าเข้าใกล้แก๊งเด็กไทยของเราแน่ๆ เลยค่ะ

มื้อกลางวันเชฟสาว Patty ได้ Double Chocolate Cup Cake มาฝากเราตามเคย  Natty ได้ Feijoa ลูกจิ่วมาโชว์และชิม  เด็กๆ หลายคนพยายามให้เหตุผลต่างๆ นานาเพื่อสั่ง Cup Noodles จาก Canteen ของโรงเรียน  ครูพยายามต่อรองให้ทานอาหารที่เตรียมมาให้หมดก่อน  ก็ยังสามารถทานต่อกันได้จริงๆ  ขอเค้าซะหน่อยละกันนะคะ..บางคนไม่ยอมให้เก็บภาพขณะทาน เพราะกลัวคุณแม่ดุค่ะ!

วันนี้เด็กบางคนเริ่มนำของที่ระลึกมาให้คุณครูและเพื่อนๆ ที่โรงเรียนกันบ้างแล้ว  Pim ได้รับ Friendship เล่มโตจากเพื่อนๆ และคุณครูก็อารีเป็นที่สุด..พาเราไปเก็บภาพนักเรียนทั้งชั้นในสนามหญ้าเขียวสวย

ที่น่ายินดีอีกเรื่องคือ วันนี้เรามีตัวแทนนักเรียนไทย 4 คน  คือ  PunPun  Tangkwa  Yoohoo & Pine ได้ให้สัมภาษณ์เป็นวีดีโอคลิปสั้นๆ เกี่ยวกับประเทศนิวซีแลนด์และ Otumoetai Intermediate School เพื่อโพสต์ใน facebook ของโรงเรียนด้วยค่ะ  ครูให้โจทย์ไปคิดและเขียน script สั้นๆ และกำหนดส่งตั้งแต่เมื่อวาน  ทั้งสี่คนนี้ได้ให้สัมภาษณ์ด้วยคุณสมบัติเพียงข้อเดียวคือ มีความรับผิดชอบ..ส่งงานครูตรงเวลา  คุณครูที่เป็นคนสัมภาษณ์เด็กๆ บอกว่าน่าจะเข้าดูได้ในวันจันทร์หน้านี้  ไว้ติดตามชมกันเองนะคะ  อยากให้เห็นเบื้องหลังการถ่ายทำมาก  เด็กๆ ตื่นเต้นกันน่าดู  Pine ตอบรัวเร็วเป็นรถด่วน  พอพูดเสร็จเดินมาบอกครูว่า  ไม่ค่อยได้พูดหน้าชั้นบ่อยๆ ก็เลยตื่นเต้น

ฝั่ง College ก็เริ่มมีหลายเสียงบ่นรำพึงรำพันยังไม่อยากกลับกันแทบทุกคน  ตอนเย็นเห็น Jamie เดินไปทาง Intermediate School กับเพื่อนสาวชาวกีวี  เหตุผลหลักคือรู้สึกว่าเริ่มผูกพันกับ Buddy ขึ้นมามากมาย ก็เลยรู้สึกว่าอยากเดินไปส่งเค้ากลับบ้าน 🙂

เรื่องเรียนก็ไม่มีใครบ่นงึมงำอะไร  พอเด็กๆ เริ่มจำตารางเรียนได้ เริ่มรู้ทางหนีทีไล่ของทั้งครูและเพื่อนชาวกีวี กลับเป็นเวลาที่เราต้องเตรียมตัวกลับบ้าน 🙁

ระหว่างวันมีวีรกรรมหนุ่มน้อยเมืองลพบุรี

Pun: พี่บูม  วันนี้ผมหลอกเพื่อนกีวีได้เป็นสิบคนเลย!

พี่บูม: ไปทำอีท่าไหนละเนี่ย

Pun: ก็ไอ้ขวด L&P ที่ผมซื้อมะวานอ่ะ  วันนี้ผมใส่น้ำเปล่ามาให้เพื่อนชิม!!

พี่บูม: แล้วพอชิมแล้วเค้าว่าไง

Pun: เค้าก็ชิมแล้วก็พูดว่า Oh..no!!!

ยังมีช่วงสนทนาประสาชาว College ที่สายข่าวรายงานมาว่ามีการกล่าวพาดพิงถึงครูบี๋..น่าสนใจมากค่ะ

Peemchai: ผมว่าครูบี๋น่าจะเรียนต่อปริญญาเอกไปเลย

สายข่าว: จะให้เรียนต่อด้านไหนดี

Peemchai: ปริญญาเอกทางด้าน…ดุศาสตร์!!!

มันน่าดุไม๊ละคะเนี่ย!!!

ช่วงพักกลางวัน ตอนเย็น  ทุกคนทยอยกันกลับบ้าน  ครูเดินตามหลัง May Jamie & Tata อยู่ดีๆ สามสาวก็กรี๊ดกร๊าดกันขึ้นมา  ประมาณว่าเจออะไรซักอย่างบนพื้นหญ้า

May: หนูเจอแบงก์ห้าเหรียญอีกแล้วค่ะครู  เราไป Count Down กันดีกว่า ( ประโยคหลังเริ่มไม่สนใจครู หันไปพยักพเยิดกับเพื่อนสาวอีกสองคน )  สรุปว่าด้วยความโชคดีของสาวน้อย  จึงเป็นเหตุผลอันดีที่จะได้ไปเดินเล่นที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตใหญ่ใกล้บ้านอีกแล้ว  🙂