KAS BLOG

Archive for the ‘UK Education Experience 2013’ Category

วันจันทร์เรียนกันตามปกติ  วันอังคารเรียนเสร็จแล้ว เรามีโปรแกรมไป Seven Sisters Country Park กัน ได้ขึ้นรถเมล์สาย 12 เป็นครั้งแรก รถเมล์สาย 12 ไม่ใช่รถเมล์ในจังหวัดเรา  แต่ข้ามเมืองมากจาก Brighton  เราเลยไม่เคยขึ้น  โปรแกรมเดิมเป็น Kayaking แต่ลมแรงเกิน Kayak จึงหยุดให้บริการ  เราจึงไปขี่จักรยานกันแทน

ครูทำการเช่า Mountain Bike เรียบร้อยก็ให้เลือกโปรแกรม  ซึ่งมีอยู่ 2 โปรแกรม ขี่ไปทะเล  หรือ ขี่เข้าป่า ทุกคนพร้อมใจเลือกป่า คงเบื่อทะเลกันแล้ว  เพราะใน Eastbourne Town เดินไปทะเลก็แค่นิดเดียว  ไปกันอยู่บ่อยๆ   มีเบย์ที่ขี่ไม่ได้ เลยต้องรออยู่ที่สำนักงาน ทีแรกเบย์จะเดินไปด้วยโดยมีแนทอาสาเดินเป็นเพื่อน  เดินได้แป๊บเดียว  เบย์คาดว่าเดินตามแนทไม่ทันแน่  เลยเปลี่ยนใจนั่งรออยู่กับลุงแพทริคดีกว่า เจ้าหน้าที่ใส่ Helmet ให้พวกเราด้วยตัวเองทุกคน (คงกลัวเราใส่ไม่ดีพอ)  และปรับความสูงของเบาะให้พอดีกับเรา  เจ้าหน้าที่อธิบายวิธีขี่จักรยาน ให้ฟัง 2 รอบ  ครูก็ย้ำกันเป็นภาษาไทยอีกรอบ  แล้วเราก็ออกสตาร์ทกัน  ตอนออกตัวต้องลงเนิน แค่นั้นแหละ….นาเดีย ขี่ฉิวแซงเพื่อนมาเลย เพื่อนๆบอกให้เบรคๆๆๆ นาเดียคงเบรคไม่ทันล้มเป็นคนแรก  ส่วนพิน (เจ้าเก่า) ก็ขี่ลงมาเร็ว ชนพราว ล้มลงไปทั้งคู่ แต่หัวเราะเอิ๊กอ๊าก  โอเคแสดงว่าไม่เจ็บ  แค่โซ่หลุด  พวกเราปลุกปล้ำกับโซ่กันอยู่สักพัก  ก็มีคุณลุงใจดีผ่านมา เข้ามาช่วยใส่โซ่ให้เรียบร้อย  ที่บอกว่าพินเจ้าเก่าเพราะเธอค่อนข้างซุ่มซ่ามเป็นนิดจิตแจ่มใส ^_^   ส่วนนาเดียเจ็บนิดหน่อย ครูเลยให้กลับไปรอที่สำนักงาน เบย์เลยได้มีนาเดียอยู่เป็นเพื่อน  2คนนี้พากันไปเดินเล่นอีกฝั่งที่เป็นเส้นทางเดินไปทะเล มีเนินหญ้าเขียวขจีกว้างใหญ่ มีแกะเต็มไปหมด วิวสวย อากาศดีมาก  2 สาวพากันเดินไปจนถึงทะเลเลย  ก็ไกลพอควร  ที่นี่มีคนมาเดินกันเยอะค่ะ เพราะเป็น Country Park ประจำจังหวัด

อ๊ะ..ขี่จักรายานกันต่อดีกว่า  โห..ขี่กันนำไปฉิวๆ  ปล่อยให้ยายป้านกับป้าพินรั้งท้าย 555 เหนื่อยเราก็จอดพักดื่มน้ำกัน แล้วก็ไปต่อ  พอถึงทางวนกลับ (ทางเป็นวงกลม) เอาละซี  ทางขึ้นเนินสูงเอาเรื่อง  พวกแรงเยอะขี่ขึ้นไปก่อน  ส่วนยายกับป้าขอจูงจักรยานขึ้นเนินเขา  สักพักพวกขี่ขึ้นไปก่อนก็จูงจักรยานเหมือนกัน อิอิ  ครูตะโกนถามพวกที่นำหน้าไปก่อน “มันต้องขึ้นเขาไปอีกเยอะม๊ายยยย”  ไช้ตอบ “อีกนิดเดียวครับครู ขึ้นมาเถอะ”  แก้มตอบ “อีกเยอะพอสมควรเลยค่ะครู”  ยายกับป้ามองหน้ากัน แล้วตัดสินใจเชื่อแก้ม  “ป่ะ! เราขี่กลับทางเก่ากันดีกว่า เราคงไปข้างหน้าไม่ไหว”  ส่วนคนอื่นก็ขี่ขึ้นเขากันต่อไป  ระหว่างที่ครูกับพินขี่กลับมาทางเดิม  เจอกรุ๊ปนักเรียนอีกกรุ๊ปขี่สวนมา  สักพัก  พินถามครู  ครูๆ เมื่อกี้ครูเห็นเด็กผู้ชายคนนั้นไม๊  หล่อม๊าก  “อืม..เค้าทักครู Hi ya ด้วยล่ะ”   ฮ้า!!เค้าแค่ยิ้มให้หนูเอง  ครูรู้มั๊ย..ถ้าหนูเจอเค้าตั้งแต่ตอนอยู่บนเนิน หนูคงมีกำลังใจขี่ต่ออีกเยอะเลย!!  ในที่สุดเราก็ขี่กลับมาถึงจุดเริ่มต้น ปรากฎว่า ยายกับป้า มาถึงช้ากว่าคนอื่นนิดหน่อยเพราะระยะทางไกลกว่า 🙁

แล้วเราก็ไปเดินเล่นกันฝั่งที่เป็นทุ่งหญ้าเขียวขจี  มีแกะมากมาย ซึ่งเป็นทางเดินไปทะเล  วิวสวย อากาศดี ที่สองสาวเบย์กับนาเดียเดินไปมาก่อนเราแล้ว แต่ก่อนจะเดิน  ขอซื้อไอศครีมกินกันให้หายเหนื่อยก่อน  แล้วก็เริ่มเดินกัน  เดินไปได้ไม่ไกลหรอกค่ะ แวะเล่นซนกัน  จึงมีแต่นาเดียกับเบย์เท่านั้นที่ได้เดินไปจนถึงทะเล  ส่วนลูกใครซนขนาดไหน ก็ดูรูปกันเองนะคะ หุหุ

อ่อ! เรามีสัญญาใจกันว่ากลับไทยแล้ว  เราจะนัดไปขี่จักรยานสวนรถไฟกัน  แล้วจะพาเบย์ไปหัดขี่ให้ได้ด้วย สู้ๆนะเบย์ 🙂 กำลังใจล้นหลาม

วันนี้ครูนั่งรำลึกอดีตเขียนบลอคอยู่ที่บ้านมาหลายชั่วโมงแล้ว เล่าเรื่องเสร็จ ก็จะทยอยอัพรูปซึ่งเยอะมวากเหมือนภูเขาลูกใหญ่  Wifi ก็ไม่ค่อยจะ Stable สักเท่าไหร่ ค่ะ

ตอนบ่ายๆมีเสียงตามสายมาจากพิน  ครูคะ หนูมาเล่นบ้านครูได้ไม๊คะ โอเคมาก็มา  แปบเดียวเธอโผล่มาถึง 4 คน พิน เบย์ พราว นาเดีย  (ขนาดบ้านครูปิดประตูปิดหน้าต่างหมด  ยังได้เสียงพวกเธอรอดเข้ามาในบ้าน มองออกไปนอกหน้าต่าง  4 สาวน้อยหมัศจรรย์นี่เอง) ครูตกใจเล็กน้อย รีบไปขออนุญาตโฮสต์ โฮสต์ครูไม่มีปัญหาหรอกค่ะ ครูแค่ขอตามมารยาท  4 สาวเข้ามาเล่นกับลูกสาวโฮสต์ที่บ้านครู อายุ 6 กับ 8 ขวบ สังเกตุจากการเล่น พวกเราดูจะลดอายุเท่าเด็ก 6 ขวบไปเรียบร้อยแล้ว ติงต๊องกันน่าดู หัวเราะเอิ๊กอ๊าก  มาเล่นสักพักก็สลายโต๋กลับไป  เพราะมีเป้าหมายอื่น นัดเจมี่กับแก้มไปเดินเล่นที่ hill กัน  ไฮเปอร์กันม๊าก

ครูจะพยายามอัพรูปย้อนหลังไปเรื่อยๆนะคะ  ^_^

เย้ๆๆๆๆ อัพรูปเสร็จแล้วคร้า  ตั้งแต่เช้า จนขณะนี้สี่ทุ่มพอดีเป๊ะ  ค่อยโล่งหน่อย อย่างนี้ใช่ไม๊ ที่เค้าเรียก ยกภูเขาออกจากอก

หลังจากคุยโวคำโตว่าได้อัพรูปเสร็จหมดแล้วก็ทำการตรวจสอบอีกครั้ง  พบว่า 4 วัน ใน Oxford ยังมิได้อัพรูปเลย กรรมการจึงต่อเวลาให้ผู้เข้าแข่งขันอีกหนึ่งเฮือกใหญ่ ในที่สุดครูป้านก้เป็นฝ่ายชนะไป ณ เวลา 23.10 น. สลบ!!

เช้าวันนี้ ครูให้ตื่นสายๆ ไม่รีบ เรามีกำหนดออกเดินทางตอนเที่ยง เพราะตามกฎหมายต้องให้คนขับรถได้พักตามจำนวนชั่วโมงที่กฎหมายกำหนด การเดินทางจาก Liverpool to Manchester ก็ใช้เวลาแค่ชั่วโมงเดียว เด็กๆลงมาทานอาหารเช้ากันตอนสิบโมง ส่วนครูลงมาก่อนหน้าแล้วมาคุยกับผู้จัดการโรงแรมซึ่งมาขอโทษขอโพยอย่างเป็นทางการ

ทานอาหารเช้าเสร็จจนพุงกาง เรามีเวลาไปเดินใน City Centre ประมาณชั่โมงนึง  เดินผ่านรถไอศครีม พราวกับพิน ไม่พลาดแวะซื้อกันอีก ไม่รู้เอาส่วนไหนของกระเพาะใส่ไปได้ 🙂  ครูกับหนูแก้ม คอเดียวกัน  ตรงไป Primark ที่เมืองนี้ Primark ใหญ่มากๆ ของเยอะมาก ถูกมากด้วย ส่วนสาวๆคนอื่นรีบไปร้าน Pulp เค้าถูกอกถูกใจกับร้านนี้มาก หนุ่มๆก็ชอบร้านกีฬา ส่วนแนทรีบไป Fred Perry เหมือนจะได้รับ order มา

แล้วเราก็เคลื่อนทัพสู่ Man U ไช้พูดตั้งแต่วันก่อนว่าผมจะใส่เสื้อ Liverpool เข้าไป Man U ครูก็นึกว่าพูดเล่น  ถึง Man U ไช้ทำท่าเอาจริง ควักเสื้อ Liverpool ออกมาใส่  คงได้แรงยุจากเพื่อนๆด้วย  ครูเลยเสียงเข้มบอก ไช้..ถ้าลำบากใจไม่อยากเข้า จะรออยู่ข้างนอกก็ได้นะ  ไม่ว่าอะไร  แต่ถ้าอยากรู้ว่า Man U เค้ายิ่งใหญ่ยังงัย ทำไมเป็นทีมที่มีแฟนคลับมากที่สุด ก็ลองเข้าไปดู  คิดซะว่าได้มาชมอะไรที่มันเป็นระดับโลก  ในที่สุดพวกเราทุกคนก็เข้าไปชมสนามและส่วนต่างๆ  เสียงพราวพูดตลอด หนูชอบที่นี่มากเลยๆๆ  เอาล่ะ Man U ได้แฟนเพิ่มอีกหนึ่งคนแล้ว

โดยส่วนตัวครูไม่ได้เป็นแฟนทีมไหนเลย จากประสบการณ์ที่เคยได้เข้าชมมาหลายสนาม  Man U ทำทัวร์ได้ดีกว่ามาก  สนามใหญ่กว่าและสวยกว่า ราคาเข้าชมก็แพงกว่า  แต่ก็คุ้มเงินที่จ่ายไป แต่ที่ไม่ดีคือ Shop ของ Man U ของแพงมากจนน่าตกใจ เสื้อบอลตัวละ 70 ปอนด์ OMG!!  ปีก่อนยังไม่แพงเท่านี้  เห็นว่าพึ่งได้แชมป์อีก  สงสัยเลยขึ้นราคา

แล้วเราก็ถึงเวลาต้องกลับ Eastbourne กันแล้วค่ะ ร้องเพลงกันมาตลอดทางไม่มีหลับ บางครั้งด้านหลังรถร้องเพลงนึง  ด้านหน้าซึ่งอยู่หลังเบาะที่ครูนั่งก็ร้องอีกเพลงนึง  ไม่รู้จะฟังใครดี พอพวกเราเลิกร้องเพลง เปลี่ยนเป็นคุยกันแทน  ลุงเอียนคนขับก็ร้องเพลงซะเอง 🙂

ถึง Eastbourne สี่ทุ่มเป๊ะ  ลุงเอียนขับรถดีมากๆ ต้องขอชมเชยเลยค่ะ พวกเราแยกย้ายกันกลับบ้าน วันอาทิตย์ก็พักผ่อนตามอัธยาศัยค่ะ