KAS BLOG

Archive for the ‘NZ Education Experience 2012’ Category

วันนี้เป็นวันที่อากาศแปรปรวนที่สุดวันหนึ่ง  ในตอนเช้าค่อนข้างเย็นและชื้นมากเพราะเมื่อคืนมีฝนตกหนัก ตอนสายฝนตกโปรยปราย  ตอนบ่ายโมงตกหนักพร้อมลมพัดแรง  พอบ่ายสองโมงแดดแจ๋ฟ้าใสเมฆสวย  ครูได้แต่ภาวนาว่าขอให้ฟ้าเป็นใจในวันพรุ่งนี้เพราะเราจะได้ไปเที่ยวที่เมือง Taupo อย่างสบายใจ

วันนี้สาวน้อย Jamie อาการดีขึ้นมาก ไปโรงเรียนได้ตามปรกติ  แต่ที่ทำให้พี่บูมตื่นเต้นและตกใจก็คือ Win-Nitinand เพราะในขณะที่เล่นเตะฟุตบอลกับเพื่อนชาวกีวีในสนามกีฬาในร่ม  ก็เกิดอุบัติเหตุให้เท้ากีวีกะเท้าไทยได้ดวลกันเต็มๆ  ผลคือ ต้องพา Win ไปหาหมอ  ผ่านขั้นตอนต่างๆ มากมายเกือบครึ่งวัน สรุปว่าไม่มีส่วนใดหักหรือแตก คุณหมอพันผ้ารอบเท้าให้เพราะมีอาการบวม  เราได้แต่แอบหวังแทน Win ว่าจะไปลุย Jet boat ได้อย่างคนอื่น

ช่วงพักทานกลางวัน  ก๊วน Intermediate  ยังมานั่งทานอาหารด้วยกันอย่างเคย  Tangkwa&PunPun มี Fejoia ผลไม้พื้นเมืองของชาวกีวีมาฝากครู Oaky บอกว่าที่บ้านก็มีลูกโตกว่านี้นิดนึง  หลายคนขอชิมแล้วก็ติดใจในความหอมหวาน พี่บูมบอกว่าคล้ายน้อยหน่า ครูบี๋ว่าเหมือนฝรั่งสุก พอทานกลางวันเสร็จเด็กๆ ก็ชักชวนกันไปประลองความกล้าที่สนามเด็กเล่น  หลายคนพยายามลองเล่นเครื่องเล่นใหม่ๆ  Poon ที่ตัวเล็กสุดและมีประสบการณ์การตกจากไต่เชือกมาแล้ว..แนะนำกึ่งขอร้องให้ครูบี๋ลองเล่นดูบ้าง  หลังจากนั้นเราก็เลยปีนป่ายเป็นลิงแข่งกับชาวกีวีกันอย่างสนุกสนาน  ส่วนฝั่ง College ก็นัดแนะมานั่งล้อมวงทานด้วยกันครบหน้า ไม่มีใครหายหน้าไปไหน เพราะพี่บูมนัดแถลงเรื่องที่จะต้องเตรียมตัวก่อนไปเที่ยวในวันพรุ่งนี้

อ้อ…มีคำถามจากหนุ่มน้อยที่มีหน้าที่ประจำในการขอรายละเอียดเกี่ยวกับรายการเที่ยว

Nub: ครูครับเมื่อไหร่เราจะได้ไปว่ายน้ำในบ่อน้ำร้อน!!!

ครู: เสาร์หน้าเราจะไป Bay Wave ค่ะ แล้วเค้าเรียกว่าสระน้ำอุ่นนะคะ คงไม่ให้ไปว่ายกันในบ่อน้ำร้อนที่ไหน 🙂

หลังจากที่เราได้ไปผ่านศึกหนักจากการขึ้นเขา Mount Maunganui และเล่นน้ำทะเลที่ชายหาดสวยมาเมื่อวาน  เด็กๆ ส่วนใหญ่ยังแข็งขันขยันมาเรียนเป็นปรกติ  มีเพียงหนึ่งสาวซุปเปอร์โมเดล Jamie ที่มีอาการปวดเมื่อยตัวและตัวรุมๆ เล็กน้อย ครูบี๋จึงอนุญาตให้หยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อพักผ่อน  พยาบาลจำเป็นคือ May ช่วยจัดยาลดไข้ไว้ให้เรียบร้อยก่อนไปโรงเรียน จากนั้นคุณหมอบี๋กับหมอบูมก็ไปดูแลให้ทานอาหารเช้า ทานยาและพักผ่อน  ตกเย็นสาว Jamie ก็กลับมามีเรี่ยวแรงเดินแบบได้ดั่งเดิม

กลุ่มนักเรียนไทยตกลงกันว่าจะมาพร้อมหน้ากันช่วงพักทานกลางวัน  ฝั่ง Intermediate พร้อมใจกันมานั่งทานร่วมกัน เพราะเพื่อนชาวกีวีทานกันน้อยและเร็วมาก  ถ้าปล่อยให้ทานกับบัดดี้รับรองว่าเด็กไทยต้องผอมกะหร่องแน่นอน  อ้อ..สาวน้อย Pim เป็นคนเดียวที่หายไปกับเพื่อนชาวกีวี  ครูไปเดินตามเจอตัวในสนามเด็กเล่น  ตอนแรกเห็นสนุกสนานกับการปีนเสาสูงอยู่ดีๆ  เผลอแผล็บนั่งแปะกอดเสาหน้าซีด.. Yoohoo วิ่งมาตามครูเพราะว่านักปีนตัวดีหาทางลงจากเสาไม่ได้  แต่ในที่สุดก็ต้องยกให้ Pim & PunPun เป็นตัวแทนประเทศไทย เพราะสองสาวปีนเครื่องเล่นที่สูงมากและโหนตัวได้กันแค่สองคน ที่เหลือขอเป็นผู้ชมคอยแหงนคอลุ้นอยู่ข้างล่างค่ะ ส่วนฝั่ง College ก็นัดแนะมานั่งล้อมวงทานด้วยกัน  ขาดหายไปก็แต่ Thank you & Jin คาดว่าน่าจะได้เพื่อนชาวกีวีที่คุยถูกคอแล้วละค่ะ

วันนี้เป็นวันหยุดของชาวกีวีเนื่องในโอกาส Anzac Day หรือวันทหารผ่านศึก  เหล่าเด็กๆ และครูไทยก็ได้ไปผ่านศึกหนักโดยการขึ้นเขากันด้วยความทรหดอดทนเช่นกัน  Host family ต่างทยอยกันมาส่งเด็กๆ ตามเวลานัดหมายคือสิบโมงเช้าที่บริเวณ Surf Club ใกล้ทางขึ้นภูเขา Mount Maunganui  ก่อนเริ่มการเดินทาง Tata น่ารักมากแอบซื้อ chocolate muffin มาให้พวกเราร่วมร้องเพลงวันเกิดให้ Punn ย้อนหลังอีกหนึ่งวัน แล้วเราก็ตั้งหน้าตั้งตาเดินขึ้นเขากันด้วยความอดทน  เดินไปพักไป แวะเก็บภาพหมู่ ภาพคู่ และภาพเดี่ยวกันเป็นระยะ

เราเดินตามทางที่ค่อนข้างทรหดมาพักใหญ่ ปรากฏว่าคนแรกที่คว้ากิ่งไม้ยาวข้างทางขึ้นมาช่วยค้ำเป็นขาที่สามคือพี่บูม  เด็กๆ เลยได้ทีแซวกันไปได้หัวเราะคั่นอาการหอบ

บางคนมีอาการท้อแท้แต่ไม่ท้อถอย

Patty: หนูขอหยิบลูกอมก่อนนะคะ  (หน้าตาซีดเซียวดั่งว่าลมจะจับ)

บางคนเดินรั้งท้ายจนครูต้องไปช่วยรุนหลัง

Punn: หนูเดินเร็วไม่ได้เพราะกลัวตกเขาค่ะ หันไปมองข้างหลังทีไรเหมือนจะกลิ้งกลับลงไปทุกที!!

และระหว่างทางก็มีหนึ่งสาวที่ครูสั่งแล้วสั่งอีกว่าให้แต่งตัวทะมัดทะแมงพร้อมลุยขึ้นเขา แต่เธอก็ยังสวยใสมาในชุดกระโปรงสั้นเหนือเข่า แล้วก็เกิดอุบัติเหตุหกล้มไปหนึ่งแหมะ

May: ไม่เป็นไรค่ะครูหนูมียาครบทุกอย่าง แล้วก็มีพลาสเตอร์รูปเจ้าหญิงด้วย (ว่าแร้วเธอก็คว้าอัลกอฮอล์ เบตาดีนและพลาสเตอร์ขึ้นมาปฏิบัติการกับแผลที่หัวเข่าอย่างคล่องแคล่ว)

บางคนหิ้วของรุงรังเพราะเตรียมตัวมาเล่นน้ำที่ชายหาด  ครูอดสงสารไม่ได้ก็เลยช่วย Poon ถือของ   Nub เห็นดังนั้นก็รีบเตร่เข้ามาใกล้แล้วขอความช่วยเหลือบ้าง  ครูชั่งน้ำหนักเป้แล้วแปลกใจเพราะน้ำหนักมากเกินเหตุ  ซักถามแล้วได้ความว่า

Nub: ผมลืมเอาของฝากจากเมืองไทยออกครับ มีอยู่สามชิ้น แล้วกล่องอาหารก็เต็มที่เหมือนทุกวัน!!

แล้วในที่สุดเราก็เดินทางไปจนถึงยอดเขาประมาณสิบเอ็ดโมง  ครูให้เวลาพักเมื่อยเต็มที่  เราหิวและเหนื่อยก็เลยคว้ากล่องอาหารกลางวันขึ้นมาจัดการกันเรียบร้อย  Nub เริ่มปฏิบัติการกำจัดของในกระเป๋าทันที

Nub: ครูบี๋ครับทานแซนด์วิชนี่ไม๊ครับ เป็นโฮมวีท (โฮลวีท) ดีต่อสุขภาพ  ขนมนี่ก็กินแล้วไม่อ้วน ( fruit stick) ครูรู้ไม๊ครับว่า Host เค้าตั้งใจบรรทมจัดให้เลยนะครับ (คาดว่าน่าจะเป็นบรรจงจัด!!)

หลังจากทานมื้อกลางวันและเก็บภาพเป็นที่ระลึกแล้วเราก็เดินลงเขาไปอีกทางหนึ่งซึ่งจะลงไปเจอชายหาดยาวเหยียด  เด็กๆเดินลงเขาโดยไม่มีเสียงโอดครวญใดๆ  เมื่อถึงชายหาดก็รีบเปลี่ยนชุดแล้วก็ลุยลงไปสู้คลื่นทันที  แวบแรกที่แตะน้ำก็มีเสียงโวยวาย เพราะปรากฏว่าแดดแรงและอากาศร้อนจริงแต่น้ำเย็นใช้ได้เลยค่ะ  ช่วงบ่ายเราทานมื้อบ่ายกันตามสบาย ส่วนใหญ่ไปอุดหนุนร้านอาหารตุรกี  หลายคนได้ทาน kebab เนื้อแกะ  บางส่วนชอบอาหารญี่ปุ่นก็แบ่งสายกันไปตามใจท่าน เด็กๆ ได้มีเวลานั่งพักผ่อนที่ชายหาด บางกลุ่มคุยเม้าท์กันไป หนุ่มๆ ฟิตเปรี๊ยะฝึกวิดพื้นกันอย่างสนุกสนาน จนเวลาห้าโมงเย็น Host family ก็มารับพวกเรากลับบ้าน  คาดว่าคืนนี้ทุกคนคงหลับสบาย เพราะได้ออกกำลังกายกันเต็มที่บางคนทั้งทางบกและทางน้ำ