KAS BLOG

 วันนี้ครูป้านกลับถึงบ้าน  รีบชิงใช้คอมพิเตอร์ก่อนเลยค่ะ เจ้าของบ้านกินแห้วรอไปก่อน 555หลังจากเที่ยวกันอย่างสนุกสนานเมามันที่ SeaWorld ในวันเสาร์แล้ว ก็เป็นวันหยุดพักผ่อนอีก 2 วัน  ส่วนมากโฮสต์จะพาเด็กๆไปทำกิจกรรมต่างๆ  กิจกรรมแต่ละบ้านแตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับวิถีชีวิตและความสะดวกของแต่ละบ้าน  แต่ก็มีบ้างที่บังเอิญไปเจอกัน  มีบางบ้านที่ตั้งใจจะไป shopping วันจันทร์  แต่ปรากฏว่าร้านค้าปิดกันซะส่วนใหญ่ อย่างเช่น เบล พอร้านค้าปิดโฮสต์ก็พาเบลไปช้อปวันอังคารหลังเลิกเรียนแทน  แล้วก็มีโมที่ไม่ได้ไปไหน ปกติโฮสต์โมจะค่อนข้างตามใจ แต่โมบอกไม่รู้จะไปไหน  แล้วโมปกติก็ไม่ใช่นักช้อป แต่เห็นวันอังคารโฮสต์ก็พาโมไปช้อป

เรามาดูกันว่าวันหยุด 2 วันที่ผ่านมา เด็กๆได้ไปไหนกับโฮสต์กันมาบ้าง

น้ำผึ้ง –  เล่นที่ Park, shopping, พายเรือแคนนูและว่ายน้ำที่บ้านต้นไทร (อยู่่ติดแม่น้ำ)

หลุยส์ – ขี่จักยานชมชายหาดที่ Caloundra, เที่ยว Curimundi Lake

โอมและปริน – เล่นโรลเลอร์เบลดที่โรลเลอร์เบลดโดม และไป King’s Beach

แพรว – เล่นโรลเลอร์เบลดที่โรลเลอร์เบลดโดม

ปริม – เล่นโรลเลอร์เบลดที่โรลเลอร์เบลดโดม

เร – เล่นโรลเลอร์เบลดที่โรลเลอร์เบลดโดม

ฟ้าและแสตมป์ – เล่นโรลเลอร์เบลดที่โรลเลอร์เบลดโดม , พายเรือแคนนูและว่ายน้ำที่บ้านต้นไทร (อยู่ติดแม่น้ำ)

ป๊อป – ไปบ้านคุณตาคุณยายของโฮสต์ที่บริสเบรน และไปนั่งเรือ

เอย – ไป Sunday Market ที่ Caloundra และไปงานวันเกิดเพื่อนโฮสต์ที่ชายทะเล

มิ๊นท์และแบมบี้ – ไป Curimundi Lake และ shopping

หยกและบิวตี้ – ไป Curimundi Lake, พายเรือแคนนูและว่ายน้ำที่บ้านต้นไทร (อยู่ติดแม่น้ำ)

ต้นไทร สิชา พิน – Sunday Market ที่ Caloundra, Ginger Factory, สวนสนุก Aussie World, Shopping

ถ้าสังเกตดูดีๆ จะเห็นว่ามีเด็ก 3 คนไปเล่นที่บ้านต้นไทร แต่ต้นไทรไม่อยู่บ้านหรอกค่ะ บ้านต้นไทรเป็นบ้านนักกีฬา ส่วนมากใช้เวลาไปกับการแข่งขันกีฬา พอวันหยุดก็ไม่ค่อยไปไหนค่ะเพราะบ้านเค้าสวยมากอยู่ติดแม่น้ำและมีสระว่ายน้ำ สิ่งอำนวยความสะดวกครบ สามารถทำกิจกรรมต่างๆได้เยอะ ต้นไทรบ่นอยากเที่ยวบ้าง  ใครจะมาบ้านต้นไทรก็ไม่สน ขอไปเที่ยวก่อนนะ  ครูป้านเลยไปรับมา ส่วนสิชากับพินอยู่กับครูป้าน 3-4 วันอยู่แล้ว (นี่แหละคือเหตุผลที่ครูป้านหายไปหลายวัน คือมีแขกตัวเล็กๆมาบ้านน่ะค่ะ ไม่อยากนั่งทำงานหน้าคอมตลอดเวลา)  เนื่องจากโฮสต์มีเรื่องฉุกเฉินต้องไปต่างเมือง (ตอนนี้กลับไปอยู่บ้านโฮสต์ตัวเองเรียบร้อยแล้วค่ะ) ครูป้านเลยได้พาเด็ก 3 คน ไปเที่ยว รถเต็มพอดี 5 คน

3 รูปบนสุดเป็นรูปบรรยากาศบ้านต้นไทร เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายวิวแม่น้ำ่้ำมาให้ดู  ส่วนรูปอื่นถ่ายที่หมู่บ้านของวิกกี้โฮสต์ครูป้านเองค่ะ

แหมๆ มีเด็กติติงกันใหญ่ ว่าครูป้านลืมชื่อปริม นั่นจิ..ตัวก็ใหญ่ วีรกรรมก็เยอะ ไม่รู้ลืมได้ไง  ขอโทษจ้า….พลาดไปหน่อย

*******************************************************************************

วันเสาร์ที่ 2 พค. เราออกเดินทางตอน 8 โมงเศษๆ จาก Kawana Waters เดินทางลงมาทางใต้ ผ่านบริเบรนและก็ยังมุ่งลงใต้จึงเข้าสู่โกลโคสท์  ถึง SeaWorld ประมาณ 10:30 น. สายกว่าที่คิดไว้ 30 นาที เนื่องจากสัปดาห์นี้เป็น Long weekend ตอนผ่านบริสเบรนรถหนาแน่นทีเดียวค่ะ

SeaWorld นั้นอยู่ติดทะเลและเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่เรียกได้ว่าเป็นศูนย์รวมของ ทุกอย่างเลยทีเดียว มีทั้ง aquarium, การแสดงของสัตว์ทะเล, บ่อฉลาม, บ่อกระเบน, หมีขาว, นกเพนกวิน, ปลาโลมา (หน้าตารับแขกสุดๆ) สวนสนุก และสวนน้ำ  เด็กหลายคนบอกว่าอยากเล่นน้ำ แต่ครูป้านก็พยายาม convince สุดๆ เพราะครูป้านคิดว่าน้ำเล่นที่ไหนก็ได้และอีกอย่างน้ำก็เย็นทีเดียว  ก็กลัวจะไม่สบาย อยากให้ดูการแสดงและเล่นสวนสนุกมากกว่า  แต่เด็กๆก็ยังยืนยันอยากเล่นน้ำ ครูป้านมาคิดดูอีกทีว่าเราคิดแทนเด็กก็ไม่ถูก ในเมื่อเค้าอยากเล่นน้ำ มันเป็นความสุขของเค้า ก็เลยยอม พอครูป้านไฟเขียวถามว่าใครอยากเล่นน้ำบ้าง มีตั้ง 10 คน ครูป้านเลยพากลุ่มนี้ไปเล่นน้ำ มี ปริน ต้นไทร ป๊อป หลุยส์ น้ำผึ้ง หยก บิวตี้ แบมบี้ มินท์ เบล  ส่วนพี่ี่ปุ่นไปกับ โม โอม พิน เอย เร  กลุ่มสุดท้ายคือแพรว แสตมป์ โม ไอฟ้า สิชา ไปกันเองตามเคย

วันนี้มีรูปไม่มากนักค่ะ เพราะแยกกันไป และสถานที่ใหญ่  ครูป้านให้กลุ่มที่ว่ายน้ำสัญญาก่อนว่าจะไม่โวยวายถ้าตัวเองได้เล่นสวนสนุก หรือซื้อของที่ระลึกหรือชมการแสดงน้อยกว่าคนอื่น เพราะเลือกที่จะเล่นน้ำ  เด็กๆตกลงตามนั้น แต่ระหว่างทางไปสวนน้ำซึ่งอยู่ในสุดของ SeaWorld ต้องผ่านสวนสนุกก่อน เด็กๆจึงได้แวะเล่นไปก่อนบ้าง พอว่ายน้ำเสร็จ (สั่นแหง่กๆ) ก็ไปดูภาพยนต์ 4 มิติกัน และแวะเล่นเครื่องเล่นอีก 1 อย่าง ปิดท้ายด้วยการช้อปปิ้งอย่างรวดเร็ว  มาถึงที่นัดหมาย Late ไปสัก 15 นาที Vicki ยืนหน้าหงิกรออยู่  พวกเราก็เดินก้มหน้ากันงุดๆขึ้นรถบัส

เด็กๆสนุกกันมาก คุยกันโขมงโฉงเฉงบนรถ  สรุปแล้วไม่มีกลุ่มไหนดูการแสดงเลย ได้แต่เล่นสวนสนุกและเดินดูส่วนต่างๆใน SeaWorldค่ะ

วันอาทิตย์กับจันทร์เป็นวันหยุด (จันทร์ 5 พค. เป็นวันแรงงาน ส่วนมากร้านค้าและห้างสรรพสินค้าจะปิด) เด็กๆเกือบทุกคนได้ไปเที่ยวกับโฮสต์

แล้วครูป้านมาเล่าต่อนะคะว่าเด็กๆได้ไปไหนกันมาบ้าง

วันพฤหัสฯ 11:00 ทางกระทรวงศึกษาธิการของรัฐควีนส์แลนด์มารับครูป้านไปดูโรงเรียน 2-3 แห่ง ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่ ส่วนพี่ปุ่นพาไอฟ้าไปหาหมอเนื่องจากมีตุ่มเล็กๆขึ้นในเปลือกตาและปวดนิด หน่อย  คลีนิกอยู่ใกล้ๆโรงเรียนนี่แหละค่ะ  นี่เป็นครั้งที่ 2 ที่พาเด็กไปหาหมอ  คนแรกคือต้นไทรที่เป็นหวัดมาจากเมืองไทย  หมอคิดค่าตรวจ 56 AUD เท่ากันทั้ง 2 ครั้ง น่าจะเป็นราคามาตรฐาน หมอออกใบสั่งยาให้ต้องนำใบสั่งไปซื้อที่ร้านขายยาที่โรงเรียนเวลาเด็กปวดศรีษะ เค้าจะใช้น้ำแข็งประคบที่ศรีษะ ไม่ให้ทานยาแก้ปวด โรงเรียนไม่มีสิทธิให้ยาเด็กแม้กระทั่งยาแก้ปวดค่ะ

เรย์ที่ขาแว่นหักตอนนี้ได้ขาแว่นใหม่เรียบร้อยแล้ว เด็กๆถามราคาค่าขาแว่น ครูป้านบอก 130 ดอลล่า เรย์แย้งทันทีว่า 131 ดอลล่า  ขอโทษเรย์..ครูป้านผิดไปแล้ว

มีเรื่องขำๆ มาเล่าให้ฟัง วันนึงปริมบอกครูป้านว่าอยากซื้อลิปสติกที่เป็นสเก็ตบอร์ด แต่ของหมด ที่ร้านบอกว่าอีก 2-3 วันของถึงจะมา  2 วันถัดมา ปริมโทรหาครูป้านที่บ้าน

• ปริม: หนูไปที่ร้านมาอีกที แต่ของยังไม่มาเลย
• ครูป้าน: อันเท่าไหร่น่ะปริม
• ปริม: 150 ค่ะ
• ครูป้าน: 150 บาท เหรอ
• ปริม: 150 ดอลล่าค่ะ
• ครูป้าน: ฮ้า!! ทำไมแพงจัง แล้วปริมจะเอาไปให้ใครใช้
• ปริม: หนูใช้เอง
• ครูป้าน: ปริมเนี่ยนะใช้ลิปสติกราคา 150 ดอลล่า
• ปริม: (เสียงเข้ม) ครูป้าน…มันคือ Rip Stick เป็นสเก็ตบอร์ดชนิดใหม่
• ครูป้าน: !!???

วันศุกร์น้ำผึ้งมีลูกอมมาเยอะแยะตามเคย โฮสต์น้ำผึ้งทำงานอยู่บริษัทผลิตขนมพวกนี้ และจะให้น้ำผึ้งนำมาสัปดาห์ละครั้ง ให้มาเยอะค่ะ น้ำผึ้งก็จะใจดีนำมาแบ่งเพื่อนๆ ทุกครั้ง

• น้ำผึ้ง: ใครอยากกินขนมของเรามั่ง หยิบเลย
• เพื่อน: อ้าปากค้าง….เพราะยังไม่ทันตอบ น้ำผึ้งก็เก็บขนมซะแล้ว 555
• ครูป้าน: น้ำผึ้ง!มันเร็วไปเปล่า เพื่อนยังไม่ทันหยิบเลย
• น้ำผึ้ง: แหะๆ เห็นไม่มีใครตอบ นึกว่าไม่เอา

วันนี้คลาสภาษาอังกฤษ Mrs. Wood สอนเรื่อง Map ให้เด็กๆหัดอ่านแผนที่และสัญลักษณ์ต่างๆ เริ่มจาก Homestay ของตนเอง ไปจนถึงเมืองหลวงของรัฐต่างๆ ทะเลรอบๆออสเตรเลีย

10:40 ที่โรงเรียนมีการซ้อม Lock Down เมื่อได้ยินเสียง Alarm เด็กทุกคนต้องหมอบลงพื้นหรือมุดใต้โต๊ะ  ล็อคประตูหน้าต่าง  จากนั้นคุณครูประจำวิชาทำการเช็คชื่อเด็กว่าทุคนอยู่่ครบปลอดภัยดี ต่อมามีเจ้าหน้าที่โรงเรียนมาตรวจสอบความเรียบร้อยอีกครั้ง   Lock Down เป็นการซ้อมหลบภัยในกรณีเกิดเหตุการณ์ร้าย เช่น ผู้ก่อการร้าย หรือมีบุคคลเข้ามาทำอันตรายในโรงเรียน  เด็กไทยส่วนมากไม่รู้จัก Lock Down บางคนบอกที่โรงเรียนเคยมีการซ้อมหนีไฟ บางคนบอกไม่มีทั้ง 2 อย่าง ตามโรงเรียนนานาชาติในเมืองไทยจะมีการซ้อมแบบนี้เหมือนกันค่ะ  เด็กๆมีคำถามมากมายเกี่ยวกับ Lock Downแล้วก็สนุกสนานกับการจินตนาการเหตุการณืไปต่างๆนานา

• Bambi:ที่โรงเีรียนหนูเคยมีเสียงปัง ปัง ปัง…..ที่จริงมันคือเสียงคนกำลังก่อสร้างค่ะ
• Bambi:ที่โรงเีรียนหนูเคยมีกลิ่นไหม้…..ที่จริงมันเป็นกลิ่นไก่ย่างค่ะ
• Bambi:ที่โรงเีรียนหนูเคยมีเลือดแดงๆที่พื้น…..ที่จริงมันคือซอสมะเขือเทศไว้กินกับไก่ย่างค่ะ

เด็กหลายคนบ่นอยากทานข้าว บางคนยังไม่กล้าบอกโฮสต์  บางคนบอกแต่ได้ทานนิดเดียว  โฮสต์บ้านที่ไม่เคยทานอาหารเอเชี่ยนเลยจะนึกภาพไม่ออกว่าเราทานกันแค่ไหนและ อย่างไร ป้านก็สอนให้เด็กบอกรายละเอียดเค้ามากกว่านี้  บางคนอยากทานไข่เจียว ได้ไข่ดาว  บางคนได้ไข่เจียวแต่เพี๊ยนหน่อย

ที่หายไปหลายวันเพราะมีแขกมาบ้านค่ะ  ครูป้านเลยไม่อยากนั่งอยู่่หน้าคอมตลอดเวลา เพราะเกรงใจ

ที่เห็นรูปสะพานอยู่รูปนึง เป็นทางข้ามจากประถมไปฝั่งมัธยมค่ะ

คืนวันศุกร์ที่โรงเรียนประถมมี Disco Night ตั้งแต่ 5:30 – 8:30 pm ถ้าซื้อบัตรก่อนวันงานราคา 7 AUD แต่ถ้าซื้อวันงานราคา 8 AUD ค่ะ มีการจับรางวัล Ripstik 1 รางวัล ด้วย เด็กเราส่วนมากไม่รู้ว่า  Disco Night คืออะไร  ครูป้านก็อธิบายให้ฟัง  และบอกเด็กๆว่าถ้าอยากมาร่วมงานให้บอกกับโฮสต์ บางคนก็อยากมา บางคนก็ไม่อยากมา  คนที่ไม่อยากมาก็มีเหตุผลต่างๆนาๆ เช่น เอยเจ็บเท้าเนื่องจากโชว์ผลงานฟุตบอลมากไปหน่อย  แบมบี้ไม่ชอบเสียงดัง มิ้นตอนแรกบอกไม่อยากมาแต่เปลี่ยนใจนาทีสุดท้ายโฮสต์จึงไม่สามารถจัดการให้ ได้  บิวตี้กับหยกอยากไปซื้อเกม ต้นไทร ป๊อบ เร ไม่อยากเต้น  สรุปแล้วมีเด็กมา 12 คน

ได้เวลา เด็กๆก็เริ่มทยอยกันมา กลุ่ม Godmother มาครบ  โมมาถึงถามว่าไม่เห็นบัดดี้โมมาเลย  อ้าวโม!!ก็นี่มันงานเด็กประถม  บัดดี้หนูอยู่มัธยมจะมาได้ไงล่ะคะ

เมื่อเข้ามาในงานเด็กๆสามารถรับ Sausage Sizzle กับเครื่องดื่มได้ 1 กระป๋อง โรงเรียนให้เด็กประถมทุกระดับมาร่วมงานได้ แต่เด็กตั้ั้งแต่ Year 2 ลงมาต้องมีผู้ปกครองมาดูแล  มีผู้ปกครองอาสาหลายคนรวมทั้งผู้ช่วยครูใหญ่มาช่วยกันที่ Tuckshop เพราะค่อนข้างยุ่งต้องแจก Sausage Sizzle และเครื่องดื่ม และต้องขายของด้วยชั่วโมงแรกเด็กไทยไม่มีใครกล้าเต้นเลยค่ะยืนนิ่งเป็น อนุสาวรีย์  ผ่านไป 1 ชั่วโมง ครูป้านเข็น หลุยส์ น้ำผึ้ง เบล พิน ออกไปเต้นสำเร็จ  จากนั้น Godmother นำโดยปริมมาบอกครูป้านว่า อยากเต้นแต่ไม่มีใครนำ  ครูป้านบอกนู่นเพื่อนๆออกไปเต้นอยู่โน่นแล้ว  นั่นคือตจุดเริ่มต้นของความมันส์  ครูป้านจำไม่ได้ว่าปริน โอม และโม เริ่มเต้นกันตอนไหน

ครูใหญ่ (ที่ผมซอยสั้นใส่ชุดดำ) ก็มาเต้นกับเด็กๆอย่างสนุกสนาน  กลุ่ม Godmother ของเราเต้นกันแบบหลุดโลกจริง  ส่วนเด็กๆคนอื่นๆก็ไม่ทิ้งห่างกันเท่าไหร่ ไม่เว้นแม้แต่ โม โอม หรือ ปริน  ตอนที่โมขอโฮสต์ว่าจะมางานนี้  โฮสต์พูดว่า You not gonna dance Mo!!  ตอนที่เต้นอยู่ โม..พูดว่าปกติหนูเป็นเด็กเรียนนะคะ ไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลย

มีอยู่รูปนึง Mrs. Duffy รองครูใหญ่ ชู Ripstik ขึ้นมา ตอนนั้นเป็นการจับสลากรางวัลค่ะ ลุ้นกันน่าดู  นี่หละค่ะหน้าตาเจ้า Ripstik

ทั้งครูใหญ่และวิ๊กกี้เห็นเด็กเราหลุดโลก  ยืนมองด้วยความงงงวยเหมือนไม่เชื่อสายตาตัวเอง (อย่าว่าแต่คนอื่นเลยค่ะ ครูป้านยังไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง) พอเริ่มชั่วโมงที่ 3 เด็กฝรั่งเริ่มหมดแรงแล้ว แต่เด็กเรากำลังฮึกเหิมเพราะเริ่มทีหลังเค้า  งานเลิก..กลุ่ม Godmother เหงื่อท่วมเสื้อเปียก  ครูป้านก็ดีใจที่เด็กๆได้สนุกสนาน ปลดปล่อยความเครียด ความคิดถึงบ้าน แต่ก็คิดถึงเด็กๆที่ไม่ได้มา  อยากให้ทุกคนมาสนุกด้วยกัน  เด็กๆเองก็คงไม่ได้คาดคิดว่ามันจะสนุกขนาดนี้หรอกค่ะ