เล่าสู่กันฟัง 7 (ต่อ) เรื่องกินล้วนๆ
ขอเม๊าเรื่องกินต่อหน่อยเถอะค่ะ ปริมเนี่ยเป็นแฟนรายการ “เก็บตก” คือใครกินเหลือปริมกวาดเรียบ เห็น Lunch box ที่อยู่ในมือเธอไม๊คะ จริงๆแล้วเป็นของเบลที่นั่งอยู่ข้างๆ เธอเนียนมาก
โฮสต์โอมให้นมกล่องมา ด้วยความหวังดีโฮสต์จึงแช่แข็งมาจากบ้าน กะว่าพอตอนกลางวันน้ำแข็งละลายพอดี โอมก็ได้กินนมเย็นๆ ปรากฏว่าถึงตอนกลางวันนมยังเป็นน้ำแข็งอยู่ โอมจึงเอาไปวางตากแดด ครูป้านกระเซ้าว่าระวังจะหายนะ โอมเลยลงทุนนั่งตากแดดเฝ้านม กว่าจะได้กินคงตัวดำเหมือนนมรสชอคโกแลตนั่นแหละ
ครูป้่านถ่ายรูปของโปรดของเด็กๆมาให้ดู หาซื้อได้ที่ Tuckshop อันแรกซ้ายสุด เด็กๆเรียก “น้ำหร่อย” ขวดถัดมา “น้ำเล่น” ถัดมาอีกเรียก “อาหารหมา” อันสุดท้ายคือ “อาหารไก่” เจ้าอาหารไก่ซองเหลืองนี่ จริงๆเรียก Chicken Chippyเป็นไก่ทอดอร่อยดีค่ะ ถุงละ 2.5 AUD
ส่วนเจ้าเครื่องดื่มกล่องนี้ เราเรียกว่า “ปริม” (ที่จริงตรงที่นิ้วบังอยู่มีตัว a อีกตัวค่ะ)
Posted in 
เล่าสู่กันฟัง 6
ครูป้านขอเริ่มต้นด้วยเรื่องของแบมบี้น้องน้อยคนสุดท้องของพวกเรา เนื่องจากไม่ได้เจอกัน 2 วันตอน Long weekend แบมบี้จึงมีอาการคิดถึงบ้านประกอบกับวันนั้นบัดดี้ไม่มาโรงเรียน คุณครูประจำชั้นน่ารักมากค่ะ พอครูป้านเดินผ่านก็เรียกมาคุยบอกวันนี้ Bambi is not happy ครูป้านก็อธิบายเหตุผลให้คุณครูทราบ และเข้าไปนั่งเรียนกับแบมบี้ตลอดบ่ายวันนั้น คุณครูประจำำชั้นพยายามช่วยทำให้แบมบี้คลายความคิดถึงด้วยการให้แบมบี้สอนเพื่อนๆและคุณครูเล่นเกมแบบที่ต้องทำมือแบบนู้นแบบนี้เปลี่ยนไปเรื่อยๆแล้ว ก็ร้องเพลงประกอบ การทำมือนั้นเหมือนกับของออสเตรเลียเลยค่ะ ต่างกันตรงที่คนละภาษา แบมบี้ร้องเพลงภาษาไทยเสียงเจื้อยแจ้วน่ารักมาก เนื้อเพลงก็ตลกดี แบมบี้บอกทุกคนว่าของไทยต้องปิดท้ายด้วยการเป่ายิ้งฉุบ คุณครูถามว่าเป่ายิ้งฉุบภาษาไทยพูดยังไง แบมบี้ไม่รีรอรีบอธิบายต่อ จากนั้นแบมบี้ก็โชว์การเล่นจีจ่อเจี๊ยบอีก 1 อย่าง
ฟ้าให้คุณป้าที่พึ่งมาจากเมืองไทยเอาหนังยางมาให้ ฟ้าจัดการร้อยหนังยางและนำมาเล่นที่โรงเรียน เด็กฝรั่งมาลุมล้อมดูกันใหญ่ ถ้าพวกเราเล่นกันเอง อย่าหวังเลยว่าจะให้เด็กฝรั่งเล่นด้วย พวกเรากั๊กสุดๆ สิชากับฟ้าโชว์ลีลากระโดดหนังยางเหนือชั้นกว่าใคร ส่วนปริมกับแพรวที่่เล่นไม่ค่อยเป็นก็พยายามกันจัง ล้มลุกคลุกคลาน เด็กฝรั่งพอยืนดูนานๆ ก็อยากเล่นบ้าง แกล้งวิ่งเข้ามาแบบนินจา ก็โดนพวกเราไล่ออกไป
ในชั่วโมงพละฟ้าเอาหนังยางเล่นกับเพื่อนๆฝรั่ง เพื่อนๆตื่นเต้นกันใหญ่ไปตามครูมาดู เด็กที่นี่ถามว่าใช้เวลาร้อยหนังยางนานแค่ไหน ฟ้าตอบว่าแค่ 1 ชั่วโมง ก็ฮือฮากันใหญ่ ขอให้ฟ้าทำให้บ้าง ส่วนน้ำผึ้งไม่รู้สอนเพื่อนยังไงกลายเป็นเล่นลอดหนังยางแทน
หลุยส์สนุกกับการเล่นบาสเก็ตบอลในชั่วโมงพละมาก ตอนนี้หยกไม่กลัวตัวดำเหมือนตอนมาใหม่ๆแล้ว เรียนพละหมวกก็ไม่ใส่ บอกทาครีมกันแดดแล้ว ส่วนหลุยส์เล่นบาสเก็ตบอลเสร็จเดินหน้าดำเมี่ยมมาเลย ครูป้านขอถ่ายรูปรีบเอามือปิดหน้า
ครูป้านขอถ่ายรูปโอมกับปริมกับพวกเด็กผู้ชายในชั้นเรียน พอครูป้านบอก Silly Shot เท่านั้นแหละ ดูรูปเอาเองแล้วกันค่ะ
โรงเรียนที่นิวซีแลนด์กับออสเตรเลียเหมือนกันเรื่องให้เด็กเอากระเป๋าไว้นอกห้องเรียนค่ะ จะใช้อะไรก็หยิบไปให้พร้อม
เย็นวันนี้ครูป้านพาต้นไทรไปช้อปปิ้งตามสัญญา เพราะโฮสต์ต้นไทรไม่ได้พาไปช้อปปิ้ง หลังเลิกเรียนพอดีเจอแพรวกับปริม ครูป้านเลยแอบกระซิบว่าถ้าอยากไปช้อปปิ้ง ให้ขออนุญาตโฮสต์ครูป้านขอไปด้วย วิกกี้ตกลง เลยได้ไป Toy World ด้วยกัน ทั้ง 3 คนนี้อยากไปดู Ripstik ต้นไทรเลยโชคดีมีพี่ 2 คนนี้ช่วยแนะนำในการเลือกซื้อ (หรือโชคร้ายก็ไ่ม่รู้) ต้นไทรซื้อ Ripstik เป็นคนที่ 2 ต่อจากสิชา นี่แหละค่ะหน้ตาเจ้า Ripstck ราคา 150 AUD ส่วนปริมกับแพรวนี่ไม่ได้ซื้อหรอกค่ะ แค่มาชม (และสร้างความปั่นป่วน!!) แถมพวกเรายังไปเจอป๊อปโดยบังเอิญ ป๊อปบ่นว่าของแพง ดีแล้วป๊อป แพงก็ไม่ต้องซื้อ
วันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ี้เป็นวันแม่ ที่โรงเรียนมีการตั้งโต๊ะขายของขวัญวันแม่ เด็กๆทยอยกันมาซื้อ เบลไม่พลาดค่ะ มา่ซื้อคุกกี้ 1 กล่องให้ Host mother เบลเป็นเด็กที่ดูภายนอกห้าวๆ แต่เวลาไปไหนซื้อของฝากโฮสต์เสมอๆค่ะ น่ารักมาก เมื่อเรามีน้ำใจกับเค้า เค้าก็มีน้ำใจกับเราค่ะ เค้ารักกันมาก (น่าหมั่นไส้..อิอิ)
ถ้าครูป้านขาดรูปใครไปบ้างต้องขอโทษจริงๆค่ะ ครูป้านเดินถ่ายรูปทุกห้องและทั้งวันค่ะ แต่บางทีมุมห้องหรือโอกาสไม่ได้ ก็จะไม่ได้ถ่าย เกรงว่าจะเป็นการรบกวนการเรียนของเด็กๆค่ะ
เล่าสู่กันฟัง 5 เรื่องกินล้วนๆ
สิชากับพินทำให้ครูป้านได้รู้จักบะหมี่ Koleng เป็นบะหมี่ซองนี่แหละค่ะ ของอินโด เธอภูมิใจนำเสนอมาก ว่าต้องกินแบบแห้งถึงจะอร่อย พินบอกว่าที่เมืองไทยมีขายที่วิลล่าแต่แพง คราวนี้ตอนเด็กๆส่งรายรับรายจ่าย ครูป้านเลยมีทั้ง Koleng & Mama ต้มยำให้เลือกค่ะวันจันทร์ครูป้านได้มีโอกาสไปช้อปปิ้ง เจอ Red Globe Grapes เลยซื้อมา 3 กก. มาให้เด็กๆได้ลองทานกัน ก่อนหน้านี้ครูป้านซื้อเป็นแบบพันธ์อื่นไม่มีเมล็ดแต่ลูกเล็ก ส่วนเจ้า Red Globe Grapes นี่ลูกใหญ่มาก แข็งปั่ก แต่มีเมล็ดค่ะ แทนที่จะได้ความดี เด็กๆกลับบ่นว่าอันนี้มีเมล็ด ไม่ชอบ กินไปบ่นไป 3 กก. นี่ก็หมดนะคะเห็นเด็กๆ บ่นอยากทานอาหารไทย แต่ส่วนมากทำกันไม่ค่อยสำเร็จ ครูป้านไป Woolworths เจอน้ำแกงกระป๋อง มีทั้ง แกงเผ็ด แกงเขียวหวาน ต้มข่า ต้มยำ แค่ใส่เนื้อสัตว์เข้าไปต้มให้สุกก็ทานได้เลยค่ะ เห็นว่าทำง่ายดี เลยซื้อมาฝากเด็กๆ และก็ซื้อเครื่องปรุงข้าวผัดสำเร็จรูปมาด้วย แจกไปเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เหลืออย่างเดียว คือเอาใจช่วยว่าเด็กๆจะได้ทานอาหารไทยรสชาดถูกปาก มีแต่โอม ปริน และปริม ที่ครูป้านไม่ได้ให้ไปเพราะพึงพอใจกับอาหารที่บ้านโฮสต์อยู่แล้ว เด็กๆถามว่าครูป้านไปซื้อมาจากไหน ครูป้านก็บอกว่า Woolworths
ครูป้านไปเจอหลอดที่เป็นรสชาดต่างๆ มีทั้ง กล้วย ชอคโกแลต สตอเบอรี่ ฯลฯ คือเราเทนมใส่แก้วแล้วใช้หลอดนี้ดูดขึ้นมา นมจะเป็นรสชาดตามหลอด มาเล่าให้เด็กๆฟัง โอมสนใจมาก ถามว่าซื้อที่ไหนเพราะโอมกำลังอยากได้แต่ยังหาำไม่เจอ ครูป้านบอกว่าซื้อที่ Woolworths เย็นนั้นโอมรบเร้าให้โฮสต์พาไป Woolworths ด่วน โฮสต์ถามว่าจะซื้ื้ออะไรก็ไม่ยอมบอก (คิดว่าคงจะอธิบายไม่ถูก) โฮสต์เข้าใจว่าเป็นเรื่องด่วนก็รีบพาไป พอเห็นโอมซื้อหลอด โฮสต์คงอยากจะเขกหัวสัก 2-3 ที โฮสต์็ถามว่าไปรู้มาจากไหน โอมบอกจากครูป้าน วันรุ่งขึ้นโฮสต์มาต่อว่าแบบติดตลกว่าครูป้านเนี่ยชอบเอาอะไรแปลกใหม่มาบอก เด็กๆ
อีกอย่างที่ครูป้านซื้อมาแบ่งเด็กๆทาน คือ Easy Mac ยี่ห้อ Craft มันมาเป็นถ้วยค่ะ เทออกใส่ถ้วยแล้วใส่ไมโครเวฟ 3 นาทีก็ทานได้ จะเป็นมะกะโรนีอันเล็กๆ มีรสไก่ กับ รสชีส ขนาดพึ่งทานอาหารกลางวันเสร็จหมาดๆ ครูป้านหยิบออกมายังมะรุมมะตุ้มกันเลย โอมกับปรินบอกโฮสต์เคยซื้อให้ทานเป็นอาหารกลางวันแล้ว เด็กๆถามคำถามเดิมอีกแล้ว ครูป้านซื้อที่ไหน ก้ได้คำตอบเดิมนั่นแหละค่ะ Woolworth
ตอนนี้เด็กๆหลายคนเริ่มมีข้าวมาเป็นอาหารกลางวัน เช่น บิวตี้กับหยกผัดข้าวผัดมา น้ำผึ้งโฮสต์ทอดไข่เจียวให้ ปริมมีข้าวมาเป็นประจำอยู่แล้ว ครูป้านมีกฏว่าต้องเอามาให้ครูป้านตอนเช้า พอก่อนพักกลางวันสัก 10 นาที ครูป้านจะอุ่นอาหารเตรียมไว้ให้ หรือบางคนที่มีแซนวิชมา แต่อยากทานมาม่าเป็นอาหารเสริม ใช้กฎเดียวกันแต่เพิ่มตรงที่ต้องเอาชามมาด้วย ครูป้านก็จะทำเตรียมไว้ให้เลย ถ้าเด็กๆเอามาให้ตอนพัก คิวในห้องพักครูจะยาวมากค่ะ ครูเยอะ รอนาน ถ้าเอาไปให้ที่ Tuckshop อุ่นคิด 50 Cent แน่ะ (โหด)
เรื่องกินยังไม่จบ วันนี้ครูป้านเอาแกงเขียวหวานมาแบ่งกันทาน เด็กๆเอร็ดอร่อยกันใหญ่ ขนาดคนไม่ทานเผ็ดอย่างหลุยส์กับปริม ยังอดไม่ได้
ป๊อปกับมิ๊นท์ชอบหิวระหว่างเวลาเรียน ขออนุญาตคุณครูออกมาทานอาหาร คุณครูอนุญาตให้ทานได้เฉพาะผลไม้เพราะยังไม่ถึงเวลาพัก ของโปรดของ 2 คนนี้คือกล้วย บางวันพอป๊อปมาถึงโรงเรียนก็ควักกล้วยออกมาทานทันที 1 ลูก บอกหิว ป๊อปคุยโวตลอดว่าโฮสต์เป็นครูสอนทำอาหารจึงทำอาหารอร่อยมากและใจดีมาก (แต่ทำไมป๊อปถึงหิวตลอดเวลาก็ไม่รู้)
ส่วนเอยตั้งแต่มายังไม่ประสบความสำเร็จกับข้าวไข่เจียว ครูป้านเลยทำมาให้ เอยกินไปก็พูดว่า…ซึ้ง..ซึ้ง..ซึ้ง ครูป้านถามว่าซึ้งอะไร เอยบอกซึ้งที่ได้กินไข่เจียวเป็นครั้งแรกตั้งแต่มา
โปรดสังเกตเสื้อเอยให้ดีๆ ไปสอยมาจาก Rip Curl เชียวนะ วันรุ่งขึ้นใส่มาทันทีทั้งทีอากาศไม่ได้หนาวขนาดนั้น
ครูป้าน: เอยๆ เสื้อเบอร์ 5 เปล่า
เอย: เปล่า เบอร์ 12
ครูป้าน: ครูป้านว่าเบอน์ 5 นะ
เอย: (เสียงสูง) เบอร์ 12 ไม่เชื่อดูสิ
ครูป้าน: ครูป้านว่า เบอร์ 5 บ้าเห่อ มากกว่า
เอย: ???!!!!?
