KAS BLOG

สิชากับพินทำให้ครูป้านได้รู้จักบะหมี่ Koleng เป็นบะหมี่ซองนี่แหละค่ะ ของอินโด เธอภูมิใจนำเสนอมาก ว่าต้องกินแบบแห้งถึงจะอร่อย พินบอกว่าที่เมืองไทยมีขายที่วิลล่าแต่แพง คราวนี้ตอนเด็กๆส่งรายรับรายจ่าย ครูป้านเลยมีทั้ง Koleng & Mama ต้มยำให้เลือกค่ะวันจันทร์ครูป้านได้มีโอกาสไปช้อปปิ้ง  เจอ Red Globe Grapes เลยซื้อมา 3 กก. มาให้เด็กๆได้ลองทานกัน ก่อนหน้านี้ครูป้านซื้อเป็นแบบพันธ์อื่นไม่มีเมล็ดแต่ลูกเล็ก  ส่วนเจ้า Red Globe Grapes นี่ลูกใหญ่มาก แข็งปั่ก แต่มีเมล็ดค่ะ  แทนที่จะได้ความดี เด็กๆกลับบ่นว่าอันนี้มีเมล็ด ไม่ชอบ กินไปบ่นไป 3 กก. นี่ก็หมดนะคะเห็นเด็กๆ บ่นอยากทานอาหารไทย แต่ส่วนมากทำกันไม่ค่อยสำเร็จ  ครูป้านไป Woolworths เจอน้ำแกงกระป๋อง มีทั้ง แกงเผ็ด แกงเขียวหวาน ต้มข่า ต้มยำ แค่ใส่เนื้อสัตว์เข้าไปต้มให้สุกก็ทานได้เลยค่ะ  เห็นว่าทำง่ายดี เลยซื้อมาฝากเด็กๆ และก็ซื้อเครื่องปรุงข้าวผัดสำเร็จรูปมาด้วย  แจกไปเรียบร้อยแล้ว  ตอนนี้เหลืออย่างเดียว คือเอาใจช่วยว่าเด็กๆจะได้ทานอาหารไทยรสชาดถูกปาก มีแต่โอม ปริน และปริม ที่ครูป้านไม่ได้ให้ไปเพราะพึงพอใจกับอาหารที่บ้านโฮสต์อยู่แล้ว  เด็กๆถามว่าครูป้านไปซื้อมาจากไหน  ครูป้านก็บอกว่า Woolworths

ครูป้านไปเจอหลอดที่เป็นรสชาดต่างๆ มีทั้ง กล้วย ชอคโกแลต สตอเบอรี่ ฯลฯ คือเราเทนมใส่แก้วแล้วใช้หลอดนี้ดูดขึ้นมา นมจะเป็นรสชาดตามหลอด  มาเล่าให้เด็กๆฟัง โอมสนใจมาก ถามว่าซื้อที่ไหนเพราะโอมกำลังอยากได้แต่ยังหาำไม่เจอ  ครูป้านบอกว่าซื้อที่ Woolworths  เย็นนั้นโอมรบเร้าให้โฮสต์พาไป Woolworths ด่วน  โฮสต์ถามว่าจะซื้ื้ออะไรก็ไม่ยอมบอก (คิดว่าคงจะอธิบายไม่ถูก) โฮสต์เข้าใจว่าเป็นเรื่องด่วนก็รีบพาไป พอเห็นโอมซื้อหลอด โฮสต์คงอยากจะเขกหัวสัก 2-3 ที โฮสต์็ถามว่าไปรู้มาจากไหน โอมบอกจากครูป้าน วันรุ่งขึ้นโฮสต์มาต่อว่าแบบติดตลกว่าครูป้านเนี่ยชอบเอาอะไรแปลกใหม่มาบอก เด็กๆ

อีกอย่างที่ครูป้านซื้อมาแบ่งเด็กๆทาน คือ Easy Mac ยี่ห้อ Craft มันมาเป็นถ้วยค่ะ เทออกใส่ถ้วยแล้วใส่ไมโครเวฟ 3 นาทีก็ทานได้ จะเป็นมะกะโรนีอันเล็กๆ มีรสไก่ กับ รสชีส ขนาดพึ่งทานอาหารกลางวันเสร็จหมาดๆ ครูป้านหยิบออกมายังมะรุมมะตุ้มกันเลย โอมกับปรินบอกโฮสต์เคยซื้อให้ทานเป็นอาหารกลางวันแล้ว  เด็กๆถามคำถามเดิมอีกแล้ว ครูป้านซื้อที่ไหน  ก้ได้คำตอบเดิมนั่นแหละค่ะ Woolworth

ตอนนี้เด็กๆหลายคนเริ่มมีข้าวมาเป็นอาหารกลางวัน  เช่น บิวตี้กับหยกผัดข้าวผัดมา น้ำผึ้งโฮสต์ทอดไข่เจียวให้ ปริมมีข้าวมาเป็นประจำอยู่แล้ว ครูป้านมีกฏว่าต้องเอามาให้ครูป้านตอนเช้า พอก่อนพักกลางวันสัก 10 นาที ครูป้านจะอุ่นอาหารเตรียมไว้ให้  หรือบางคนที่มีแซนวิชมา แต่อยากทานมาม่าเป็นอาหารเสริม ใช้กฎเดียวกันแต่เพิ่มตรงที่ต้องเอาชามมาด้วย ครูป้านก็จะทำเตรียมไว้ให้เลย  ถ้าเด็กๆเอามาให้ตอนพัก คิวในห้องพักครูจะยาวมากค่ะ ครูเยอะ  รอนาน ถ้าเอาไปให้ที่ Tuckshop อุ่นคิด 50 Cent แน่ะ (โหด)

เรื่องกินยังไม่จบ  วันนี้ครูป้านเอาแกงเขียวหวานมาแบ่งกันทาน เด็กๆเอร็ดอร่อยกันใหญ่ ขนาดคนไม่ทานเผ็ดอย่างหลุยส์กับปริม ยังอดไม่ได้

ป๊อปกับมิ๊นท์ชอบหิวระหว่างเวลาเรียน ขออนุญาตคุณครูออกมาทานอาหาร  คุณครูอนุญาตให้ทานได้เฉพาะผลไม้เพราะยังไม่ถึงเวลาพัก ของโปรดของ 2 คนนี้คือกล้วย  บางวันพอป๊อปมาถึงโรงเรียนก็ควักกล้วยออกมาทานทันที 1 ลูก บอกหิว  ป๊อปคุยโวตลอดว่าโฮสต์เป็นครูสอนทำอาหารจึงทำอาหารอร่อยมากและใจดีมาก  (แต่ทำไมป๊อปถึงหิวตลอดเวลาก็ไม่รู้)

ส่วนเอยตั้งแต่มายังไม่ประสบความสำเร็จกับข้าวไข่เจียว  ครูป้านเลยทำมาให้  เอยกินไปก็พูดว่า…ซึ้ง..ซึ้ง..ซึ้ง  ครูป้านถามว่าซึ้งอะไร  เอยบอกซึ้งที่ได้กินไข่เจียวเป็นครั้งแรกตั้งแต่มา

โปรดสังเกตเสื้อเอยให้ดีๆ  ไปสอยมาจาก Rip Curl เชียวนะ  วันรุ่งขึ้นใส่มาทันทีทั้งทีอากาศไม่ได้หนาวขนาดนั้น

ครูป้าน: เอยๆ เสื้อเบอร์ 5 เปล่า

เอย: เปล่า  เบอร์ 12

ครูป้าน: ครูป้านว่าเบอน์ 5 นะ

เอย: (เสียงสูง) เบอร์ 12 ไม่เชื่อดูสิ

ครูป้าน: ครูป้านว่า เบอร์ 5 บ้าเห่อ มากกว่า

เอย: ???!!!!?