KAS BLOG

ตอนนี้สรุปว่าไปกันหมดทุกคนค่ะ  หากต้องการดูรายละเอียดเพิ่มเติม ลองเข้าไปดูใน facebook ของ Orca Wild Adventure ตามลิงค์ด้านล่างนี้นะคะ

http://www.facebook.com/pages/Orca-Wild-Adventures/153521838028360?sk=info

มีข่าวดีค่ะ ได้ราคาลดลงเหลือคนละ 65 ดอลล่า รวมค่ารถตู้  ผู้ปกครองที่จ่ายเงินมาแล้ว ครูป้านจะคืนเงินให้นะคะ หรือถ้าจะให้ครูป้านให้เงินส่วนเกินกับน้อง ก็รบกวนแจ้งมาได้ค่ะ ถ้าครูไม่ได้รับแจ้ง ครูจะคืนเงินให้ผู้ปกครองที่ Airport ค่ะ

ตรวจสอบการพยากรณ์อากาศแล้ว ท้องฟ้าแจ่มใสในวันจันทร์และอังคาร ค่ะ เย้!!!  กำหนดการเทียวดังนี้

7:30 ออกจากโรงเรียนโดยรถตู้ 2 คัน

7:45 ถึงท่าเรือฺ Berth D3, Tauranga Bridge Marina

8:00 ออกเดินทางชมปลาโลมา เด็กๆจะนำ lunch box มาจากบ้าน  และคิดว่าโฮสต์คงจะให้ snack มาเยอะเพราะรู้ว่าเราไป trip กัน  บนเรือมีเครื่องดื่มร้อนเย็นบริการฟรี  ส่วนครูเย็นนี้จะไปชอปปิ้งเตรียมขนมนมเนยให้เด็กๆ

14:00 กลับถึงท่าเรือ รถตู้รับไป Downtown Mt.

17:30 Host family รับที่ Downtown Mt.

—————————————————————

เช้าวันนี้ผู้ปกครองทุกบ้านน่ารักมาก ใจดีมาส่งเด็กๆ ให้ในเวลาเช้ากว่าปรกติคือ 7 โมงนิดๆ เพราะครูป้านนัดเด็กๆ ที่ รร เวลา 7.30

จากนั้นรถตู้สองคันก็ไปส่งเราที่ท่าเรือ Tauranga Bridge Marina

เรามีนัดกับเรือเพื่อออกเดินทางกันเวลา 8:00

ทุกคนตื่นเต้นกันมากและเตรียมตัวสวมชุดว่ายน้ำมาพร้อมเพรียงตามคำแนะนำของเจ้าหน้าที่ที่จะนำชมปลาโลมาและวาดหวังว่าอาจจะได้ร่วมว่ายน้ำกับปลาซักหน

วันนี้อากาศดี มีแสงอาทิตย์มาร่วมรับอรุณแต่เช้า อุณหภูมิออกจะเย็นกว่าปรกติ คือ ประมาณ 10 องศากว่าๆ เท่านั้น งานนี้ส่วนใหญ่เตรียมตัวพร้อม เพราะครูป้านย้ำแล้วย้ำอีกว่าให้หยิบเสื้อหนาวตัวโตและหนาที่สุดมาด้วย เพราะเราจะต้องล่องเรือ โต้คลื่น ฝ่าลม ในเวลาตั้งกะเช้า

สองสาวสารภาพว่าหยิบมาได้แค่นี้ ปรากฏว่าออกจะน้อยไปหน่อย เลยต้องวิ่งไล่กอดครูกันหนาวแต่เช้า

มีมี่กะพลอย บอกว่าไม่ค่อยหนาว อืม..อึดมั่กๆ เอ๊..หรือว่าเพราะเพิ่งกวาด Mcdonald หมดไปคนละเซ็ต

เราพร้อมเดินทางกับเรือบริษัท Orca ที่ทาง รร แนะนำ สีสันของเรือโดดเด่นไม่เหมือนใคร

เด็กๆ จับจองที่นั่งตามใจชอบ กลุ่มใครก็กลุ่มใครละคราวนี้

หนุ่มใหญ่ หนุ่มน้อย และน้องสาวทั้งหลาย โปรดสังเกตความสดใสของเฮียโชค

แก๊งสาวน้อยวัยทีนที่ไม่มีวันพรากห่างจากกัน

ชื่นมื่นก่อนออกเดินทาง

แสงยามเช้าช่วยคลายหนาวไม่ได้เท่าที่ควร เริ่มมีบางคนค้นหมวกและถุงมือมาสวมอย่างมืออาชีพ ตามคำเตือนของครูป้าน

ใครมี Hood ก็รีบสวมทันควัน สาวไอซ์บ่นว่าก็เสื้อหนูไม่มี hood นินา

มีมี่แย่กว่า..บ่นว่าเสื้อเราน่าจะมี hood ไว้ลืมถอดไว้ที่เมืองไทย ฮิ้ว

นางแบบตัวจริง ยิ้มสดใส bright สมชื่อแต่เช้า

อย่างนี้เรียกว่าเตรียมตัวพร้อมไม๊น๊า ควักโลชั่นกันแดดมาทากันให้ควั่กในจังหวะที่เรือกำลังจะออก

มุมประจำ 4 หนุ่ม 4 มุม

นี่ก็ของแท้ 2 หนุ่ม 2 มุม อ้อ..tip of the day..กายมีการเตรียมตัวเกินพร้อมมั่กๆ เพราะสวมรองเท้าผ้าใบและเดินคีบรองเท้าแตะมาด้วย เพื่อ…

ครูออกจะงุนงง  แต่ก็แอบคิดในแง่ดีว่า เกินน่าจะดีกว่าขาด เนะกายเนะ

สดใส..ซาบซ่า..เริงร่ายามเช้า

ฉากหลังคือ Mt. Maunganui ที่เราไปเดินฝึกความอดทนกันมาแร้ว

พี่ซันขวัญใจน้องๆ

เด็กๆ แอบโปรยขนมปังให้นก เลยได้เพื่อนร่วมเดินทางฝูงเล็กๆ บินตามมาด้วย

ทุกคนได้รับแจกขนมขิง ginger cookies เผื่อกันเมาเรือ

ครูก็ว่าดีเพราะถามกันก่อนขึ้นเรือแล้วว่าใครต้องการยาไม๊ ปรากฏว่าไม่มีใคร want

ในขณะที่พี่เม้าท์กระจาย โปรดสังเกตใบหน้าเฮียโชคอีกครั้ง

สิ่งผิดสังเกตอีกข้อคือ เฮียเงียบมั่ก ครูป้านสะกิดครูบี๋ว่าโชคดูโอเคไม๊

ไม่ทันไร เฮียก็คว้าถังขยะใบโตเป็นคนแรกเรยคร้าบเฮียคร้าบ

เดินทางผ่านคลื่นหญ่ายมาพักใหญ่ ก็มาพบ seal หรือแมวน้ำแอบนอนแผ่อาบแดดอยู่บนโขดหินหน้าเกาะเล็กๆ แห่งนึง

การเดินทางนานแค่ไหนพิสูจน์ได้ด้วยนิทราอย่างสุขารมณ์ของกาย

นนท์ยังไม่หลับ แต่แอบเปิดกล่อง lunchbox หยิบโน่นนี่กินเป็นระยะ

พี่หญ่ายก็พับไปแร้วคร้าบ

และต่อไปนี้คือภาพเก็บตกสภาพที่เกิดขึ้นจริง กับหลายๆ คนที่มีอาการ sea sick อย่างจริงจัง…

พินก็ไม่รอดค่า เพิ่งลุกขึ้นมาได้เมื่อกี๊นี้เอง

ใบหม่อนยิงยาวที่สุด นอนตล๊อดๆ หลังเสียพลังงานไปพักใหญ่

นางแบบตัวจริงก็ไม่รอด แต่ฟื้นตัวเร็วมากเมื่อเจอกล้อง

แก๊งนี้ต้องให้เป็นเดอะวินเนอร์ ไม่มีเสียงบ่นวิงเวียนเลย แถมคุยกันให้แซ่ดตลอดทาง ( เว้นเฟย์ที่เรียกหายาทันและก็งีบหายไปนาน )

มีกิจกรรมพาน้องๆ เล่นฟองคลื่น หนุกหนานตล๊อดๆ ถ้าไปกับพี่ซัน

ไชโย..เฮียฟื้นแร้ว แต่แย่หน่อยที่ตอนหลังแอบคุยกันเสียงดังกับก๊วนพี่ริว รบกวนการนอนของผู้โดยสารคนอื่นนินา

อ้าย ไอซ์ มีมี่ และแพ็ตตี้ ก็ต้องได้ตำแหน่งเดอะวินเนอร์ไปครองเช่นกัน

ไอซ์มีอาการนิดหน่อย แต่คอยช่วยครูดูแลน้องๆ ได้ดี เสียทิชชูไปห่อนึงเรยเชียว

ส่วนอ้าย มีมี่กะแพ็ตตี้ ไม่มีอาการใด ๆ เลย แถมช่วยดูแลเพื่อนๆ และน้องๆ ตลอดเวลา

โดยเฉพาะมีมี่ วันนี้ขอยกตำแหน่งพิเศษให้เป็น พี่มีมี่ผู้อารี ยกเสื้อหนาวให้น้องรุ่งห่มกันหนาวแล้วยังกอดไว้อีกนานแสนนาน

ครูได้แต่แอบมอง แล้วถามมีมี่อีกทีว่าแน่ใจนะว่า ไม่หนาว

ท่าจะมีเคล็ดลับไรซักอย่างนะเนี่ย

จบการเดินทางที่ร้านเบอร์เกอร์คิง จุดนัดพบกับผู้ปกครองตอน 17.30

หนุ่มๆ เริงร่า สั่งอาหารมาทานกันเร็วรี่

สาวๆ ไม่รอรี สั่งอาหารมาทานกันเร็วพลัน

ทานเสร็จก็ได้เวลาเดินชมตัวเมือง แล้วสองสาวก็ไปเจอ buzzy bee น่ารักจัง

ใครๆ ก็แวบเข้าร้านนี้เพราะครูป้านรับรองว่าถูกและดี

เก๋ที่สุดคือสองสาว ทำท่าดีใจแล้วบอกว่าเจอแล้วปลาโลมา

ขอเชิญชม Supermodel Album นับแต่นี้ไปค่ะ

รูปนี้ครูพลาดเองค่ะ รุ่งไม่ผิด

ท่านี้อ้ายบอกว่าเป็นท่าเทพ..เทพไร..ครูไม่เข้าใจเจงๆ

พี่ๆ girl gang ไม่เคยยั้งกับการเม้าท์ไปทานไป

และรูปสุดท้าย คือเหตุผลที่ทำให้เรื่องราวเล่าขานวันนี้อาจจะสั้นไปซักเล็กน้อยนะคะ

พอดีว่ามือหนึ่ง seasick แถมยังโด๊ปยาแก้แพ้มากเกินควร เลยต้องขอลาป่วยซักหนึ่งวันค่ะ

คาดว่าพรุ่งนี้่้เช้าครูป้านคงจะอาการดีขึ้น

อ้อ..เกือบลืม สรุปว่า ในที่สุดพวกเราก็อกหักดังเป๊าะ เพราะวันนี้ล่องเรือไปครึ่งวัน แต่ไม่ได้ say hi กับน้องโลมาเลยค่ะ

เหตุน่าจะเป็นเพราะอากาศไม่ดีเท่าที่ควร  ในบริเวณที่น่าจะเป็นที่ๆ โลมาว่ายวนอยู่ด้านล่าง วันนี้เราได้พบแค่ฝูงนกตัวโตที่ผลัดกันกระโจนลงน้ำ และดำน้ำแข่งกัน

เราจึงต้องคิดแผนใหม่ โดยจะลองขอ refund บางส่วนจาก Orca ที่เป็นเจ้าของเรือ และ KAS ลงขันด้วยช่วยปลอบใจเด็กๆ โดยจตะให้นำไปเลือกทำกิจกรรมอื่นๆ ที่ Longridge Park ซึ่งเป็นสถานที่ๆ เราจะไปเล่น jet boat ในวันเสาร์นี้ค่ะ  ปีก่อนๆ เด็กๆ ชอบมาก ทุกคนยอมควักตังค์เล่นเองในรอบสอง บางคนก็เลือกที่จะเล่น mud bug 4WD

ขอเวลาครูป้านฟื้นตัว แล้วพรุ่งนี้จะ update ให้ทราบเพิ่มเติมนะคะ

ครูบี๋ – นักเล่าเรื่องมือใหม่ค่ะ