KAS BLOG

Archive for March, 2017

ประกาศ
เนื่องจากสัปดาห์นี้ จะมีฝนตกตลอด ทาง รร.จึงให้เลื่อน Camping Course เป็นสัปดาห์หน้า และสัปดาห์นี้ วันเสาร์เราจะไป Dunedin กลับดึกนะคะ เพราะต้องอยู่ดูเพ็นกวินตอน 20:00 กว่าจะถึงบ้านก็น่าจะประมาณ 23:00 วันอาทิตย์ไป Tekapo ค่ะ

22 มีนาคม
ช่วงเช้าเรียนหนังสือกันตามปกติค่ะ ครูมาที่ รร.ประถมแต่เช้าเหมือเดิม ยังไม่ถึงเวลารร.เข้า เห็นธัมป์ (เพื่อนๆชอบเรียกว่า ตั้ม ก็น่ารักไปอีกแบบ) เดินเข้าไปคุยกับคุณครูประจำชั้นอยู่พักนึง พอธัมป์เดินออกมา ครูจึงเข้าไปถาม ธัมป์คุยอะไรกับ teacher ครับ ธัมป์บอกว่า เมื่อวานผมกลับบ้านเร็ว (host mom ของธัมป์เป็นครู ตอนเย็นมีไปสอน after school club อีกรร.นึงเลยกลับก่อน รร.เลิก 15 นาที) ผมเลยไม่ยังไม่ทันได้เอาเอาหนังสือกลับไปอ่านเป็นการบ้านตามที่ teacher สั่งครับ ผมลยไปบอก teacher ว่าเมื่อวานผมไม่ได้อ่านหนังสือ teacher บอกว่าไม่เป้นไร ผมอ่านหนังสือเร็ว วันนี้ให้เอากลับไปอ่าน 2 เล่ม ยิ้มแก้มตุ่ยสิคะครู เข้าใจความรู้สึกครูใช่ไม๊คะ 🙂 ปรืมเอาการบ้านคัดลายมือ กับเขียนเรื่องเป็น paragraph มาอวด ปริมบอกว่า โฮสต์ตรวจให้หนูด้วยค่ะ 🙂

เด็กโต เริ่มเข้าที่เข้าทางทั้งกับ Host, โรงเรียน, buddy รวมถึงอาหารแบบฝรั่งค่ะ เช้าขนมปังปิ้ง ซีเรียล นม กลางวันแซนวิช และมื้อใหญ่ตอนเย็น

เด็กโตจะมี buddy คอยดูแลตลอด 4 สัปดาห์ buddy จะเป็นเพื่อนพาเราเข้าห้องเรียน นั่งเรียนกับเราและอธิบายวิชาเรียนให้เราฟัง (เด็กโตเดินเรียนตามตึกต่างๆ) วันนี้เราจะเก็บภาพ บัดดี้ บรรยากาศในห้องเรียน รวมถึงอาหารกลางวันมาฝากค่ะ เด็กผู้ชายทั้ง 4 ที่ Boy High โดยรวมครูเป็นห่วงเรื่องวัยที่กำลังกวนตามประสาวัยรุ่น ไม่ชอบให้ถ่ายรูป และไม่ชอบให้ดูแลอะไรมากมาย ต้องการอิสระ

ช่วงบ่ายเรามี ไป Centennial Park, The Warehouse (ขายเสื้อผ้าและของเล่น) และ Countdown Supermarket เด็กประถมมาถึงที่ park ก่อน เดินเล่นลุยน้ำกันสนุกสนาน พี่ๆมัธยมตามมาติดๆ เดินเล่นสูดอากาศบ¬¬ริสุทธิ์ ชมธรรมชาติ ให้อาหารเป็ด แล้วเราก็ไป The Warehouse ปล่อยให้เด็กๆชอปปิ้ง พวก Board Games มีโปรโมชั่น ซื้อชิ้นแรกราคาปกติ ซื้อชิ้นที่ 2 ลด 50% ปริมซื้อ Monopoly มา 1 กล่องในราคาปกติ จ่ายตังเรียบร้อย สักพัก แทนไปหยิบมาอีกกล่องกำลังจะจ่ายตังค์ ครูเห็นพอดี เลยบอกว่า 2 คนนี้ต้องจับคู่กันจะได้ลดราคา ครูพาปริมกับแทนไปที่ customer service อธิบายให้เค้าฟัง จนท.ทำเรื่องคืนให้ปริม แล้วก็คิดตังค์ใหม่แบบจับคู่กันซื้อ เพื่อที่จะได้ส่วนลด ครูจัดการให้ 2 คนหารกันเพื่อที่จะได้ส่วนลดเท่าๆกันทั้ง 2 คน กลุ่มที่ช๊อปปิ้งที่ The Warehouse เสร็จแล้วครูก็พาเดินข้ามถนนไป Countdown Supermarket ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้าม แล้วครูก็เดินกลับมารอเด็กๆยังอยู่ The Warehouse วันนี้ช้อปวันแรก เด็กๆอาจจะยังอ่านป้ายไม่คล่อง ต้องดูแลเป็นพิเศษ เดี่ยวต่อไปก็จะเก่งขึ้นเองค่ะ ช้อปปิ้งกันเพลิดเพลินคนละนิดคนละหน่อย โฮสต์ก็ทยอยมารับเด็กๆกลับบ้าน ตอน 16:30 ค่ะ

23 มีนาคม
ที่โรงเรียนประถม Mission ของโรงเรียน คือ 4R Responsible, Respectful, Resourceful, Resilient ทางโรงเรียนมีการถ่าย VDO ให้เด็กแต่ละชาติพูด 4R เป็นภาษาของชาติตัวเอง ในส่วนของภาษาไทย ปริม ได้เป็นตัวแทนค่ะ ครูได้ดู VDO แล้วน่ารักมาก แต่ทาง รร.ยังไม่ได้ให้ไฟล์มาค่ะ

ทุกคนแบกถุงอุปกรณ์ว่ายน้ำมาโรงเรียน เพราะหลังเลิกเรียนเรามีไปว่ายน้ำกัน เย้..

วันนี้ ที่โรงเรียนประถมทุกห้องจะมีหมุนเวียนกันมาเล่มเกมส์เพื่อส่งเสริม “Respectful” ซึ่งเด็กๆของเราก็ได้ไปเล่นกับเพื่อนในห้องเรียนเหมือนกันค่ะ เกมส์สนุกมาก พอเล่นเสร็จ ครูจะถามคำถามเด็ก ให้ยกมือตอบ แล้วครูก็จะโยงเข้ามาสู่หัวข้อ “Respectful” ซึ่งดีมากๆเลยค่ะ

ครูป้านแพลนไว้ว่าจะไปทานอาหารกลางวันกับเด็กๆที่ girl high พอดูความเรียบร้อยที่รร.ประถมเสร็จ ก็เดินไป girl’s high ไม่ไกลมากประมาณ 1 km แต่อากาศอึมครึมและค่อนข้างหนาว พอสาวๆเห็นครูป้าน ก็วิ่งกรูเข้ามาด้วยความดีใจ ฟิลแซว: เหมือนเจอแม่ที่จากกันมานาน เอิ่ม..5555 พวกเรานั่งกินข้าวเม๊ามอยกันสนุกสนาน รวมทั้งถามสารทุกข์สุขดิบ ความเป็นอยู่ ตรวจกล่องอาหารกลางวัน ว่าเพียงพอไม๊ จนหมดเวลาพัก วินนี่กับอิมบอก ครูๆไปส่งหนูที่ห้องเรียนหน่อย หนูไม่รู้ห้องอยู่ไหน อะไรกันเนี่ยเด็กพวกนี้!@?! ครูก็บ๊ายบาย เดินกลับมา รร.ประถม

เดินต๊อกแต๊กกลับมารร.ประถม ห้องของปลาวาฬ แทมมี่ และแทน คาบสุดท้าย พอเรียนเสร็จ teacher ให้ไปวิ่งรอบโรงเรียน รอบนอกโรงเรียนนะคะ ไม่ใช่ในโรงเรียน

ปลาวาฬ: ทำไมต้องวิ่งด้วยอ่ะครับครู ไม่อยากวิ่งอ่ะ
ครู: วิ่งให้ร่างกายแข็งแรงงัยครับ ไปๆไปวิ่งเร็วเข้า ถ้าไม่ไหวก็ค่อยบอกครู นั่นงัยเพื่อนรออยู่ครับ เดี๋ยวครูจะตามไปถ่ายรูป
ปลาวาฬ: แล้วครูจะวิ่งตามทันหรอ
ครู: ครูเป็นนักวิ่งเก่า สบายมาก
ปลาวาฬ:ครูมโนไปเองป่าว
ครู: !!@#*!

พอเด็กๆคล้อยหลังไป ครูก็เดินตัดด้านในโรงเรียนไปทะลุอีกด้าน ดักรอถ่ายรูปเด็กๆ แทนกับปลาวาฬวิ่งมา แทนเงยหน้ามาเห็นครู เย้ย!!ครูมายังงัยเนี่ย ก็ครูบอกแล้วว่าครูเป็นนักวิ่งเก่า ไปๆวิ่งกันต่อ ใกล้ถึงแล้วครับอีกนิดเดียว เก่งมากเลย (เพื่อนฝรั่งน่ารักมาก เราจะวิ่งช้าแค่ไหน ก็คอยค่ะ)

หลังเลิกเรียน Ms. Sarah เอารถมารับเด็กๆประถม ส่วน Mr. Barry รับเด็กมัธยม ไป C. Bay Hot Pool เป็นสระในร่มน้ำอุ่นสบาย มีเหตุการณ์ขลุกขลักเกิดขึ้นนิดหน่อย ครูต้อมอยู่ที่ Boy High บอกเด็กๆไว้ว่ารอครูด้วยนะ ครูต้อมเข้าไปทำธุระในโรงเรียน พอออกมาหาใครไม่เจอเลย ปรากฏว่าไปกันหมดแล้ว ไม่ได้ยินที่ครูต้อมบอก รถไปรับ Girl High แล้วต้องวนกลับมารับครูต้อมที่ Boy High อีกรอบ วนไปวนมาหลายรอบ

พอมาถึงสระว่ายน้ำ เด็กๆบอกนี่สระว่ายน้ำหรอคะ เหมือน Aquarium เลยครู จัดแจงไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงสระกันสนุกสนาน ครูซื้อตั๋ว Hydro Slide ให้ด้วยซึ่งจะเปิดให้เล่นตอน 16:00-16:30 พอถึงเวลา 16:00 ครูก็ไปเรียกเด็กๆให้ไปเล่น Hydro Slide เล่นกันสนุกสนานเบิกบานใจ ต้องเดินขึ้นบันไดไปสูงมากเลยทีเดียว แล้วสไลด์ลงมาในอุโมงค์ บางคนเล่นเป็น 10 รอบเลย วันนี้หลับปุ๋ยแน่นอน 17:00 ก็ส่งเด็กๆกลับบ้านค่ะ

24 มีนาคม
วันนี้ตอนเช้าอากาศหนาว 10 องศา ควันออกปาก ครูป้านสลับมาที่ Boy High มาดักรอเด็กๆแต่เช้าตรู่ เจอขุนตั้งแต่หน้ารร. ขุนทำตาโต น้ำเสียงตกใจเล็กน้อย ครูไม่ไปดูแลน้องๆหรอครับ ครู: ไม่อ่ะครับ วันนี้จะมาดูเด็กโตสลับกับครูต้อม แล้วก็ยืนแข่งกันพ่นควันออกจากปากรอคนอื่นๆ สักพักวิวกับอะตอมก็มาถึงรร.
ว/อ: ครูครับฝากเป๋าหน่อย ผมจะกลับบ้าน ลืมปิดฮีทเตอร์
ครู: อ้าปาก จะพูด
ว/อ: ผมลืม Lunch Box ด้วยครับครู
ครู: อ้าปาก จะพูด
ว/อ: บ้านผมไม่ไกลครับ 900 เมตร แล้ววิ่งปรู๊ดไปเลย ครูยังไม่ทันได้พูดอะไร
ครู: ตะโกนตามหลังไป เดินกันดีๆนะครับ รีบกลับมาล่ะ แล้วครูก็นั่งชะเง้อรอ 2 หนุ่ม ระหว่างนั้นแมพมาถึงรร. ก็ได้ทักทายกัน แล้วแมพกับขุนก้แยกกย้ายกันเข้าห้องเรียน

มี Teacher คนนึงเห็นครูป้านนั่งอยู่ที่บันไดของ Hall คนเดียว จึงเดินเข้ามาถาม
Teacher: ยูเป็นแม่ของเด็ก year 9 หรอ
P: no no ฉันเป็นคนดูแลกรุ๊ปเด็กไทยที่มาเรียน short term
Teacher: แล้วทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ มันหนาว
P: ฉันรอเด็กกลับบ้านไปเอาของ
Teacher: ไปนั่งใน teacher room ไม๊ จะชงชาร้อนๆให้กิน (น้ำเสียงห่วงใย)
P: ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็มาแล้วล่ะ ไม่นาน ขอบคุณมากเลย
25 นาทีผ่านไป 2 หนุ่มกลับมาด้วยสภาพหอบแฮ่กๆ พร้อม Lunch Box แล้วก็แยกย้ายกันเข้าห้องเรียน
ว่าด้วยเรื่องของหนุ่มๆที่ Boy High (มองซ้ายมองขวาตอนเขียนด้วยความระแวง กลัวเด็กเห็นว่าแอบมาเม๊ามอย 555 วัยนี้กำลังโลกส่วนตัวสูง) เมื่อวานที่ไปว่ายน้ำ ขากลับครูป้านนั่งรถตู้คันเดียวกับ 4 หนุ่ม เลยได้มีโอกาสซักถามอย่างใกล้ชิดถึงเรื่อง Lunch Box (มีสายรายงานว่า เอาอาหารมาไม่ค่อยพอทาน) บ้านขุนโฮสต์จัด Lunch Box ให้ ครุรู้ว่าบ้านนี้จัดเต็มอยู่แล้ว เลยตัดปัญหาไป 1 คน ส่วนบ้านแมพ อะตอมกับวิว โฮสต์ให้จัด Lunch Box เอง ครูจึงต้องเช็คกันหน่อย
ครู: แมพครับ วันนี้เอาอะไรมากินครับ
แมพ: ขนมปังทาแยม กับ ผลไม้ ครับ
ครู: ทำไมทาแยมครับ จะอิ่มได้งัย เค้ามีแฮม มีทูน่าในตู้ไม๊
แมพ: มีครับ แต่ผมตื่นสาย เลยทำไม่ทัน
ครู: แล้วของกินอย่างอื่นทำไมไม่เอามาล่ะครับ แค่นี้จะอิ่มได้ยังงัย
แมพ: ผมทำ Lunch Box ตอนเช้า โฮสต์ออกไปทำงานแล้ว โฮสต์ไม่อยู่ เลยไม่รู้จะถามใคร ว่าอันนี้เอามากินได้ไม๊ ผมเลยไม่กล้าหยิบมาครับ
ครู: โอเค ฟังครูนะ ถ้าเค้าให้เราทำ Lunch Box เอง นั่นหมายความว่า เค้าอนุญาตให้เราหยิบของกินได้เอง แล้วเอาใหม่นะ แมพเตรียม Lunch Box ตอนเย็น แซนวิชทำแล้วใช้ wrap ห่อไว้ ใส่กล่องแช่ตู้เย็นไว้เลย เช้าจะได้ไม่วุ่นวาย ส่วน snack จะได้ถามโฮสต์ตั้งแต่ตอนเย็นเลยว่าอันไหนกินได้หรือไม่ได้ อยากกินอะไรแล้วเค้าไม่มี บอกโฮสต์เลย เช่น Le Snack ที่เป็นแครกเกอร์จิ้มชีส หรือพวก chip หรือ บิสกิต คุกกี้ ผลไม้ถ้ามีแต่แอปเปิล กล้วย อยากกินกีวี่ ก็บอกเค้าเลย ว่าให้ช่วยซื้อ
แมพ: พยักหน้าหงึกๆ ผมเกรงใจเค้าอ่ะครับ
ครู: ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับเรื่องกิน เค้าต้องดูแลเรา เราต้องกินให้อิ่ม อยากกินอะไรก็บอกเค้าดีๆ แบบสุภาพ
แมพ: อย่างงี้ถ้าเค้าพาไป supermarket ผมต้องจ่ายตังไม๊
ครู: ถ้าเค้าบอกให้เลือกของกินสำหรับ Lunch Box หรือสำหรับไว้กินในบ้านตอนมื้ออื่นๆ เราไม่ต้องจ่ายครับ แต่ถ้าเราจะซื้ออะไรไว้กินเพิ่มเติมเป็นการส่วนตัวเราก็จ่ายเอง
ครู: อะตอมกับวิวล่ะ เอาอะไรมากินครับ (จริงๆครูรู้คำตอบก่อนที่จะถามแล้ว)
อ/ว: มาม่า
ครู: แล้วอิ่มหรอครับ
อ/ว: อิ่มครับ
ครู: แน่ใจหรอ (มีเสียงแมพ แซว..เค้ามาขอแซนวิชคนอื่นกิน)
อ/ว: วันนี้ผมแค่อยากินมาม่าอ่ะครับ แต่วันอื่นผมก็เอาแซนวิชมาครับ
ครู: โอเคครับ วันเดียวไม่เป็นไร แต่วันต่อๆไป ครูว่า เอาแซนวิชมาทุกวัน หยิบผลไม้ แล snack อย่างอื่น มาด้วย ส่วนมาม่าวันไหนอยากกินก็ซื้อที่ Canteen มากินเล่นๆ ดีกว่าไม๊ครับ ของกินอันไหนยอยากกินแล้วโฮสต์ไม่มี ก็บอกให้เค้าช่วยซื้อเหมือนกันกับแมพ
อ/ว: พยักหน้าหงึกๆ
ครู: น่าจะทำ Lunch Box ไว้ตอนเย็นเหมือนกันนะ
อ/ว: ผมว่าเย็นอ่ะยุ่ง เช้าดีแล้วครับครู
ครู: วิธีไหนก็ได้ครับ แต่ต้องมีอาหารมากินให้อิ่ม ครูก็โอเคครับ

ตอนค่ำ ครูไป Supermarket เจอกับวิวและอะตอมโดยบังเอิญ 2 หนุ่มมากับ Host mom จึงได้ทักทายกัน Host mom บอกว่าเด็ก 2 คนน่ารักมาก และสุภาพ เค้าชอบวิวและอะตอมมาก และยังบอกอีกว่า แม่สามีของเค้าก็รักเด็ก 2 คนนี้มาก สั่งให้จุดเตาผิง กลัวเด็กหนาว และทำ Scone มาให้เด็กๆกิน ได้ยินแบบนี้ ครูมีความสุขมากอมยิ้มแก้มตุ่ยเลยทีเดียว ดีใจจริงๆ ครูสังเกตเห็น 2 หนุ่ม พาโฮสต์ไปซื้อ Le Snack ที่ครูพึ่งแนะนำไป (ไวจริงไรจริง 555)

March 18-21

สวัสดีค่า มาตามสัญญา

เครื่องออกจากไทยไฟลท์นี้ เต็มเอี้ยด มีกรุ๊ปเด็กถึง 3 กรุ๊ป ปกติ จนท.จะเดินมาถามว่าใครเป็น group leader แต่คราวนี้ไม่มีใครมาถาม คงเป็นเพราะหลายกรุ๊ป ถึงเวลาเสริฟอาหารมื้อแรก ครูได้ยิน จนท.อีกฝั่งนึงบอกเด็กว่า Pasta หมดแล้วเหลือแค่กระเพราไก่ (เรานั่งด้านท้ายเครื่อง) ตอนนั้นฝั่งที่ครูนั่งมีรถเข็นอาหารจอดอยู่ ลุกออกไปไม่ได้ ครูก็พยายามชะเง้อมองหากุ๊บกิ๊บที่นั่งคนละฝั่งกัน ซึ่งน้องแพ้ไก่ พี่ steward ใจดี สังเกตุอาการกระสับกระส่ายของครู จึงถามว่าต้องการอะไรหรือเปล่าครับ อ่อค่ะฝั่งโน้นมีเด็กแพ้ไก่อ่ะค่ะ รบกวนขอ pasta จากเคบิ้นอื่นให้เด็กได้ไม๊คะ จนท.ฝั่งกุ๊บกิ๊บแจ้งว่า น้องจะทานมาม่าค่ะ ครู: บินอีกเกือบ 10 ชม.ขอให้เด็กทาน proper meal ได้ไม๊คะ มาม่าไว้ทานเป็นของว่าง รบกวนหา pasta ให้น้องหน่อยนะคะ ตกลงตามนั้น กุ๊บกิ๊บได้ทาน pasta เรียบร้อย ประมาณสี่ทุ่มกว่าๆครูก็บอกให้เด็กๆนอน พรุ่งนี้จะได้มีแรงเดินเที่ยว หลายคนก็นอนหลับ มีบางคนที่ไม่หลับค่ะ การเดินทางราบรื่นดี

19 มีนาคม
เครื่องลงจอด Auckland ทุกคนกำลังทยอยลงจากเครื่อง มีคนบอกว่าอู๋อาเจียน ตอนนั้นอยู่ตรงทางเดินออกจากตัวเครื่องตรงด้านหน้าเครื่องแล้ว หันไปเห็นอู๋เอามือปิดปากไว้ ครูรีบไปเปิดห้องน้ำตรงด้านหน้า ปรากฏว่าลอค จึงไปบอก จนท.ให้เปิด กว่าจะเอากุญแจมาเปิดได้ก็เลอะไปบ้างแล้ว น้ำในห้องน้ำก็หยุดไหลแล้ว ต้องไปขอขวดน้ำจนท.มา จัดการเช็ดล้างให้เรียบร้อย อู๋ก็กลับมาหล่อเหมือนเดิม สบายตัวหายเวียนหัวเป็นปลิดทิ้ง เสร็จธุระแล้วหันมาเจอจนท.สนามบินมารอตรวจรับเครื่องกันหน้าสลอนเลย จนท.บนเครื่องก็ลงจากเครื่องไม่ได้ ต้องรอเราเสร็จธุระก่อน กล่าวขอโทษทุกคนที่ทำให้เสียเวลา มันเป็นเหตุสุดวิสัยจริงๆ
เดินออกมาเห็นแถวตม. โอ้ว!แม่เจ้า คนมหาศาลมาก คิวยาวคดเคี้ยวไปมา น่าจะลงพร้อมๆกันหลายๆ flight เจอทั้งกรุ๊ปญี่ปุ่น กรุ๊ปนักกีฬา เต็มไปหมด รถที่มารอรับโทรมาถามว่าทำไมช้าจัง เลยบอกไปว่าคนเป็นล้านเลย ขอโทษด้วย รอหน่อยนะ ผ่านตม.เรียบร้อย ไม่มีปัญหา ก็ไปรับกระเป๋า เสร็จแล้วต้องเอากระเป๋าไปผ่านเครื่อง x-ray อีกรอบ เพื่อตรวจหาของต้องห้าม ทุกอย่างเรียบร้อยดีค่ะ

จากนั้นก็ขึ้นรถไปโรงแรม มาถึงต้องนั่งรอห้องอยู่พักนึง เพราะเมื่อคืนมี คอนเสริ์ต Justin Beeber ที่ Auckland ห้องพักเต็มหมด จึงทำความสะอาดไม่ทัน หลังจากได้ห้องเรียบร้อย ก็ปล่อยให้เด็กๆพักผ่อนกันสักพัก แล้วก็นัดออกมาเดิน Queen Street กัน ครูถามเด็กๆว่าจะกินเบอร์เกอร์ หรือจะกิน local restaurant มีคนบอกว่าเบอร์เกอร์ที่ไทยกีมี กินร้านอาหารละกันครับ ส่วนใหญ่เห็นด้วยตามนั้น เราจึงเดินไปท่าเรือกัน สักพัก เริ่มบ่น เริ่มเหนื่อย เริ่มหิว ในที่สุดก็ถึงร้าน Crab Shack ซึ่งตั้งอยู่ใกล้ๆท่าเรือ หลังจากได้โต๊ะนั่งเรียบร้อย พนักงานสาวสวยก็มาถามว่าจะให้แจ้งโปรโมชั่นกับใครดี ครูชี้ไปที่แมพ คนนั้นเลยค่ะ แมพทำตาโต (เอาแล้วสิ ครูแกล้งผม 555) หลังจากกินอาหารเย็นเสร็จ เราก็เดินกลับโรงแรม ผ่านเครื่องเล่น Sky Screamer ซึ่งextreme มากๆ เห็นคนกำลังซื้อตั๋วอยู่ เลยถามเด็กๆว่าอยากดูเค้าเล่นไม๊ ดูๆๆๆ พวกเราก็ปูเสื่อรอดูกันเลยค่ะ ลักษณะเป็นเหมือนชิงช้า พอผู้เล่นขึ้นนั่งใส่อุปกรณ์ safety เรียบร้อย เจ้าชิงช้าถูกกระชากขึ้นไปโดยสลิง สูงลิบๆ กองเชียร์อย่างเรากรี๊ดกันสนั่น ขนาดเป็นผู้ชมยังหวาดเสียวขนาดนี้ แค่ดูก็สนุกละ เดินกลับโรงแรมสบายใจ อ่อ..มีแวะซื้อขนมที่ supermarket นิดหน่อยค่ะ ครูนัดหมายทุกคน 8:30 ในวันรุ่งขึ้น ให้เอากระเป๋าลงมาเลย สอบถามทุกคนว่ามีใครต้องการให้ครูปลุกไม๊ ทุกคนบอกว่าไม่ต้อง ใช้โทรศัพท์ปลุกเองได้ ส่วนอาหารเช้าเค้าส่งให้ที่ห้องเลยค่ะ เป็นแซนวิช แอปเปิ้ล โยเกิร์ต

20 มีนา 8 โมง ครูโทรหาทุกห้อง เพื่อให้แนใจว่าตื่นแล้ว ห้อง 511 ฟิล วินนี่ แทมมี่ ไม่มีคนรับสาย ครูคิดว่าคงจะลงไปรอข้างล่างแล้ว เพราะปกติฟิลเป็นคนตรงเวลา ห้อง 501 แบ๊งค์ อู๋ ธัมป์ แทน ปลาวาฬ มีคนรับสาย ครูจึงถามว่าตื่นหรือยัง ตื่นแล้วค้าบ (เสียงแบบพึ่งตื่น) แต่บางคนยังไม่ตื่นค้าบ เอ้า..รีบเลยจ้า ทุกคนมาเจอกันข้างล่าง ได้ความว่าห้อง 511 ที่โทรไปไม่รับสายคือยังไม่ตื่น มาตื่นตอน 8:15 ส่วนห้อง 511 ห้าหนุ่ม หลับๆตื่นๆ ทั้งคืน ตีสามมีลุกมาต้มมาม่ากันด้วยเลยตื่นสาย จัดการเอากระเป๋าไปฝากไว้ในห้องรับฝากกระเป๋าของโรงแรม แอบสงสารเด็กๆที่ต้องตื่นเช้า เลยถามไปว่ามีใครอยากนอนต่อไม๊ หลายคนครุ่นคริด ครูพูดต่อว่า เราจะไม่ได้เห็นตึกสูงและร้านรวงมากมายแบบนี้อีกจนกว่าจะไป Dunedin นะคะ เพราะ Auckland เป็นเมืองใหญ่ที่สุดแล้ว ทุกคนจึงตัดสินใจเดินไปด้วยกัน ผ่าน Burger King, Starbucks ร้านรวงมากมาย ก็แวะกันไปเรื่อย สี่หนุ่มมัธยมซื้อเครื่องดื่มมา เล่นกันทำโค้กหกใส่รองเท้าครูซะงั้น ฮึ่ม!

เรามุ่งตรงไปร้าน Vodafone เพื่อซื้อซิม ครูดูแพคเกจมาไว้แล้ว 39$ ได้ 3.5 GB + ค่าซิม 5$ อันนี้คุ้มสุดแล้ว เคยถามที่สนามบินตอนมาถึง เค้าไม่ยอมขายแพคเกจนี้ มีแต่แพคเกจแพงๆ 29$ ได้ 1.5 GB พวกเราต่อคิวยาวเหยียด ซื้อซิม ยืนคอยจนเมื่อยก็นั่งลงกับพื้น บางคนก็เล่นเกมส์ที่มีอยู่ในร้านระหว่างคอย กว่าจะเสร็จใช้เวลาชั่วโมงกว่า แบ๊งค์ติดปัญหานิดหน่อย เพราะตั้ง security iPhone ไว้แล้วตอนถอดซิมไทยออกไม่ได้ปิดเครื่องก่อน เครื่องเลยลอค ต้องทำการ verify ตัวตนอยู่นานค่ะ จึงสำเร็จ ทุกคนมีซิมแล้วเรียบร้อย ก็เดินกลับโรงแรม ได้เวลารถมารับไปสนามบิน เพื่อบินสู่ Christchurch เราบินโดย Jet Star ซื้อตั๋วแบบ include 1 loaded baggage เลยได้อาหารด้วย อู๋บอกว่าอาหารดีกว่าการบินไทยอีกครับครู

ถึงสนามบิน Christchurch Ms. Sarah ซึ่งเป็น coordinator ของกรุ๊ปเรามารอรับ แล้วก็เดินทางไป Timaru ใช้เวลาประมาณ 2 ชม. ไปถึงจุดนัดพบที่โรงเรียน โฮสต์หลายคนมารอรับแล้วค่ะ แยกย้ายกันเข้าบ้านใครบ้านมัน ครูถ่ายรูปทันบ้าง ไม่ทันบ้าง ย้ำเด็กๆไปทุกคน มีปัญหาอะไรบอกครูนะคะ โทรมาได้เลย ครูไม่เคยปิดเครื่อง โทรมาได้ตลอด ครูป้านกับครูต้อมก็พักที่บ้านโฮสต์ของเราเหมือนกันค่ะ เด็กๆคงใจหายที่ต้องแยกจากกันแล้วในคืนนี้ ครูก็ใจหวิวๆ เป็นห่วงทุกคน รู้ว่าคืนแรกยากเสมอสำหรับเด็ก ทั้งเรื่องคิดถึงบ้าน สถานที่ ภาษา คน และวัฒนธรรม ที่ไม่คุ้นเคย ประมาณตี 2 กว่าๆ ได้รับสายแรกจากแทมมี่ คิดถึงแม่ นอนไม่หลับ สายถัดมาเป็นปลาวาฬ โทรมาด้วยอาการเดียวกัน ครูก็คุยด้วยสักพัก ปลอบใจกันไป แล้วก็ให้ไปนอน เสร็จแล้วครูก็นอนต่อไม่หลับ ไปหลับเอาเกือบเช้า

21 มีนาคม
ครูตื่นสายสิคะ มีเวลาทานอาหารเช้า 15 นาที โฮสต์รินกาแฟให้แก้วใหญ่ๆเต็มแก้ว ร้อนจัดมาก ทำงัยดีไม่สามารถกินให้เสร็จได้ภายในเวลาที่มี เพราะร้อนจัดมาก ส่วนครูต้อมบอกถ้าเอาน้ำเย็นเติมเค้าจะว่าเราประหลาดไม๊อ่ะ พอโฮสต์คล้อยหลังไป ครูป้านรีบเอากาแฟไปเททิ้ง ครูต้อมเอาไปเติมน้ำก๊อกให้เย็นลงแล้วกินให้หมด จะทำให้เห็นก็กลัวโฮสต์เสียใจ แล้วก็รีบกุลีกุจอไปโรงเรียนกัน ระหว่างทาง มิ้นท์โทรมา ครูคะโฮสต์พาหนูมาส่งที่ Girl High หนูต้องไปโรงเรียนประถมค่ะ จริงๆชื่อน้องอยู่ที่โรงเรียนประถมถูกต้องแล้ว แต่ในใบ Homestay Profile ก๊อปปี้มาแล้วลืมเปลี่ยนชื่อโรงเรียน ซึ่งครูแจ้ง coordinator ไปแล้วว่าให้เปลี่ยน แต่ทางนี้ลืมเปลี่ยน ก็เลยมีการมาส่งเด็กผิดที่ค่ะ Ms.Sarah มารับมิ้นท์กับอิ๊กซี่ไปส่งที่โรงเรียนประถมพร้อมกับครูป้าน

ครูต้อมไปที่ Timaru Boy High School สักพัก ก็ไป Girl High แล้วก็กลับมา Boy High อีกรอบ
วันนี้เรียนวันแรก ที่โรงเรียนมัธยมยังไม่มีอะไรมาเล่ามากนักนะคะ รูปก็ยังมีไม่เยอะ เด็กโตจะถ่ายรูปตามห้องเรียนยากหน่อย เพราะต้องเคาะประตูและเปิดประตูเข้าไป ซึ่งบางครั้งเป็นการรบกวนเวลาเรียน แล้วเด็กโตจะไม่ชอบที่ทุกคนหันมามอง

ครูป้านขอเล่าเรื่องที่โรงเรียนประถมก่อนนะคะ วันนี้ฝนกตกเฉอะแฉะแต่เช้า ช่วงพักตอน 10:40 เด็กๆจึงไม่ได้ออกมาวิ่งเล่นที่สนาม ต้องเล่นอยู่ในห้อง ส่วนตอนพักเที่ยงก็มีเปิดหนังให้ดูใน Library ค่ะ ทุกคนดูแฮปปี้ดี ได้อาหารมากันเต็มกล่อง

กุ๊บกิ๊บ: ครูคะๆ โฮสต์ให้แอปเปิ้ลมาทั้งลูก แล้วจะกินยังงัยอ่ะคะ
ครู: ฝรั่งเค้าแทะกันทั้งลูกแบบนี้แหละค่ะ เห็นมั๊ยคะ นั่นงัยลองดูเพื่อนฝรั่งคนอื่นสิคะ สักพักหันไปอีกทางเห็นธัมป์แทะแอปเปิ้ลอยู่พอดี งั่บๆๆ เอร็ดอร่อย นั่นงัยคะ กินแบบธัมป์เลย
กุ๊บกิ๊บ: (ทำหน้า???!!?) ธัมป์ เธอกินแอปเปิ้ลแบบนี้จริงๆหรอ (ยังไม่ยอมเชื่อ 5555)
กุ๊บกิ๊บ: ครูคะๆ ส้มนี่กินยังงัยอะคะ โฮสต์เค้าหั่นมาให้เป็นซีกๆแบบนี้อะค่ะ
ครู: หนูก็แกะเปลือกหนาๆออก หรือไม่ก็แทะเนื้อส้มได้เลยค่ะ
กุ๊บกิ๊บ: โห หรอคะ หนูไม่น่าขอส้มมาเลย กินยากจัง
ธัมป์: เอามานี่สิ เดี๋ยวเรากินให้ดู งั่บๆๆ อร่อยเลย 5555 เนียนนะเรา

ได้เวลาโรงเรียนเลิก มิ้นท์ อิ๊กซี่ แบ๊งค์ อู๋ มีการบ้าน บ่นกันอุบเลย อู๋บอก ให้ผมนั่งเรียนต่อซะยังดีกว่าทำการบ้านอีกครับครู โถๆๆๆ

บ่ายวันนี้ตามตาราง จะต้องไป sightseeing แต่ว่าฝนกตกเฉอะแฉะมากเลยเลื่อนเป็นพรุ่งนี้ค่ะ

เย็นนี้โทรสอบถาม สาวๆที่ Girl high ทุกคนสบายดีค่ะ ส่วนหนุ่มๆ Boy high ไม่ค่อยอยากคุยกับครูเท่าไหร่ มีโลกส่วนตัว ก็เช็คกันทางไลน์ สบายดีกันทุกคนค่ะ
วินนี่: ครูป้านคะ หนูไม่ร้องไห้ เลี้ยงไอติมหนูด้วยนะคะ คริคริ
ครู: หืม..อะไรนะ หนูอยู่ประถมหรอคะวินนี่ *@!!? แล้วที่โรงเรียน Girl high เป็นงัยบ้างคะ
วินนี่: ก็โอเคค่ะ 5555
ครู: โอเค นี่คือเป็นงัยคะ
วินนี่: ไม่รู้ค่ะ 5555
ครู: งั้นไปตามฟิลมาคุยกับครู คุยไปขำไป ครูจะรู้รื่องไม๊เนี่ย (ครูดีใจที่ได้ยินเสียงหัวเราะของวินนี่นะ เพราะปีที่แล้วรองไห้หนักมาก ปีนี้โตและเก่งขึ้นเยอะเลย)

จบข่าววันนี้เพียงเท่านี้ก่อนนะคะ รักครูป้าน ชอบครูป้าน อย่าลืมโหวตให้หน้ากากอีกาดำนะคะ แฮร่!!

โอเคนี่เป็นงัยคะ

…