KAS BLOG

Archive for April, 2012

หลังจากที่เราได้ไปผ่านศึกหนักจากการขึ้นเขา Mount Maunganui และเล่นน้ำทะเลที่ชายหาดสวยมาเมื่อวาน  เด็กๆ ส่วนใหญ่ยังแข็งขันขยันมาเรียนเป็นปรกติ  มีเพียงหนึ่งสาวซุปเปอร์โมเดล Jamie ที่มีอาการปวดเมื่อยตัวและตัวรุมๆ เล็กน้อย ครูบี๋จึงอนุญาตให้หยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อพักผ่อน  พยาบาลจำเป็นคือ May ช่วยจัดยาลดไข้ไว้ให้เรียบร้อยก่อนไปโรงเรียน จากนั้นคุณหมอบี๋กับหมอบูมก็ไปดูแลให้ทานอาหารเช้า ทานยาและพักผ่อน  ตกเย็นสาว Jamie ก็กลับมามีเรี่ยวแรงเดินแบบได้ดั่งเดิม

กลุ่มนักเรียนไทยตกลงกันว่าจะมาพร้อมหน้ากันช่วงพักทานกลางวัน  ฝั่ง Intermediate พร้อมใจกันมานั่งทานร่วมกัน เพราะเพื่อนชาวกีวีทานกันน้อยและเร็วมาก  ถ้าปล่อยให้ทานกับบัดดี้รับรองว่าเด็กไทยต้องผอมกะหร่องแน่นอน  อ้อ..สาวน้อย Pim เป็นคนเดียวที่หายไปกับเพื่อนชาวกีวี  ครูไปเดินตามเจอตัวในสนามเด็กเล่น  ตอนแรกเห็นสนุกสนานกับการปีนเสาสูงอยู่ดีๆ  เผลอแผล็บนั่งแปะกอดเสาหน้าซีด.. Yoohoo วิ่งมาตามครูเพราะว่านักปีนตัวดีหาทางลงจากเสาไม่ได้  แต่ในที่สุดก็ต้องยกให้ Pim & PunPun เป็นตัวแทนประเทศไทย เพราะสองสาวปีนเครื่องเล่นที่สูงมากและโหนตัวได้กันแค่สองคน ที่เหลือขอเป็นผู้ชมคอยแหงนคอลุ้นอยู่ข้างล่างค่ะ ส่วนฝั่ง College ก็นัดแนะมานั่งล้อมวงทานด้วยกัน  ขาดหายไปก็แต่ Thank you & Jin คาดว่าน่าจะได้เพื่อนชาวกีวีที่คุยถูกคอแล้วละค่ะ

วันนี้เป็นวันหยุดของชาวกีวีเนื่องในโอกาส Anzac Day หรือวันทหารผ่านศึก  เหล่าเด็กๆ และครูไทยก็ได้ไปผ่านศึกหนักโดยการขึ้นเขากันด้วยความทรหดอดทนเช่นกัน  Host family ต่างทยอยกันมาส่งเด็กๆ ตามเวลานัดหมายคือสิบโมงเช้าที่บริเวณ Surf Club ใกล้ทางขึ้นภูเขา Mount Maunganui  ก่อนเริ่มการเดินทาง Tata น่ารักมากแอบซื้อ chocolate muffin มาให้พวกเราร่วมร้องเพลงวันเกิดให้ Punn ย้อนหลังอีกหนึ่งวัน แล้วเราก็ตั้งหน้าตั้งตาเดินขึ้นเขากันด้วยความอดทน  เดินไปพักไป แวะเก็บภาพหมู่ ภาพคู่ และภาพเดี่ยวกันเป็นระยะ

เราเดินตามทางที่ค่อนข้างทรหดมาพักใหญ่ ปรากฏว่าคนแรกที่คว้ากิ่งไม้ยาวข้างทางขึ้นมาช่วยค้ำเป็นขาที่สามคือพี่บูม  เด็กๆ เลยได้ทีแซวกันไปได้หัวเราะคั่นอาการหอบ

บางคนมีอาการท้อแท้แต่ไม่ท้อถอย

Patty: หนูขอหยิบลูกอมก่อนนะคะ  (หน้าตาซีดเซียวดั่งว่าลมจะจับ)

บางคนเดินรั้งท้ายจนครูต้องไปช่วยรุนหลัง

Punn: หนูเดินเร็วไม่ได้เพราะกลัวตกเขาค่ะ หันไปมองข้างหลังทีไรเหมือนจะกลิ้งกลับลงไปทุกที!!

และระหว่างทางก็มีหนึ่งสาวที่ครูสั่งแล้วสั่งอีกว่าให้แต่งตัวทะมัดทะแมงพร้อมลุยขึ้นเขา แต่เธอก็ยังสวยใสมาในชุดกระโปรงสั้นเหนือเข่า แล้วก็เกิดอุบัติเหตุหกล้มไปหนึ่งแหมะ

May: ไม่เป็นไรค่ะครูหนูมียาครบทุกอย่าง แล้วก็มีพลาสเตอร์รูปเจ้าหญิงด้วย (ว่าแร้วเธอก็คว้าอัลกอฮอล์ เบตาดีนและพลาสเตอร์ขึ้นมาปฏิบัติการกับแผลที่หัวเข่าอย่างคล่องแคล่ว)

บางคนหิ้วของรุงรังเพราะเตรียมตัวมาเล่นน้ำที่ชายหาด  ครูอดสงสารไม่ได้ก็เลยช่วย Poon ถือของ   Nub เห็นดังนั้นก็รีบเตร่เข้ามาใกล้แล้วขอความช่วยเหลือบ้าง  ครูชั่งน้ำหนักเป้แล้วแปลกใจเพราะน้ำหนักมากเกินเหตุ  ซักถามแล้วได้ความว่า

Nub: ผมลืมเอาของฝากจากเมืองไทยออกครับ มีอยู่สามชิ้น แล้วกล่องอาหารก็เต็มที่เหมือนทุกวัน!!

แล้วในที่สุดเราก็เดินทางไปจนถึงยอดเขาประมาณสิบเอ็ดโมง  ครูให้เวลาพักเมื่อยเต็มที่  เราหิวและเหนื่อยก็เลยคว้ากล่องอาหารกลางวันขึ้นมาจัดการกันเรียบร้อย  Nub เริ่มปฏิบัติการกำจัดของในกระเป๋าทันที

Nub: ครูบี๋ครับทานแซนด์วิชนี่ไม๊ครับ เป็นโฮมวีท (โฮลวีท) ดีต่อสุขภาพ  ขนมนี่ก็กินแล้วไม่อ้วน ( fruit stick) ครูรู้ไม๊ครับว่า Host เค้าตั้งใจบรรทมจัดให้เลยนะครับ (คาดว่าน่าจะเป็นบรรจงจัด!!)

หลังจากทานมื้อกลางวันและเก็บภาพเป็นที่ระลึกแล้วเราก็เดินลงเขาไปอีกทางหนึ่งซึ่งจะลงไปเจอชายหาดยาวเหยียด  เด็กๆเดินลงเขาโดยไม่มีเสียงโอดครวญใดๆ  เมื่อถึงชายหาดก็รีบเปลี่ยนชุดแล้วก็ลุยลงไปสู้คลื่นทันที  แวบแรกที่แตะน้ำก็มีเสียงโวยวาย เพราะปรากฏว่าแดดแรงและอากาศร้อนจริงแต่น้ำเย็นใช้ได้เลยค่ะ  ช่วงบ่ายเราทานมื้อบ่ายกันตามสบาย ส่วนใหญ่ไปอุดหนุนร้านอาหารตุรกี  หลายคนได้ทาน kebab เนื้อแกะ  บางส่วนชอบอาหารญี่ปุ่นก็แบ่งสายกันไปตามใจท่าน เด็กๆ ได้มีเวลานั่งพักผ่อนที่ชายหาด บางกลุ่มคุยเม้าท์กันไป หนุ่มๆ ฟิตเปรี๊ยะฝึกวิดพื้นกันอย่างสนุกสนาน จนเวลาห้าโมงเย็น Host family ก็มารับพวกเรากลับบ้าน  คาดว่าคืนนี้ทุกคนคงหลับสบาย เพราะได้ออกกำลังกายกันเต็มที่บางคนทั้งทางบกและทางน้ำ

 สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่

 วันนี้ครูกั๊กมีอัพเดตของเด็กๆในช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมามาฝากนะคะ ก่อนอื่นต้องขอแจ้งคุณพ่อคุณแม่ก่อนว่าเด็กทั้งหมด 11 คนที่มากับครูกั๊กในเที่ยวนี้แยกกันไปเรียนที่โรงเรียนที่อยู่ในความดูแลของ Greater Victoria School District #61 ทั้งหมด 6 โรงเรียนค่ะ ซึ่งก็จะมี Northridge, View Royal, Glanford, Gordon Head, Cedar Hill และ Spectrum

การไปเยี่ยมโรงเรียนต่างๆนั้น ครูกั๊กต้องมีการแนะนำตัวอย่างเป็นทางการโดยมี Director ของ School District เป็นคนพาไป เพื่อพบกับครูใหญ่ของแต่ละโรงเรียนก่อน แล้วจึงจัดทำตารางเวลาว่าวันไหนที่จะได้เข้าไปพบกับเด็กๆที่โรงเรียนไหน ปกติก็จะเป็นช่วงพักกลางวันเพราะไม่เป็นการรบกวนเวลาเรียน  ซึ่งครูกั๊กก็ได้ไปทัวร์โรงเรียนกับ Director คนที่ว่านี้เมื่อวันพุธที่แล้วค่ะ ตารางวางแล้วเรียบร้อย วันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันพฤหัสก็เลยได้ไปหาน้องเท็ดดี้กับน้องแน็ทที่ Gordon Head และน้องเบย์ น้องจีน น้องพลอยที่ Cedar Hill ต่อในวันเดียวกัน

ทั้งหมดมี 6 โรงเรียน ครูกั๊กก็เลยไปวันละ 2-3 ที่ นั่งรถประจำทางบ้าง เดินและวิ่งบ้างเพื่อให้ทันช่วงเวลาที่วางไว้ โดยส่วนตัวอยากจะเก็บรูปถ่ายของน้องๆในห้องเรียนมาฝากเยอะๆ แต่กฎหมายของแคนาดาเข้มงวดมากในเรื่องนี้ พูดง่ายๆก็คือว่าถ้าไม่ได้รับการยินยอมแล้วล่ะก็ ห้ามถ่ายรูปเด็กคนอื่นเด็ดขาด ผิดกฎหมายเลยค่ะ แต่ยังไงครูกั๊กจะพยายามอย่างเต็มที่ จะได้เอารูปเด็กๆมาฝากคุณพ่อคุณแม่ด้วย

ช่วงศุกร์เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ครูกั๊กและน้องๆไปเมืองใกล้ๆ Victoria ชื่อว่า Sidney เราพักกันที่โรงแรม Best Western PLUS Emerald Isle เมื่อไปถึงยังเมือง Sidney เราก็เอาสัมภาระไปฝากไว้ที่โรงแรมก่อนแล้วก็เดินไปที่ Mineral World ที่ๆเด็กๆทุกคนสามารถเก็บหินแร่ต่างๆใส่ถุงเป็นของฝากได้ เสร็จแล้วเราก็ไปทานอาหารกลางวันกันที่ร้านชื่อ Noodle Box ค่ะ อาหารที่นี่เหมือนในหนังเวลาเค้าสั่งก๋วยเตี๋ยวจีนใส่กล่องมาทานที่บ้านเด๊ะเลย ใช้เวลางมเมนูกันอยู่ซักพัก ทุกคนก็ได้อาหารที่อยากทานมาอยู่ตรงหน้าละ

เสร็จจากอาหารเที่ยง ก็เช็คอินที่โรงแรม แล้วก็ออกมาเจอกันอีกรอบเพื่อจะได้ไป Park ต่อ น้องๆผู้ชายทุกคนเล่นบอลกันอย่างสนุกสนาน เตะบอลบ้าง กลิ้งบ้างตามโอกาส น้องผู้หญิงก็มีแจมบ้างแล้วแต่เวลา พอถึงเวลากลับ ระหว่างทางครูกั๊กไปจองที่สำหรับอาหารเย็นที่ร้านอาหารไทยชื่อดังของ Sidney ไว้ร้านนึงชื่อว่า Sabhai Thai เพราะเพื่อนที่แคนาดาบอกว่าถ้าไม่จองคิวไว้ ไม่ได้ทานแน่นอน แล้วก็เป็นจริงอย่างที่เค้าบอก ถ้าไม่ได้จองไว้ ไม่ได้ทานแน่ๆ แต่ว่านะคะ.. คนที่นู่นเค้าออกเสียงว่า “แซบไฮไท” แล้วก็งงว่ามันหมายถึงอะไร ครูกั๊กเลยสบโอกาสแอบสอนไปหน่อยว่าเค้าอ่านว่า “สบายไทย” หรือ “Relaxing Thai” ประมาณนั้น เพื่อนชาวแคนาดาเลยบอกว่า Oh! I know what it actually means now!

วันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันเสาร์ ทุกคนได้ตื่นสายหน่อยค่ะ แล้วก็มาทานอาหารกันที่ Smitty’s มีหลายอย่างให้เลือกเลยค่ะ Portion ใหญ่จนบางคนขอแชร์กันดีกว่า บางคนก็ทานคนเดียวจนหมด ครูกั๊กก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ 😛 เสร็จแล้วเราก็เดินไปอีกนิดเพื่อจะขึ้นเรือไป Whale-Watching Tour ทุกคนต้องใส่ชุดชูชีพของเค้าเพราะอากาศในทะเลหนาว แถมลมอีกต่างหาก เราไม่ได้เห็นปลาวาฬซักตัวเลยค่ะ แต่ได้เห็นเพื่อนโลมา แกะบนเกาะที่เป็นสัญลักษณ์ของราศีเมษ Bald Eagle หรือแม้กระทั่ง Sea Lion เป็นฝูงๆกันอย่างเต็มที่ พี่คนขับเรือใจดีมาก พาเราไปดูที่ดักปูกลางทะเล พร้อมโชว์พืชน้ำที่ทานได้อีกต่างหาก ขอเน้นว่าทานได้ค่ะ เพราะทุกคนทดลองกันเรียบร้อย แถมด้วยการละเล่นที่เรียกว่า Donut เพื่อ entertain กลุ่มเราอีกด้วย Donut ที่ว่านี่ก็คือการขับเรือเป็นรูปวงกลมเพื่อที่จะสร้างคลื่นด้วยตัวเองค่ะ สนุกมากจริงๆ ทุกคนร้องเป็นเสียงเดียวกันว่า “เอาอีก เอาอีก” สงสารคนขับเรือจัง น่าจะมึนน่าดู ฮ่าๆๆ

ตอนกลางคืนพี่ๆและครูกั๊กคิดทำ Surprise ให้น้องเฟย์ค่ะ เพราะน้องเกิดวันที่ 18 เม.ย. Host Family พาน้องไปเลี้ยงมาแล้วเรียบร้อย แต่กลุ่มเรายัง เพราะฉะนั้นเลยมีพี่พลอย พี่จีน พี่เบย์และครูกั๊กหลบไปซื้อเค้กที่ supermarket ตรงข้ามโรงแรม มีเทียนพร้อมแต่ไม่มีไฟ ทุกคนเลือกไฟแช็ค 1 อันแต่ Cashier ไม่ให้ซื้อเพราะอายุไม่ถึง ครูกั๊กเลยต้องออกโรงไปซื้อให้ สรุป.. ไม่ขายให้ค่ะ ฮ่าๆๆ เค้าบอกว่าอายุไม่ถึงเหมือนกัน ครูกั๊กเลยต้องงัด passport มาโชว์เพื่อปกป้องเด็กๆและเผยอายุตัวเอง.. 30! ไม่มีอะไรค่ะ แค่อยากเล่าว่าคนที่นี่เค้าว่าครูกั๊กหน้าเด็กเฉยๆ 😛 ส่วนพี่ๆผู้ชายก็ร่วมมือได้ดีมาก น่ารักสุดๆ งานวันเกิดน้องเฟย์ผ่านไปด้วยดีค่ะ ทุกคนมาอยู่ที่ห้องครูกั๊ก ทานเค้กที่พี่พลอย พี่จีน พี่เบย์ช่วยแต่งหน้าให้ กะ jelly สูตรเด็ดที่ครูกั๊กภูมิใจนำเสนอ แถมพี่แน็ทก็ช่วยสร้างบรรยากาศด้วยการเปิดเพลงความหมายดีๆซะด้วย จากนั้นก็แยกย้ายกันไปนอน

สุดท้ายก็ถึงวันกลับ นั่งรถจาก Sidney กลับมาที่ Downtown ค่ะ แล้วก็แยกย้ายกันไปทานข้าว นัดเจอกันเพื่อจะไป Park ใกล้ๆกันต่อ เตะบอล เล่นที่ Playground จนถึงเวลาอันควร เราก็เดินกลับไปที่ Visitor Centre ค่ะ ทุกคนดูมีความสุขดีตลอด weekend ที่ผ่านมาค่ะ ครูกั๊กก็ happy มากกับเด็กๆ สนุกมากจริงๆค่ะทริปนี้ 😀