KAS BLOG

Archive for March, 2011

วันนี้เราพบกันที่โรงเรียนตามปกติ เราพากันขึ้นรถเมล์ 2 ต่อ ไป Mt. Muanganui ซึ่งซันเปลี่ยนชื่อให้ใหม่ว่า เม๊ากระจาย

เริ่มเดินออกจากโรงเรียน มีคนกระซิบว่าให้ถ่ายรูปชีไว้เยอะๆ วันนี้ชีใส่กางเกงขาสั้น คำว่า “ชี” หมายถึง “แม่ชี” และคำว่า “แม่ชี” หมายถึง “มิ๊นท์ ” นั่นเอง

เดินไปป้ายรถเมล์หน้า college

ถึงแล้วป้ายรถเมล์

รถเมล์มาตรงเวลาเป๊ะ ขึ้นรถเมล์สาย 60 ไปตัวเมือง Tauranga ใช้เวลาประมาณ 15 นาที

ถึง Tauranga เราเดินเล่นฆ่าเวลารอรถเมล์สาย 1 ไป Mt.

พี่ซันโดนน้องๆจับมัดจุกเป็นตุ๊กตาเสียกบาล

แอนนี่ได้ยาหยอดตาไปวันเดียวดีขึ้นมากอย่างเห็นได้ชัด แอนนี่โชว์แผนที่เมือง Tauranga ที่ไปขอฟรีมาจาก Information Center

มาแล้วรถเมล์

โฮสต์บ้านอ้าย และบ้านมิ๊นท์กับแพ็ตตี้ ตามมาเที่ยวกับเราด้วย

ทายซิว่าสิ่งแรกที่เราทำเมื่อไป Mt. คืออะไร?

กินไอศครีม นั่นเอง ชื่อร้านโคเปนเฮเกนโคน อร่อยล้ำจริงๆ

หน้าตาไอศครีม กับหน้าตาคนกิน อันไหนสวยกว่ากัน

กลุ่ม พลอย มีมี่ แพ็ตตี้ มิ๊นท์ พิน ไอซ์ และฝรั่งอีก 2 คน ขอแยกไป beach บางคนเล่นใส่ชุดว่ายน้ำไว้ข้างในมาจากบ้านเลย  เห็นตั้งใจขนาดนั้น ครูก็ไม่เลยอยากขัด อนุญาตให้ 8 สาว เดินเล่นกันอยู่ชายหาดตามความตั้งใจตามประสาวัยรุ่น  โดย 6 สาวไทยรับปากว่าจะขอให้โฮสต์พามาขึ้นเขาอีกครั้งนึง

เริ่ม (ตะกาย) ขึ้นเขาแล้วค่ะ  พอเริ่มเดินก็เริ่มได้ยินเสียงบ่นออดแอด

พอเริ่มขึ้นเขา วิวสวยๆก็เริ่มทยอยมา ของจริงน่ะสวยกว่าในรูปเป็นร้อยเท่าพันเท่า  น้ำทะเลงี้เป็นสีเขียวสะท้อนกับแสงอาทิตย์ ท้องฟ้าก็เป็นสีฟ้าสด งดงามจริงๆ แอนนี่ดูจะเป็นคนที่ตื่นเต้นที่สุดกับการขึ้นเขาในวันนี้ เธอพูดไม่หยุด เสียงดังมาก และไม่มีทีท่าเหน็ดเหนื่อย

ระหว่างทางไม่ได้มีแค่เสียงบ่น ยังมีเสียงเพลงด้วยค่ะ พร้อมใจกันร้องเพลงประสานเสียงสนุกสนาน ใครเดินผ่านก็อดยิ้มไม่ได้

ได้ยินเสียงถามเป็นระยะๆว่า “ใกล้ถึงรึยัง”  ทุกครั้งที่ถาม ครูก็จะตอบว่าอีกนิดเดียว มีเสียงย้อนกลับมาว่า ครูอย่ามาหลอก เมื่อกี้ถามคนที่เดินสวนมา เค้าบอกว่าอีกไกล  อ้าว! รู้แล้วถามทำไมอ่ะ

แสดงให้เห็นว่าลิ้นห้อยกันแล้ว

ถึงแล้วค่ะจุดสูงสุดของ Mt. มีเสียงฮือฮาว่าสวยสมคำล่ำลือ

เห็นบันไดที่อยู่ด้านหลังริวไม๊คะ ริวที่กลัวความสูง ใจกล้าขาสั่นขอถ่ายรูปตรงนี้ไว้เป็นที่ระลึก หลังจากนั้นครูป้าน ก็ไม่อนุญาตให้ใครเดินลงไปถ่ายรูปตรงนี้อีก เพราะลมแรง  กลัวจะปลิวไปตามลม แอนนี่ส่งเสียงโหวกเหวก “ครู..ทำไมไม่ให้ลงไปยืนตรงนั้น อย่างงี้ก็เหมือนไม่ได้มาสิคะ” เธอยังไม่หายตื่นเต้น เสียงดังเหมือนเดิม  สุดท้ายตอนลงจากเขา แอนนี่เสียงแหบแห้งไปเลย พรุ่งนี้ครูจะเอา กำกิ๊กเผี่ยง ไปให้อมนะ

บันไดแห่งประวัติศาสตร์ ที่ครูป้านห้ามลงไปยืนถ่ายรูป มีเสียงถามมาว่า มันมีประวัติศาสตร์อะไรหรอ ครูป้านตอบไปว่า ก็ประวัติศาสตร์ที่พวกเราสร้างไว้ไง

กินก็ยาก ทำไมถึงได้ตัวโตขนาดนี้ก็ไม่รู้

เราลงกันอีกทาง ที่ไม่ใช่ทางเดิมที่ขึ้นมา ทางนี้จะลงไปที่ beach พอดี

เห็นบีชอยู่ข้างหลังแล้วค่ะ เดินอีกนิดเดียว

เดินลงมาเจอกองถ่ายทำโฆษณาพอดี เลยได้เห็นกองทรายสวยๆนี้

เดินเขาแล้ว มาเดินเล่นชายทะเลต่อ ครบเครื่องจริงๆ

เกิดอะไรขึ้นกับกาย เธอไม่ได้เอาชุดมาเปลี่ยน แล้วลงไปเล่นชายหาด ไม่ได้เล่นธรรมดา เธอเฉลยทีหลังว่าลงไปหาหอย เพราะติดใจวันก่อนโฮสต์พาไปมาครั้งนึง คลื่นซัดเข้ามาโครมเปียกทั้งตัว ครูป้านเสนอให้ยืมกางเกงขาสั้นที่เตรียมมา โดยนำเสนอว่ากางเกงครูแมนมากเลยนะ แต่พอเธอเห็นกางเกง เธอก็ส่ายหน้าบอกไม่เอา ดีนะว่าเปียกตอนที่กำลังจะกลับแล้ว

อ้าย ดูเป็นสาวเชียวรูปนี้

นนท์ในมาดเสี่ย พร้อมฉากหลังเป็นเกลียวคลื่นขาวสะอาด

เล่นกันขนาดนี้เปียกไปถึงกางเกงใน (ซึ่งครูบี๋ บัญญัติคำเรียกแทน กางเกงใน ไว้ว่า “หนุงหนิง”) เด็กๆส่วนใหญ่ที่เตรียมชุดมาเปลี่ยนไม่ได้เตรียมหนุงหนิงมาหรอกค่ะ เป็นความผิดของครูเองที่บอกไม่ละเอียด คิดต่อเอาเองแล้วกันค่ะว่าเกิดอะไรขึ้น คริคริ

มีมี่ กดตู้ซื้อน้ำ L&P ซึ่งเป็นลิขสิทธิ์มีเฉพาะที่ NZ เท่านั้น รสชาตคล้ายๆ ไสปรท์ใส่มะนาว อร่อยดี

เด็กๆบางคนขี้เกียจแบก Lunch Box มาวันนี้  หลังจากเดินเขา และเล่นน้ำทะเลแล้ว ก็หิวกันละสิ เวลาก็มีอยู่น้อยนิด ระหว่างที่ให้เด็กๆล้างตัวเปลี่ยนเสื้อผ้า ครูป้านเลยอาสาเดินไปสั่งพิซซ่าให้ พอเด็กอาบน้ำเสร็จ พิซซ่าก็พร้อมกินพอดี กินที่ไหนหรือคะ ที่ป้ายรถเมล์ค่ะ  ก็บอกแล้วว่าเวลามีน้อย เราใช้เวลาที่นั่งรอรถเมล์ในการกินพิซซ่า กินไม่หมดก็แพ็คไปกินต่อที่ป้าย Tauranga

น้ำ L&P ค่ะ ไม่ใช่เบียร์ ดูมาดแม่ชีของเราซะก่อน

ขอพาดพิงถึงพินหน่อย เธอตั้งใจใส่กระโปรงพีทตัวสวยนี้ไปบีช ถึงบีชเธอก็ยังใส่กระโปรงตัวนี้ ไม่ยอมเปลี่ยนกางเกงขาสั้นทั้งๆที่เตรียมมา ไม่รู้เธอคิดอะไรอยู่ และเธอก็เป็นหนึ่งในคณะเราที่เปียกไปถึงหนุงหนิง

ป้ายรถเมล์นะคะเนี่ย

วันนี้คาดว่าทุกคนจะเข้านอนกันแต่หัวค่ำ เพราะเหนื่อยกันสุดๆ แม้กระทั่งโชคที่นัดให้แม่โทรมาหาวันนี้ (คุณแม่โชค มีข้อตกลงกับครูป้านเรื่องความถี่ในการโทรหาลูกอยู่ค่ะ เพราะน้อง homesick มากในช่วงแรก) วันนี้โชคฝากบอกแม่ว่าไม่ต้องโทรมาแล้วนะ ผมจะนอนแล้ว เหนื่อย (ครูได้ยิน ยิ้มแก้มปริ) เป็นไง!!!เดี๋ยวนี้โชคเปลี่ยนไป จากเด็กที่ร้องไห้ทั้งที่บ้านและที่โรงเรียน เดี๋ยวนี้มีแต่รอยยิ้มและความมั่นใจ  แถมยังสร้างเสียงฮาไม่ขาด โดยเฉพาะลีลาท่าเต้นและเพลงประจำตัวของเธอ  อันนี้ครูเลยขอเล่าอย่างภาคภูมิใจ.นตัวโชคค่ะ และต้องยกประโยชน์ให้ครูบี๋เลยค่ะ ที่รับมือกับโชคได้เป็นอย่างดี  ครูป้านเชื่อเสมอว่าความร่วมมือของผู้ปกครองและครูเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้ลูกเราประสบความสำเร็จได้ค่ะ

วันนี้โรงเรียนมีงาน Fun Fair เพื่อหาเงินช่วย Christchurch บรรยากาศคึกคักแต่เช้า ห้องไหนที่จัดเกมหรือขายอะไรที่ยากๆก็ต้องเตรียมกันแต่เช้า  ห้องไหนที่ทำกิจกรรมง่ายๆไม่ต้องเตรียมมาก เช้าก็เรียนหนังสือตามปกติ สายๆจึงเริ่มเตรียมงาน งานเริ่ม 11 โมง มีทั้งนักเรียนในโรงเรียนและผู้ปกครองที่จูงลูกจูงหลานมา โรงเรียนจึงคลาคล่ำไปด้วยผู้คนจำนวนมากมาย  สรุปแล้ววันนี้เด็กๆโรงเรียนนี้สามารถทำรายได้ประมาณ 6000$ ถือว่าเยอะทีเดียวค่ะ เพราะแต่ละบูธราคาถูกมากค่ะ เช่น เล่มเกมราคาไม่เกินเกมละ 50C อาหารการกินก็ไม่แพง ขายราคาเด็กๆเลยค่ะ

ไอซ์ช่วยเพื่อนๆเตรียมงาน

ซันและริวช่วยเตรียมลูกโป่งใส่น้ำสำหรับ Water Fight

ซันและริวช่วยเตรียมงานอย่างอื่นต่อ

ห้องมิ๊นท์ขาย jelly bean ไม่ต้องเตรียมมาก เลยต้องเรียนหนังสือตอนเช้า

อ้ายก็เหมือนกันต้องเรียนหนังสือตอนเช้า ตั้งใจทำชีทเลขใหญ่เลย

นี่ก็เป็นอีกห้องที่ต้องเรียน

ห้องพลอยทำ car wash พลอยบ่นว่าหนูเช็ดรถแห้งแล้ว เค้าก็เล่นกันเปียกอีก

มีมี่ใน music class

แอนนี่กับบัดดี้เดินทั่วโรงเรียนเพื่อนำเสนอกิจกรรมบูธของตัวเอง

เท็ดดี่ช่วยเพื่อนเตรียมกิจกรรม water slide

ตอน 10:40 ครูทุกห้องให้เด็กเปลี่ยนชุดได้เพื่อเตรียมลุยกิจกรรม

บูธนี้ขายหนังสือกับของเล่นมือสอง ราคาถูกเชียวค่ะ  โฮสต์และบัดดี้ของเฟย์ (คนเดียวกัน) เดินตามประกบเฟย์ บอกแม่สั่งมาว่าให้ดูแลคอยจ่ายเงินให้เฟย์ น่ารักที่สุด

เบสท์ซื้อหนังสือเล่มละ 2$ คนขายบอกซื้อยกซี่รี่ 5 เล่ม ลดให้เหลือ 5$ เบสท์เลยเหมามาเลย

ริวได้ของเล่นของแท้มือสองไปฝากน้องชาย ราคาแค่ 1$ ดีใจสุดๆ

สองสาวพลอยและแพ็ตตี้โชว์ voucher ใบละ 5$ ที่ซื้อมาทำกิจกรรมตามบูธ

Sausage sizzle อร่อยล้ำ

พินบอก ครู..ภาพพจน์หนูดีมาตลอด อย่าเอาภาพนี้ไปลงนะ ง่ำๆๆๆ

Ice box เป็นอีกหนึ่งความอร่อยที่เด็กไม่พลาดต่อคิวมาลิ้มลอง

Face painting อีกหนึ่งกิจกรรมที่เด็กๆชื่นชอบ

บูธ sausage sizzle พวกเราต้องต่อคิวยาวเหยียดเพื่อจะได้ลิ้มลองของอร่อย พอถึงคิวเราโชคร้ายของหมดพอดี คุณครูสอนศิลปะที่เป็นคนขายบอกให้รอ 20 นาที ด้วยความอยากกินเราก็ตั้งหน้าตั้งตารอ พอไส้กรอกมา เริ่มปิ้งแป๊บเดียวแกสหมดอีก พอแกสมา เราต้องรอไส้กรอกสุกอีก 15 นาที ไส้กรอกที่นี่จะเป็นแบบดิบ ไม่เหมือนบ้านเรา ต้องใช้เวลาปิ้งนาน แต่หอมและอร่อยมาก คุ้มค่าแก่การรอ ในที่สุดพวกเราก็ได้กินสมใจค่ะ

พอได้ sausage sizzle ครูป้านก็นำเด็กๆนั่งแหมะอยู่ในเต้นท์ขายไส้กรอกนี่แหละเพราะร่มดี คุณครูสอนศิลปะที่เป็นคนขายอาสาถ่ายรูปให้พวกเรา

พวกเรายกพวกกันไปอุดหนุนห้องของรุ่ง ซึ่งรับถ่ายรูป silly & crazy shot

ลูกใครดูเสื้อเอาเองค่ะ

ห้องไบรท์ทำ Bake sale ที่เห็นเสื้อลายชมพูน่ะ คุณครูนะคะ ทีแรกนึกว่านักเรียน

แพ็ตตี้ต้องเรียน sewing ตอนเช้า

คุณครูถามว่าใครจะอาสาสอนแพ็ตตี้เย็บจัก หนุ่มจอร์จใจดีคนนี้ยกมืออย่างเต็มใจ

จอร์จตั้งใจสอน แพ็ตตี้ก็ตั้งใจฟัง จนแพ็ตตี้สามารถทำได้

ห้องนนท์ขายป๊อบคอร์น เจอนนท์ทีไรกินทุกที

ห้องนี้รับผิดชอบการขาย voucher

ไอซ์ช่วยเตรียมงาน water fight อย่างขมักเขม้น

ไบรท์ขาย ส่วนใบหม่อนเป็นคนซื้อ

ริวอาสาต่อคิวซื้อ sausage sizzle ให้เพื่อนหญิงและครู ทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้กิน น่ารักที่สุด

รอคิวเล่นสาวน้อยตกน้ำ

มีเวลาว่างน้อยนิด ก็ยังไปเล่นกัน

สามคนนี้ ลงไม่ได้ค่ะ พยายามอยู่นานกว่าจะสำเร็จ

วันนี้ซันเป็นคนไทยคนเดียวที่เล่น water slide เปรียบเสมือนเป็นตวแทนประเทศไทยเลยทีเดียว พวกเรายืนรอให้กำลังใจกันยกใหญ่

ซันตัวแทนประเทศไทย

ระหว่างรอก็ดูคนอื่นเล่นไปเรื่อยๆ สนุกมาก

ครูคนที่ใส่กางเกงแดง แกล้งเอาน้ำฉีดเด็กไทย แล้วตะโกน Thailand Thailand ให้มาเล่น

ทีแรกเราก็ยืนรอ   เอ..ทำไมไม่ถึงคิวซันซะที กองเชียร์เริ่มเมื่อยขา จากยืนเปลี่ยนเป็นนั่ง โชคผิดสังเกตว่านานจัง เลยอาสาว่าผมจะไปคุมคิวพี่ซันเอง

ในที่สุดก็ถึงคิวซัน เสียงเชียร์จากกองเชียร์สนั่นหวั่นไหว

แอนนี่ ใต้ตาบวมแดงตั้งแต่วันเสาร์ที่ไปเล่นน้ำที่ Bay Wave วันนั้นแอนนี่ลืมเอาแว่นตาว่ายน้ำมา เลยไปซื้อใหม่ที่สระว่ายน้ำ ครูเห็นแอนนี่ใส่แว่นแล้วดูท่าทางมันจะคับไป แต่แอนนี่บอกว่าไม่คับ พอเล่นน้ำเสร็จดูตาแดงๆ แต่ตอนนั้นยังไม่ชัดเท่าไหร่ พอวันจันทร์ชัดเจนขึ้นแต่น้องบอกไม่เจ็บ เลยรอดูอีกวันเผื่อจะหาย วันนี้ดูแล้วยังไม่ไดีขึ้นเลยจัดการพาไปหาหมอค่ะ ครูบี๋เป็นคนพาไป หมอบอก คาดว่าจะเกิดจากขนตาทิ่มเข้าไปในเปลือกตาล่าง ไม่ใช่การติดเชื้อ หมอให้ยามา 2 รายการ เป็นยาหยอดตาและยาป้ายตา

แอนนี่ที่คลินิค ใกล้ๆโรงเรียน

คุณหมอใจดี

วันนี้ บาบาร่า ที่เป็น director ฝ่ายนักเรียนต่างชาติของโรงเรียน เชิญครูป้านกับครูบี๋ไปทานอาหารเย็นที่บ้าน บาบาร่าเป็นโฮสต์ของพลอยและมีมี่ด้วย กว่าครูป้านจะกลับมาถึงบ้านก็ดึก ได้เริ่มเขียนบล็กตอนห้าทุ่ม

วันนี้ฝนตกตั้งแต่เช้ามืดต่อเนื่องหลายชั่วโมง ประกอบกับหลายๆห้องมีการ test เลยทำให้ถ่ายรูปได้ไม่มากนักค่ะ

พรุ่งนี้ (วันพุธ) ตามกำหนดการเดิมจะไปเที่ยว Mt. Muanganui กัน แต่พอดีโรงเรียนมีงาน HELP CHRISTCHURCH FUNDRAISING GALA DAY เลยต้องเลื่อนไป Mt. วันพฤหัสฯแทน  งาน HELP CHRISTCHURCH FUNDRAISING GALA DAY นี้เป็นเหมือนงาน Fun Fair จัดขึ้นเพื่อหาเงินช่วย Christchurch เด็กๆทุกห้องต้องช่วยกันจัดบูธกิจกรรมของตัวเองเพื่อหารายได้ เช่น car wash, cupcake decorating, face painting, cafe, laser tag, bake sale, water bomb battle และบูธเกมต่างๆอีกมากมาย โดยเชิญผู้ปกครองมาร่วมงาน น่าสนุกค่ะ เด็กๆเราตื่นเต้นกันใหญ่ แล้วจะเก็บรูปมาฝากนะคะ

น้องรุ่ง 8 ขวบ ตั้งใจเรียนและมีเพื่อนฝรั่งเยอะทีเดียวค่ะ

กายในชั่วโมงศิลปะ

โชคใน Music class

เท็ดดี้ PE class

ไบรท์กับเบสท์ เมื่อวานโฮสต์ให้ช่วยกันทำซูชิ เด็กๆมีน้ำใจหิ้วมาฝากครู ใส่กล่องมาสวยงาม พร้อมซอสและวาซาบิ ดูไฮโซมาก ครูก็ปลื้มสิคะ แต่ก็แบ่งเด็กๆกินกันนั่นแหละค่ะ อร่อยด้วยขอบอก สองคนนี้บอกว่าวันนี้โฮสต์จะให้ทำพิซซ่า แหมเอาใจกันจริงๆ

วันนี้พลอยคุยโวว่าหนูมีเพื่อนฝรั่ง 10 คนแล้วค่ะ

เด็กฝรั่งที่นั่งอยู่ฝั่งเดียวกับแพ็ตตี้ คือบัดดี้ของเธอที่เพื่อนๆต่างอิจฉาว่าช่างเป็นบัดดี้ที่น่ารักและแสนดีอะไรอย่างนี้ เล่นก็สนุก คุยก็สนุกและนิสัยดีมากค่ะ

ใบหม่อนในชั่งโมง drama & dance

แอนนี่ในชัวโมง Hard Tech

นนท์ฝากครูป้านซ์้อเสื้อ uniform โรงเรียนมาหลายวันแล้ว ครูป้านก็ไม่ได้โอกาสซื้อซะที ที่นี่เสื้อนักเรียนต้องไปซื้อร้านในตัวเมือง Tauranga ค่ะ เมื่อวานโรงเรียนบอกว่าจะพาไปซื้อ ก็มีเหตุให้ไม่ได้ไปอีก พอดีอ้ายอยากซื้อของขวัญวันเกิดให้โฮสต์ด้วย ครูเลยตัดสินใจขึ้นรถเมล์เข้าเมืองกัน ไม่ไกลหรอกค่ะ แต่ต้องดูรอบเวลารถเมล์ให้ดีๆ วันรุ่งขึ้นเอาเสื้อมาให้นนท์ นนท์ไม่รอช้าลองใส่ทันทีและก็ไม่ถอดอีกเลยทั้งวัน ดูกลมกลืนกับเด็กกีวี่ไปเลย ทีนี้หาตัวยากละสิ  ราคาเสื้อตัวละ 30$ ค่ะ แพงเอาการอยู่ ส่วนเสื้อหนาวสีเขียวตัวละ 100$ ดูเนื้อผ้าแล้วเป็น knitting คันๆ เกรงว่าจะใส่แล้วคัน เลยไม่ได้ซื้อมาให้ตามที่นนท์สั่ง

ตอนเย็นครูป้านไปทานอาหารบ้านบาบาร่าซึ่งเป็นโฮสต์ของมีมี่กับพลอย  บาบาร่าน่ารักมากจัดลูกสาวสองคนเคทและนิโคลผลัดเปลี่ยนกันมาดูแลมีมี่กับพลอยไม่ให้ว่างเลย อาหารการกินก็อุดมสมบูรณ์ บาบาร่าให้เด็กๆจัดการ Lunch box เอง และเลือกหยิบของกินได้ตามใจชอบ วันนี้เด็กๆทำแซนวิชเนื้อแกะและก็ใส่อะไรอีกมากมายมากินที่โรงเรียน บอกอร่อยมากๆ จริงๆแล้วแล้ววันนี้เคทลูกสาวของบาบาร่าจะพาเด็กๆไปดูหนัง พอดีครูป้านมาบ้าน เด็กๆเลยเปลี่ยนใจขออยู่ทานอาหารกับครู บาบาร่าก็โอเคบอกไว้ไปดูหนังวันอื่นก็ได้โดยไม่ได้นึกว่าลูกตัวเองอยากดูหรือเปล่า คือให้เด็กเราเป็น first priority เลยค่ะ

มีมี่กับพลอยสอนเคทเล่นหมากเก็บ ปรากฏว่าเคทเล่นเก่งมากค่ะ