KAS BLOG

Archive for the ‘NZ Education Experience 2012’ Category

เราเริ่มคุ้นเคยกับอุณหภูมิลดลงไปวันละหนึ่งองศา  มะวานสิบหก เช้านี้สิบห้า..เด็กหลายคนฮือฮาเพราะว่าเวลาพูดมีไอออกจากปาก  เรื่องหนาวเนี่ยจิ๊บๆ แก๊งเราไม่มีกลัว อย่างเก่งก็หนีหนาวไปซ่อนตัวกันในห้องสมุด J  ช่วงนี้ครูไม่ต้องเตือนเรื่องให้สวมเสื้อกันหนาว  เด็กๆ คว้ามาใส่เองโดยอัตโนมัติ  แต่โดยทั่วไปวันนี้ก็ดีกว่าเมื่อวานเพราะมีแสงอาทิตย์แจ่มจ้ามาช่วยชีวิตคนที่เคยอยู่ใกล้เส้นศูนย์สูตรอย่างพวกเรา J

เช้านี้ทุกคนเข้าชั้นเรียนเป็นปรกติ  ยกเว้นยอดชายนาย Nub ที่ต้องจัดกระเป๋าเตรียมปีนเขา Mount Maunganui อีกหนพร้อมๆ กับเพื่อนชาวกีวี   ก่อนขึ้นรถตู้โรงเรียนไปกับเพื่อน..ครูบี๋ไม่วางใจในการจัดกระเป๋า ก็เลยขอตรวจสอบ ปรากฏว่ามีที่ชาร์ตแบตมือถือติดมาด้วย  ไม่รู้อะไรกันนักหนา…เดินตามรอยพี่ Jamie& May ตั้งแต่มะไหร่กัน  เผลอเป็นไม่ได้ชอบพกที่ชาร์ตแบตกระเตงไปทั่วบ้านทั่วเมือง เฮ้อ!

อ้อ…วันนี้มีสองหนุ่มที่ไม่ได้ทานมื้อเช้าเพราะตื่นสายโด่ง  ตื่นสายวันอาทิตย์ครูไม่ว่า  แต่สายในวันเรียนจนไม่มีเวลาทานมื้อเช้านี่โดนครูบ่นยาวแถมโดนหักคะแนนอีกด้วยทั้ง  Pine&Nub

บรรยากาศเช้าวันจันทร์ที่ Tauranga อุณหภูมิลดลงไปที่สิบหกองศา  เย็นยะเยือกเพราะลมที่ขยันพัดและเมฆที่บังแสงสนิททั้งวัน

ครูบี๋โดนเด็กๆ รุมแกล้งกอดและจี๋เอวเป็นระยะ  ดีที่มีตัวช่วยคือเพื่อนๆ ชาวกีวีที่น่ารักและชอบ hug มาวนเวียนให้เด็กๆ กอดแทน  ช่วยให้ครูหายเวียนหัวไปได้

เด็กๆ ของเรามีเรื่องเล่าต่างๆ กันไปเกี่ยวกับกิจกรรมในวันอาทิตย์ที่ผ่านมาค่ะ

Patty: หนูได้ทำขนม apple & guava crumble ค่ะ  ไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่แต่หมดแล้ว!!  บ้านหนูก็มี โจว่า นะคะ แล้วพรุ่งนี้จะเก็บมาฝากครู

ครูบี๋ : โจว่า ของหนูนี่ใช่ ฟีโจ รึป่าวคะ !!!

Natty: ที่บ้าน Host เค้าทำพิซซ่าเอง อร่อยมากค่ะ วันนี้ก็เอามาทานกลางวันด้วย ( ได้มาชิ้นใหญ่…แล้วก็มีเชลล์ชวนชิมมาขอชิมกันเพียบ หมดในพริบตาค่ะ )

เท่าที่ทราบส่วนใหญ่ก็ได้ออกไปช้อปปิ้งซื้อของต่างๆ มากมาย

Ning บอกว่าได้ไปช้อปปิ้งแล้วก็ได้ไปทานไอศกรีมที่ชายหาดใกล้ Mt.Maunganui อีกด้วย

Jamie&May ได้ไปที่โบสถ์และสุสานเมารี แล้วก็ไปช้อปปิ้งจนได้กระโปรงคู่แฝดมาในราคาลดถึง 70%

Pine&Nub ไม่ได้ตาม Jason ไปซ้อมมวยไทยที่ Taupo เพราะตื่นไม่ทัน (แปดโมงเช้า)

อ้อ..ระหว่างเดินทางกลับจาก Taupo มีสาวน้อยคนหนึ่งแอบถามครูว่าวันอาทิตย์ Intermediate School ปิดไม๊  ครูก็ตอบตามตรงว่าไม่เคยเห็นว่าเค้าจะมีประตูใดๆ ปิดกั้นอย่างบ้านเรานี่นา  ปรากฏว่าบ่ายแก่ๆ วันอาทิตย์  ฝ่ายประสานงานที่ Intermediate School โทรมาขอเบอร์มือถือสาวน้อยของเรา  เพราะ Host กำลังตกอกตกใจที่เด็กเราสองคนออกไปจากบ้านนานเกินหนึ่งชั่วโมงที่บอกไว้  ครูจึงถามว่าแล้วเด็กขออนุญาตไปที่ไหน เค้าบอกว่าจะไปที่สนามใกล้บ้าน  ครูคิดได้ถึงคำถามที่เด็ก เคยถามไว้จึงแจ้งไปว่าน่าจะไถลไปที่  Intermediate School แน่ๆ  แล้ววีรกรรมครั้งนี้ก็ทำให้ Pim& Yoohoo โดนครูบี๋หักคะแนนไปเรียบร้อยแล้วค่ะ โทษฐานที่ทำให้ทุกคนเป็นห่วง แล้วก็กำชับไปอีกว่าคราวหน้าต้องแจ้งให้ชัดเจนว่าจะไปที่ไหน นานเท่าไร ไม่ใช่เถลไถลไปเกินทั้งจากสถานที่และเวลาที่บอกเอาไว้

อุ๊บส์…มะวานลืมให้คะแนน caring สำหรับหนุ่ม Boom เพราะมีสายข่าวรายงานมาว่า ขณะที่ขึ้นนั่งรถ taxi van ที่เป็นที่นั่งแบบหันหน้าเข้าหากัน  หนุ่มน้อยใจดีของเรา  มีน้ำใจถามไถ่อารีแลกที่นั่งให้เพื่อนคนที่มีอาจจะมีอาการเมารถ  อย่างนี้ครูบี๋เทคะแนนให้ไปเลยค่ะ J

อีกหนุ่มนึงที่ครูแอบประทับใจเล็กๆ คือ Peemchai วันก่อนในช่วงเวลาเลิกเรียนที่เค้ากำลังเดินกลับบ้านพร้อมกับ Host และก็เป็นจังหวะที่ครูบี๋เดินสวนมาจากทาง Intermediate School  เราแอบเห็นแล้วว่าเค้าเม้าท์กะหนุ่มกีวีมาตลอดทาง  แอบคิดในใจว่าจะสังเกตเห็นครูบ้างไม๊  ปรากฏว่าพอมาเจ๊อะกันใกล้ๆ หนุ่ม Peemchai ยกมือทักแบบ Say hi!ทันที แล้วพูดว่า…

Peemchai: สวัสดีครับพี่บี๋!!!

แล้วก็เดินผ่านไปเลย  งานนี้ครูคิดว่าจะให้คะแนนสองเท่าไปเลยดีไม๊  เพราะข้อแรกคือดีใจที่เค้ากลืนไปกันได้กับเพื่อนชาวกีวี  ข้อสองได้เป็น ‘พี่บี๋’ J

วันนี้ขอเล่าความถึงสาวน้อยที่เงียบเสียงที่สุดคนหนึ่งในกลุ่ม College ทายได้ไม๊คะว่าใคร

พี่บูมบอกว่าวันๆ ไม่ค่อยได้ยินเสียงคุยของน้องเลย  โดยเฉพาะตอนที่อยู่กับ Tata ระดับเสียงและเรื่องเม้าท์ของหัวหน้าโต๊ะข่าวบันเทิงมักจะกลบคนอื่นมิดเสมอ  จากการพยายามซักถามพูดคุยกับน้อง  มักจะมีคำตอบที่ชัดเจนที่สุดอยู่อย่างเดียวว่า  ก็ดีค่ะ! แล้วครูบี๋ก็ได้พิสูจน์ข้อเท็จจริงในวันที่เล่น Jet boat หลังจากที่เล่นรอบแรกเสร็จ ครูเห็นสาวน้อยนั่งศีรษะเอียงไปมาจึงเข้าไปถามว่า รู้สึกอย่างไรบ้าง

Jin: ก็ดีค่ะ!!!

เชื่อพี่บูมแล้วค่ะว่าเธอเป็น Jin-ก็ดีค่ะ จริงๆ

วันนี้ขอจบด้วยบทเพลงกวนๆ ของสองหนุ่มน้อย Poon&Nub ที่ร้องในฐานะตัวแทนสาธิตจุฬาฯ ค่ะ

เพลงแรกครูบี๋ตั้งใจฝากให้พี่บูมโดยเฉพาะ  ในฐานะที่เป็นแฟนคลับรายการเดอะสตาร์ตัวยง

..จะไปเป็นดาวโดดเด่นบนดาดฟ้า  จะตกลงมาแล้วตายในวันนั้น!!!

อีกเพลงนึงเป็นเพลงปลุกใจที่เร้าใจมากค่ะ

รักกันไว้เถิด  โยนระเบิดข้ามแดนไทย  เสียหายเท่าไหร่ รัฐบาลจ่ายเอง !!! 🙂

วันนี้เป็นวันเสาร์สนุกอีกหนึ่งวันของพวกเราทุกคน  อากาศที่ค่อนข้างแปรปรวนก็ยังเป็นใจให้เราได้เที่ยวกันอย่างสบายอุรา มีฝนโปรยเล็กน้อยส่งเราขึ้นรถบัสในตอนเช้า  เด็กๆ มาพร้อมหน้ากันก่อนแปดโมงเช้าตามนัด  Win ที่ประสบอุบัติเหตุหลังฟาดแข้งกับเพื่อนชาวกีวีก็อาการดีขึ้นมาก  เราทุกคนต่างจับตามองไปที่เท้าและการเดินของ Win แต่ไม่เห็นอาการผิดปรกติขณะที่เดินขึ้นรถบัส

ครู: Win หายเจ็บแล้วเหรอ

Win: ผมก็พยายามเดินให้เป็นปรกตินี่ไงครับ

ครู : !!!

สรุปว่ายังเจ็บและบวมอยู่บ้างค่ะ  แล้วก็ทานยาตามหมอสั่งเรียบร้อยก่อนมา  แถมยังบอกด้วยว่าเล่น Jet boat ได้แน่นอน!

เมื่อทุกคนพร้อมเราก็ลุยตรงไปที่เมือง Taupo กันทันที  ระหว่างทางก็ยังมีฝนโปรยปรายเป็นระยะ แต่ก็ทำให้ได้บรรยากาศที่สวยงามไปอีกแบบ เด็กหลายคนชอบใจและก็เห็นตรงกันว่าดูเหมือนหิมะมากกว่าฝน

ระหว่างทางเด็กๆ ก็ได้ Tata หัวหน้าฝ่ายบันเทิงคอยนำเล่นเกมต่างๆ มากมาย ที่ขำที่สุดสำหรับครู คือ เกมต่อเพลง  เด็กๆ แบ่งทีมหน้ารถและหลังรถ เพราะครูไม่ให้ขยับตัวจากที่นั่งมากมาย  ฟังไปก็ขำไปเพราะหลายคนคิดถึงเพลงที่ไม่ควรคิดได้ต่างๆ กันไป เช่น

เพลงที่ขึ้นต้นด้วย ส.เสือ Win: สวัสดีวันปีใหม่พาให้บรรดาปวงท่านสุขสันต์…

เพลงที่ขึ้นต้นด้วย ม.ม้า Pine: มดตัวน้อยตัวนิด มดมีฤทธิ์น่าดู…

คนที่คิดเพลงที่มาจากโฆษณาได้มากมาย และร้องเพลงตามพี่ๆ ได้ตลอดก็คือ Nub

ส่วน Poon ก็จะคอยเป็นทั้งตัวช่วยและตัวป่วน เพราะแอบคิดช่วยเค้าแล้วก็ร้องออกมาเลย ทำให้ Punn พี่สาวต้องโวยวายให้หยุดร้องอยู่เป็นระยะ

วันนี้ครูบี๋สบโอกาสได้นั่งคู่กับหนุ่มน้อย Oaky เลยได้ความรู้ใหม่เกี่ยวกับต้นไม้และดอกไม้มากมาย  อีกอย่างที่เพิ่งทราบคือหนุ่มน้อยของเราคุยเก่งมากกกกก  มีการชี้ชวนชมดอกไม้และต้นไม้หลากสีสันตลอดเส้นทาง  ถ้าช่วงไหนที่ครูเริ่มเงียบๆ ไปก็จะเจอประโยคเด็ดๆ เช่น

Oaky: ครูบี๋รู้ไม๊ว่าเค้าเอากาวทาให้ต้นไม้ติดกันได้ด้วย แต่ต้องเป็นกาวพิเศษไม่ใช่กาวตราช้าง แล้วต้นไม้แต่ละต้นก็ปลูกในดินที่ต่างกัน บางต้นเกิดในดินทราย ก็ต้องเลี้ยงให้เค้าโตในดินทราย ฯลฯ

ครูบี๋: อืมมม…..

Oaky: แต่บางทีครูบี๋ไม่รู้ก็ไม่เป็นไร!!!

ครูได้แต่สัญญากับตัวเองว่าไว้ขากลับจะแอบนั่งงีบหลับคนเดียวให้จงได้ J

เราได้พักกลางทางเพื่อแวะเข้าห้องน้ำกันประมาณสิบนาที  เด็กๆ กระโจนเข้าใส่ชิงช้าในสวนเล็กๆ โดยไม่ได้นัดหมาย  แถมเรายังได้ทาน egg pie แสนอร่อยที่ Ms.Barbara เจ้าหน้าที่ Intermediate School ทำมาให้ด้วย

เราไปถึงน้ำตกที่ค่อนข้างใหญ่และสวยงาม Huka Falls เป็นจุดแรก  เด็กๆ ตื่นเต้นกับสายน้ำสีเขียวสวยที่ไหลเชี่ยวกราก  เราเดินเก็บภาพกันซักระยะ  เมื่อกลับมาที่รถบัส ปรากฏว่ารถสตาร์ทไม่ติด  โชคดีเป็นที่สุดที่มีเจ้าหน้าที่จาก Intermediate School คือ Ms.Barbara และ Ms. Monica คอยตามมาช่วยดูแลด้วย  เราก็เลยได้เรียกใช้บริการรถ  taxi van ของเมือง Taupo ซะเลย  เราได้ไปเที่ยวต่อที่สถานที่ที่กระโดดบันจี้  เด็กๆ ได้เห็นสถานที่จริงคือหน้าผา และ แม่น้ำสายใหญ่  หนึ่งสาวน้อยผู้กล้าอยากจะขอลองกระโดดซักครั้ง

Pim: หนูขอกระโดดได้ไม๊อ่ะ

ครูบี๋: คุณแม่ไม่อนุญาตไม่ใช่หรือคะ  แล้วครูก็ไม่มีจดหมายอนุญาตจากผู้ปกครองด้วย

Pim: แต่ครูก็ไม่มีจดหมายที่แม่ไม่อนุญาตไม่ใช่เหรอคะ!!!

จากนั้นเราก็ไปพักทานกลางวันกันที่สวนสาธารณะในเมือง Taupo เด็กๆ ตื่นเต้นกับสนามเด็กเล่นมากดั่งว่าไม่เคยเล่นกันมาก่อน  ครูต้องกำชับให้ทานกลางวันให้อิ่มเต็มที่แล้วจึงจะอนุญาตให้ไปเล่นได้  งานนี้ก็ฟ้องด้วยภาพนะคะว่าใครมีทักษะในการปีนแค่ไหน  หรือว่าใครมีทักษะในการเล่นหมากรุก หมากฮอส นานาสารพันเกมจริงๆ ค่ะ

ในขณะที่เรากำลังล้อมวงทานกลางวัน

Ning: เรามานิวซีแลนด์คราวนี้มีเด็กสาธิตจุฬาเป็นสิบคนเลยค่ะ

ครูบี๋: นั่นสินะ…นี่ครูบี๋ยังคิดไม่ออกเลยว่าเพื่อนที่เป็นรองครูใหญ่ที่สาธิตน่ะชื่ออะไรน๊า

Natty:  โห! ใครจะไปรู้ล่ะครูบี๋..รองครูใหญ่มีตั้งเป็นสิบคน

Tata: ทำไมเยอะงั้นล่ะ แค่สองคนก็เยอะแล้วน๊า

ครูบี๋: นั่นน่ะสิ…ครูบี๋ว่าซักสามนี่ก็เก๋แล้วนะ

Natty: ไม่รู้สิ…ก็เห็นเค้าเป็น รศ. กันทั้งนั้นนี่!!!

เวลาบ่ายโมงนิดๆ รถ taxi van ก็มีรับพวกเราไปที่ร้านขายผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับน้ำผึ้ง  เด็กๆ ได้ชิมไอศครีมและลูกอมน้ำผึ้งกันอย่างเอร็ดอร่อย  หลายคนได้วิตามินน้ำผึ้งไปฝากผู้ปกครอง

Thank you: หนูจะซื้อไปฝากคุณตา  คุณตาชอบกินยา!!!

Natty: หนูจะซื้อไปฝากคุณพ่อ คุณพ่อทำงานหนักมาก

ครูแอบซึ้งใจไปกับเหตุผลสารพันของสาวๆ เลยค่ะ

จากนั้นเราก็ไปตะลุยด่านสุดมันส์ ที่ Jet Boat Huka Falls ทั้งพี่บูมและเด็กๆ วิ่งตรงไปเปลี่ยนชุดกันน้ำแล้วรี่ไปลงเรือจนแทบเก็บภาพไม่ทัน  ที่เก๋กว่านั้นคือ แทบทั้งกลุ่มขอเล่นอีกรอบ ยอมจ่ายตังค์อีกคนละสามสิบเหรียญ (ครึ่งราคาในรอบสอง)

ครูบี๋ได้แต่ห่วงและขู่ว่าอย่าให้มีอาการเวียนหัวขึ้นมาเชียว  ไม่งั้นโดนตัดคะแนนเก็บที่มีเพียงน้อยนิดแน่ๆ  จังหวะนั้นแทบไม่มีใครสนใจคำขู่ของครู ต่างต่อคิวจ่ายตังค์เพิ่มแล้วก็ไปเปลี่ยนชุดลงเรืออีกรอบ  ทิ้งให้พี่บูมนั่งผมตั้งและเวียนหัวกับการหมุน 360 องศาของเรือต่อไป

เราออกจาก Taupo สายกว่ากำหนด จึงต้องจัดการให้เด็กๆ เข้าห้องน้ำให้เรียบร้อย แล้วตกลงกันว่าจะไม่แวะกลางทางอีกแล้ว

ขากลับครูบี๋จองที่นั่งหน้าสุดคนเดียว  แต่ครู่เดียวสาวน้อยเบาะหลังก็สะกิดชวนคุย

Tangkwa: ครูบี๋ขาหนูมีเรื่องตลกๆ ของเพื่อนจะเล่าให้ฟังค่ะ….

PunPun: หนูอยากเล่าเรื่องเรื่องนึงให้ฟังมากเลยค่ะ…

เพราะฉะนั้นครูก็ต้องเป็นผู้ฟังที่ดีต่อไปอีกยาวนาน  ซักพักใหญ่สองสาวก็เริ่มบ่นหิว  Pim& Yoohoo ก็คว้ากล่องอาหารที่ยังเหลือจากกลางวันมาแบ่งปัน  แต่นั่นยังไม่พอ  เค้าหิวกันเป็นเรื่องเป็นราว ครูจึงต้องประกาศหากล่องอาหารกล่องอื่นๆ มาให้เพิ่มเติม  สรุปว่า Pine&Nub ที่ภาคภูมิใจนักหนากับการจัดกล่องอาหารจนเต็มเปี่ยมของคุณพ่อ host family ได้เคลียร์อาหารทั้งหมดด้วยการส่งต่อมาให้สาวๆ ช่วยกำจัดหลักฐาน  เรากลับถึงโรงเรียนช้ากว่ากำหนดเล็กน้อย  บางคนมีอาการเวียนหัวเล็กน้อย   อาจจะเพราะ jet boat สองรอบเต็ม  ครูจึงกำชับให้พักผ่อนให้มาก เข้านอนให้เร็ว ที่แน่ๆ ครูบี๋มีอาการมึนหัวเพราะเมารถค่ะ J