KAS BLOG

Archive for April, 2014

สวัสดีค่ะ

ครูป้านยังวุ่นๆอยู่กับเด็กๆในช่วงนี้ วันนี้มาทักทายให้หายห่วงและแจ้งว่าทุกคนสบายดี ส่วนรูปคาดว่าพรุ่งนี้จะโพสต์ให้ได้ชมกันนะคะ

เด็กๆผ่านคืนแรกที่ Kingswood กันเรียบร้อย ได้พักกันห้องละ 4-5 คน มีทั้งเด็กไทยและเด็กอังกฤษในห้องพัก ทุกคนกำลังปรับตัวกับเพื่อนใหม่ และกิจกรรมใหม่ๆ ที่ไม่เคยทำมาก่อน ช่วงนี้เป็นช่วงที่ต้องให้กำลังใจกันเยอะๆค่ะ เช้าขึ้นมา วันนี้บางคนก็มาขอย้ายห้อง อยากนอนกับเพื่อนไทย บางคนก็ Make friend กับเพื่อนฝรั่งเรียบร้อย แฮปปี้ดี๊ด๊ามากๆ บางคนเมื่อคืนหวาดๆ ไม่กล้าคุย แต่พอเช้ามาบอกโอเค คุยกันเรียบร้อยแล้ว ไม่มีปัญหา ครูก็ค่อยชื่นใจ

เด็กๆถูกแบ่งเป้น 4 กลุ่ม แยกย้ายกันไปทำกิจกรรม ทุกกลุ่มมี Camp Coach ประจำกลุ่ม  และเมื่อไปทำกิจกรรมก็จะมี Coach ประจำกิจกรรมนั้นๆอีกด้วยค่ะ ครูก็วิ่งตาม 4 กลุ่มไปทั่วแคมป์เลย เด็กอังกฤษมาเข้าค่าย เค้าก็สนุกสนานซ่ากันเต็มที่ ส่วนของเราบางคนก็เต็มที่ บางคนก็ยังเหนียมๆอายๆกันอยู่ ค่อยๆปรับตัวกันไปให้เวลาเด็กๆนิดนึงค่ะ  นี่ครูแว๊บมาเขียน  เด๋วขอตัวไปดูเด็กๆทำกิจกรรมต่อก่อนนะคะ ถ้ามีเวลาช่วงเย็นจะมาเล่าต่อค่ะ (สงสัยอะไรก้ Line มาคุยกะครูได้นะคะ)

A Warm Hello from Victoria อีกครั้งค่ะคุณพ่อคุณแม่ 😀

ตั้งแต่วันแรกที่มาถึงแคนาดาจนมาถึงวันนี้ เวลาก็ผ่านไป 2 อาทิตย์แล้วนะคะ อากาศก็ยังคงเย็นถึงหนาว (เนื่องจากลม) อยู่เหมือนเดิมค่ะ มีฝนตกบ้างบางวัน แล้วก็แดดเปรี้ยงบ้างบางวัน บางวันที่แดดดีๆ เราก็จะรู้สึกว่าร้อนจัง ทั้งที่ๆอุณหภูมิจริงๆก็แค่ 12 องศาเอง แต่พอมีลมพัดมา ก็มีหนาวสะท้านกันบ้างค่ะ เย็นวูบบบบเลย อ้อ.. ครูกั๊กจะบอกว่าทุกคนใส่เสื้อกันหนาวกันนะคะ ไม่มีแนวท้าทายความหนาวกันค่ะ น่ารักกันมากๆจริงๆ 🙂

ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา วันเสาร์เรานัดเจอกันที่ Mayfair แล้วก็ทานข้าวเที่ยงกันที่นี่ค่ะ จะเป็นโซน Food Court ที่มีหลายอย่างให้เด็กๆเลือกซื้อทานนอกเหนือจาก Packed Lunch ที่ Host ให้มา ทานข้าวกันเสร็จแล้วเราก็เดินทางไป Downtown กันค่ะ ก็ลงรถกันที่หน้า Bay Centre อีกห้างนึงใน Victoria เพราะครูกั๊กจะพาเด็กมาซื้อ SIM Card กันที่นี่ค่ะ ใช้เวลากันอยู่พักใหญ่ว่าใครจะสมัคร Package ไหนกันบ้าง เป็นระบบ Pre-Paid Plan กันทุกคนนะคะ แต่ Promotion ก็แตกต่างกันไปแล้วแต่เด็กเห็นว่าอันไหนเหมาะสมกับการใช้ของตัวเองค่ะ.. จากตัวเลือกเยอะแยะมากมายที่เค้ามี ครูกั๊กช่วยตัดเหลือ 2 ตัวเลือก คือ 1. Pay Per Use: จ่ายตามจริงที่ใช้ นาทีละ 25 Cents ทั้งโทรออกและรับสาย แถม Unlimited Local Text Message และ 2. ฟรี 150 นาที ทั้งโทรออกและรับสาย แถม Unlimited Local Text Message ค่ะ.. เหตุผลที่เน้น Unlimited Local Text Message คือคนที่นี่ (รวมไปถึง Host Family) เค้านิยมใช้การส่ง Text Message กันค่ะ โปรแกรม Line, Whatsapp หรือ Free Chat อะไรต่างๆที่ต้องใช้ Internet ไม่ต้องใช้เลย เพราะเค้าส่ง Local Text Message หากันฟรี เป็นเรื่องที่ดีนะคะ เพราะช่วยค่า Internet Add-On ไปได้เยอะเลยค่ะ 😀

วันถัดมา (วันอาทิตย์) ครูกั๊กก็มีนัดเจอกับเด็กๆบางส่วนที่ Downtown ค่ะ เพราะมีต้องซื้อของใช้เพิ่มเติมกันอีกนิดหน่อย แล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน

อาทิตย์ที่ผ่านมา ก็ไปเยี่ยมเด็กๆที่โรงเรียนต่างๆมาเหมือนเดิมค่ะ มีทั้งตอนพักกลางวัน แล้วก็ดักรอหน้าโรงเรียนเหมือนเดิม บางทีไปตอนหลังเลิกเรียนก็เจอเด็กคนเดียวค่ะ เพราะที่เหลือไม่ทราบว่าครูกั๊กจะมา กะจะ Surprise เด็กซะหน่อย สรุป.. Surprise ตัวเองค่ะ อ้าวว.. เพื่อนกลับไปแล้ว? ทางไหนคะครูไม่เห็นเลย? 555

ระหว่างอาทิตย์ที่ผ่านมา ครูกั๊กก็จะได้รับ Text Message จากเด็กๆเป็นระยะค่ะว่า ครูคะ/ครับ หนู/ผม ขึ้นรถแล้วหลง.. ตอนนี้อยู่ที่…………… ก็อยากจะแจ้งคุณพ่อคุณแม่อีกครั้งนะคะว่านี่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเสมอจริงๆ เนื่องจากรถวิ่งสองทางซ้าย-ขวา บางทีอาจจะขึ้นผิดฝั่ง แต่ระบบ Public Transit เค้าปลอดภัยมากจริงๆค่ะ คนขับก็ Helpful มากๆ กลับมาที่เดิมหรือไปต่อได้แบบปลอดภัยค่ะ อาจจะมีเหวอๆบ้างตอนรู้ตัวว่าขึ้นผิดด้าน แต่ทุกเหตุการณ์ของการหลง จะจบลงได้ด้วยดีทุกครั้งค่ะ ครูกั๊ก Confirm ได้เลยจริงๆ เพราะก่อนหน้านี้ก็หลงเองมาก่อนหลายรอบแล้วค่ะ เลยเข้าใจอารมณ์เด็กๆ แล้วก็สามารถบอกเค้าได้อย่าง 100% ว่าไม่ต้องกลัวเลยจริงๆ.. ทำอย่างนี้ๆนะคะ ก็รู้สึกดีที่มีประสบการณ์หลงทางมาก่อนค่ะ เลยสามารถเข้าใจอารมณ์เค้าแล้วก็บอกได้ว่าต้องทำยังไงต่อ แต่ทุกคนที่มา.. สังเกตได้เลยค่ะว่า Life Skills มาแน่นมากๆ มีเหวอๆ แต่สามารถแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้ากันได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว.. THUMBS UP ค่ะ!

ผ่านมาอาทิตย์นี้ทุกคนดูดีขึ้นนะคะ ก็มีทั้งปรับตัวได้แล้ว แล้วก็กำลังปรับตัวได้ดีขึ้นเรื่อยๆ ก็มีบ่นๆบ้างนิดหน่อยเนื่องจากวัฒนธรรมที่ต่างกัน ระบบการศึกษาที่ต่างกัน แต่จากประสบการณ์ต่างๆที่ผ่านมา.. ครูกั๊กคิดว่าเป็นเรื่องปกติมากๆค่ะที่เด็กๆจะมีบ่นๆบ้างในช่วงแรกๆ เป็นปกติของทุกทริปค่ะ และส่วนตัวก็ดีใจมากๆที่เด็กๆให้ความไว้วางใจและเล่าให้ฟัง 😀 จะพยายามอย่างเต็มที่ที่จะทำให้เค้ารู้สึก Happy และประทับใจกับการมาแคนาดาในครั้งนี้ค่ะ อ้อ.. มีหลายๆคนเลยค่ะเริ่มพูดว่า “นี่ผ่านมา 2 อาทิตย์แล้วเหรอเนี่ย ทำไมเร็วจัง” ครูกั๊กได้ยินแล้วดีใจมากๆ.. มากๆจริงค่ะ ได้พลังงานเพิ่มเกิน 100% เลยทีเดียว \(”,)/ อยากเห็นทุกคนสนุก ได้เรียนรู้วัฒนธรรม แล้วก็มีความทรงจำดีๆในการมา Victoria ครั้งนี้ค่ะ

วันนี้ (วันเสาร์ที่ 5 เมษา) ก็นัดเจอกับเด็กๆที่ Mayfair เหมือนเดิมค่ะ แล้วก็พานั่งรถไปทานข้าวเที่ยงกันที่ร้านอาหารไทยร้านนีงย่าน Downtown (เนื่องจากเด็กๆเริ่มพูดถึงอาหารไทยค่ะ เลยต้องพาเค้าไปเปลี่ยนบรรยากาศซะหน่อย) เข้าไปเจอบรรยากาศแนว Modern Thai แล้วก็ตัวหนังสือภาษาไทยที่เขียนตามกำแพง เด็กๆดูตื่นเต้นมากค่ะ  แล้วก็สั่งอาหารกัน มีทั้งไก่ย่าง ส้มตำไทย ข้าวเหนียว ลาบ น้ำตก ผัดคะน้าหมูกรอบ ไข่เจียว ต้มยำ ต้มแซ่บ ทานกันเกลี้ยงเลยยยย

วันนี้มีบางคนไม่ได้มาด้วยนะคะ เพราะมี Activity กับ Host Family แล้วก็มีนัดกับเพื่อนที่โรงเรียนค่ะ ยังไงขอเชิญคุณพ่อคุณแม่รับชมรูปสำหรับอาทิตย์ที่ผ่านมาก่อนนะคะ แล้วเดี๋ยวอาทิตย์นี้ พอรวบรวมรูปได้เยอะแล้ว ครูกั๊กจะกลับมาใหม่ค่ะ 😀

Hi all again!!! Now it’s time to talk about the challenging trip last Saturday. Let’s go………!!!!!

เช้านี้พวกเรามุ่งหน้าไปที่ Tree Adventures จร้าาา …….. ทันทีที่เห็นสถานที่ Oh!! My Gosh!! โห๊……!!!! อะไรจะสูงขนาดน้านนนและพวกเราจะขึ้นได้มั้ยเนี่ยยย (เด็กๆพร้อมใจกันอุทานอย่างดังอ่ะ อิอิ ครูหญิงก็แอบป๊อดเหมือนกันน๊ะเนี้ยยย……)

เด็กๆทุกคนทะยอยลงรถอย่างเป็นระเบียบ “ครู…..ผมไม่เล่นได้มั้ยอ่ะ ผมกลัวตกง่ะ -. -” หนุ่มทีคออกตัวคนแรกเลยยยจร้าาา “ไม่เอาสิ มานิวซีแลนด์ทั้งที ไม่ลองไม่รู้น๊ะ ลองดูกันสักตั้งจะได้รู้ว่ามันหวาดดด…เสียวแค่ไหน อิอิ” ครูหญิงเกลี้ยกล่อมอย่างรู้งาน “โฮยยย…. ผมไม่ไหวจริงๆน๊ะครู ผมขอน๊าาา ….. ขอไม่เล่นผมยอมรับเลยจากใจว่าผมกลัววว แต่ ….!!! ผมจะเป็นตากล้องให้ครูและเพื่อนๆเองครับผม” !!!! แหมๆๆๆ ยืนยันหนักแน่นสะขนาดนี้ ไม่เป็นไรนะ ครูหญิงเข้าใจเพราะครูก็…..ไม่เล่นเหมือนกัน (แหะๆ …. ตัวเย็นเฉี๊ยบบบเลยน๊ะคุณครูหญิง อิอิ!!) “โห๊…!!! ไม่เอาอ่าาา ครูหญิงเล่นเฮอะๆๆ ครั้งนึงในชีวิต ไหนๆก็มาแล้วเนอะๆๆ …” ทั้งน้องครีม น้องเนย น้องฝ้าย น้องที น้องภาโกะ น้องแปม น้องปอ ต่างพากันสร้างแรงบันดาลใจให้ครูหญิงกันยกใหญ่เลยย อิอิ (น่ารักจังนักเรียนที่รักของครูหญิง ^o^)

สาวๆใจกล้าทั้ง 7 เรียงแถวใส่อุปกรณ์รักษาความปลอดภัยอย่างขะมักเขม้น ส่วนหนุ่มๆก็ไม่น้อยหน้านะจ๊ะ ผลัดกันตรวจเช็คความเรียบร้อย จากนั้นก็ได้เวลาฟังผู้เชี่ยวชาญสาธิตวิธีการใช้อุปกรณ์อย่างไรให้ถูกวิธี … ดูสิคะ ตั้งใจฟังกันอย่างจริงจัง … (หลังจากที่โดนครูหญิงส่งเสียงเตือนไปสามรอบ…) ก็ครูหญิงเป็นห่วงหนิคะ พวกเราทุกคนต้องตั้งใจฟังให้ดี เราต้องเรียนรู้ที่จะเซฟตัวเองน๊ะคะ รู้มั้ย !!! ด้านชายทีคทำหน้าที่ของตนเองอย่างเอาจริงเอาจัง “ตากล้องประจำทริป” จร้าาาา

ห๊าาา!!!! เค้าให้เริ่มละหร๊ออ ?? (ครูหญิงอุทานสะเสียงดัง) เอ้า !!! เด็กๆไปก่อนเลยลูกเดี๋ยวครูตามหลังไปติดๆน๊ะ อิอิ “ขอหนูๆๆก่อนน!!!” สาวทีอาสาเปิดเป็นคนแรกที่ Level 3 พร้อมกับสาวแจนที่ผ่าน Level 3 ปุ๊บ ขอจบการผจญภัยที่สุดท้าทายด้วยระดับ 3 ก็อิ่มอกอิ่มใจแล้วคร้าาา คุณครูหญิงขาาาา (แหมๆๆๆ เหงื่อแตกกกซิ่กเลยสินะ) ส่วนหนุ่มปันแท็คทีมไปกับหนุ่มDD … DD ขอลอง Level 3 ก็พอครับ แต่หนุ่มปันน่ะสิ “ผมกลัวความสูงจริงๆครับคุณครูหญิง ผมขอนะครับครู…” (นั่น!!! อดเล่นอิกละ) ส่วนหนุ่มบุ๋นไปผจญภัยกับหนุ่มพดด้วงจัดไปคนละ 4 Levels ที่ 5, 6, 7, 8 (เจ๋งอ่าาา) “เอ้า…!!! จั๊มพ์ไปกับครู….ไปลอง Level อื่นกัน เดินเจอ Level 4 ทั้งครูหญิงและจั๊มพ์ไม่รอช้า ดิ่งเข้าไป….จั๊มพ์ทำตามขั้นตอนวิธี Safety อย่างคล่องแคล่ว และผ่านความท้าทายด่านแรกไปอย่างว่องไว ด่านสอง …. ด่านสาม (ครูหญิงเพิ่งผ่านด่านแรกคร้าาา…จั๊มพ์ รอครูด้วยยย!!!) “โห๊..!! ครูหญิงช้าอ่ะ ผมขอไปก่อนน๊าาา ….” พูดไม่ทันจบจั๊มพ์เปลี่ยน Level ไปอย่างรวดเร็ว ตั้งแต่ Level 1 จนถึง Level 8 (ว่องไวเว่อร์….ค่ะ สังเกตท่าเค้าสิคะ…ยั่งกับกังฟูแน่ะ…. JUMPER สมชื่อจริงๆ !!!) ด.ช.บุ๋นและด.ช.พดด้วงน้อยหน้าที่ไหน จัดไปคนละ 4 ที่ Level 5, 6, 7, 8 จร้าาาา

อีกฝั่งของแดนผจญภัย ….สาวน้อยภาโกะ เห็นเค้านิ่งๆยังงั้น ใจสู้ไม่ใช่เล่นนะจ๊ะ เริ่มที่ Level 3, 4, 5, 7 จร้าาา สาวเนยก็อีกคน “ท้าทายสุดๆไปเลยค่ะครูหญิง เนยชอบบบมากกกก!!!!” ครูหญิงหน้าเริ่มซีด “หนูไม่กลัวเลยหรอลูก ครูจะไม่ไหวแล้วน๊ะ” “ไม่เห็นน่ากลัวเลยค่ะครู เรามีเซฟตี้อย่างดี … ก็แค่ห้อยต่องแต่ง ไม่เห็นมีอะไรยาก….” น้องเนยตอบหน้าตาเฉย จัดไปซ้าาาา  4 Levels ที่ 3, 4, 5, 6 จร้าาา มาที่น้องตัวเล็กๆกันบ้างค่ะ น้องฝ้ายและน้องครีม เห็นน้องเค้าตัวเล็กกะจิ๊ดริดแบบนั้น แต่ใจน้องไม่เล็กนะจ๊ะ จัดไป 4 ที่ Level 3, 4, 5 และ 7 คร้าาา อีกสองสาวพี่น้องคู่นี้ น้องแปมและปอปอก็สู้ไม่ถอย เห็นเงียบๆยั่งงั้น… เอาเรื่องอยู่น้าาา ผ่านระดับไม่พูดไม่จา มุ่งหน้าไปหาระดับที่มันยากขึ้นๆ ก็เบาๆค่ะ อีกคนละ 4 ของน้องแปมไป Level 3, 4, 5, 7 ปอปอไปที่ Level 5, 6, 7, 8 ตามลำดับจร้าาาา

ครูหญิงและนักเรียนทุกคนขอยืนยัน ณ ตรงนี้ ณ จุดจุดนี้เลยว่า …. “มันสุดยอดมาก!!!!” มันเป็นเกมเกมหนึ่งที่ท้าทายความสามารถ ทดสอบความกล้า ความอดทน ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ สมรรถภาพทางร่างกาย และที่สำคัญที่สุด ความไม่ประมาท การมีสมาธิใส่ใจในทุกๆย่างก้าว ……….. หลังจากหมดแรงจากดินแดนผจญภัยแห่งนี้ พวกเราก็เลยไปเพิ่มพลังกันที่ Muriwai Beach หาดทรายสีดำ ทะเลที่แสนกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา เดินชมนก ชมธรรมชาติ สูดอากาศบริสุทธิ์ ……. ชื่นนนนจาาายยยยยจุงเบยยยย

Hopefully, you are getting so much happy to read our enjoyable story. Byeee ……… Byeeee