KAS BLOG

Archive for March, 2011

ครูใหญ่กล่าวต้อนรับเด็กๆและแนะนำบัดดี้

มอบของที่ระลึก

โฉมหน้าบัดดี้

รุ่ง

พิน

พลอย

มีมี่

แพตตี้

ไบรท์

ไอซ์

เฟย์

อ้าย

มิ๊นท์

กาย

นนท์

เท็ดดี้

ไบรท์

โชค

ซัน และ ริว

แอนนี่กับใบหม่อน เดี๋ยวครูป้านถ่ายรูปกับบัดดี้มาให้ดูวันจันทร์นะคะ

วันแรกที่โรงเรียนซันยังปรับตัวกับเวลาไม่ค่อยได้ ตอนเช้าดูสะโหลสะเหลมาเชียว

ซัน: ครูป้านครับ เมื่อคืนผมตื่นมากลางดึก แปลกมาก ผมเห็นพระอาทิตย์ด้วย ทำไมที่นี่พระอาทิตย์ขึ้นตอนกลางคืน

ครูป้าน: มันคือพระจันทร์นะซัน ไม่ใช่พระอาทิตย์ แต่มันดวงใหญ่และแสงสว่างมาก

โรงเรียนเห็นเด็กๆเราอยู่ระหว่างปรับตัว เลยเอาใจให้คุณครูสอนภาษาอังกฤษมาสอน Cooking ให้กับเด็กๆของเราในวันศุกร์ประมาณ 2 ชั่วโมง เพื่อให้เด็กๆได้มีโอกาสได้อยู่ด้วยกันบ้าง จะได้คลายเครียด เด็กๆชื่นชอบมากค่ะ และก็อิ่มหมีพลีมันด้วย อ้อ มีเด็กเกาหลี 4 คน มาเป็นผู้ช่วยด้วยค่ะ

หนูไบรท์กับหนูเบสท์โทรหาครูป้าน ถามว่าหนูขอใส่ชุดนักเรียนของหนูมาโรงเรียนวันพรุ่งนี้ได้ไหมคะ แสดงให้เห็นถึงความมั่นใจในตัวเองของเด็กเลยค่ะ แค่ 2 วันแรกที่โรงเรียนเธอ fit in ในชั้นเรียนได้ดีมากๆ

อาทิตย์นี้ต้องขอโทษด้วยค่ะที่ยังถ่ายรูปในห้องเรียนได้ไม่ครบ บางทีตั้งใจจะเข้าไปถ่าย แต่พอเห็นเค้าตั้งใจเรียนกันอยู่ ก็ยังไม่อยากเข้าไปรบกวนสมาธิเด็กๆในห้องเรียน อาทิตย์หน้าครบแน่นอนค่ะ

Hello from NZ..

ครูป้านทราบดีว่ารอคอยดูรูปกันอยู่นะคะ  ขอเวลาอีกวันเดียวค่ะ พรุ่งนี้ได้ดูเต็มอิ่มแน่นอน ช่วงนี้ครูป้านกับครูบี๋ยุ่งมากๆค่ะ ต้องประชุมกับโรงเรียน และดูแลเด็กๆ เพราะช่วงแรกเด็กๆยังต้องปรับตัวทั้งเรื่องเวลา เรื่องภาษา เรื่องเรียน และเรื่องเพื่อน ครูก็เลยยังยุ่งอยู่  เด็กๆหลายคนยังปรับเวลาไม่ได้ เมื่อเช้าก็มีสะโหลสะเหลกันหลายคน สัก 2-3 วันก็น่าจะเข้าที่ เมื่อเช้าครูใหญ่มากล่าวต้อนรับและแนะนำบัดดี้ บรรยากาศอบอุ่นค่ะ บัดดี้พาเด็กๆเดินทัวร์โรงเรียน แล้วก็เข้าเรียน พักทานอาหารว่างตอน 10.40-11.00 น. ตอนเช้าเจอน้องรุ่งลูกสาวคนเล็กสุด 8 ขวบ พอเห็นหน้าครูป้านเธอก็ร้องไห้โฮบอกหนูฟังไม่รู้เรื่อง ครูก็ปลอบอกปลอบใจกันไป เจอกันอีกทีตอนเบรค จากใบหน้าเปื้อนน้ำตา กลับกลายเป็นรอยยิ้มที่เห็นแล้วชื่นใจจริงๆ หนูรุ่งมีเพื่อนฝรั่งล้อมหน้าล้อมหลังเต็มไปหมดเพราะเธอเล็กสุด เลยได้รับความเห็นใจจากเพื่อนๆ กลายเป็นเจ้าหญิงไปเลย

ช่วงนี้เป็นช่วงที่เด็กๆกำลังปรับตัว อยากขอความร่วมมือผู้ปกครองที่โทรหาลูกแล้ว ลูกมีอาการ homesick หรือคุณแม่มีอาการ homesick ตอนนี้อย่าพึ่งโทรหาลูกนะคะ ให้โทรอีกทีคืนวันเสาร์ หรือไม่ก็สัปดาห์หน้าเลยค่ะ ยิ่งโทรจะยิ่งคิดถึงค่ะ บางคนคุณแม่ร้องก่อน บางคนลูกร้องก่อน ให้เวลาเด็กๆปรับตัวสักพัก ขอบคุณค่ะ

ครูป้านโหลดรูปเพิ่มให้แล้วนะคะ ลองย้อนกลับไปดูค่ะ  วันนี้ยังไม่ได้เริ่มถ่ายรูปในห้องเรียน เพราะอยากให้เด็กๆ settle เรียบร้อยก่อน ครู 2 คน ได้แต่ไปแอบๆดู เพราะกลัวเด็กๆจะคอยแต่วิ่งมาหาไม่เป็นอันเรียน ครึ่งวันเช้าครูป้านก็ประชุมกับทีมงานของโรงเรียนซึ่งน่ารักมากๆและเข้าใจเด็กเราเป็นอย่างดี เพราะเคยโฮสต์เด็กเรามาก่อน ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงเลยค่ะ พรุ่งนี้สิบโมงเช้าโรงเรียนเอาใจเด็กๆโดยให้คุณครูสอนภาษาอังกฤษมาสอนเด็กๆเทำขนมของนิวซีแลนด์ค่ะ ครูป้านคงต้องอยู่กับเด็กๆ   ช่วงบ่ายจะพยายามเขียนเล่าเรื่องนะคะ

เราเดินทางมาถึง Tauranga ตอนหกโมงเย็นกว่าๆ ช้ากว่าเวลาที่กำหนดไว้ เนื่องจากมัวแต่สนุกกับการถ่ายรูปกับนักแสดงของ Maori Cultural Performance และชมร้านขายของที่ระลึกที่ Museum ระหว่างเดินทางก็หลับสลบไสลกันถ้วนหน้ารวมทั้งครูด้วย  มาถึงโรงเรียนโฮต์มารอรับกันเต็มไปหมดเลยค่ะ ก็ say goodbye แยกย้ายกันไป ถ่ายรูปเด็กๆกับโฮสต์ไว้แล้ว ขอเวลาสักหน่อยจะรีบ upload รูปให้ดูค่ะ

ครูป้านโทรหาเด็กๆที่บ้านครบหมดทุกคน ทุกคนบอกอาหารอร่อยดี ทานอาหารเย็น อาบน้ำกันเรียบร้อยแล้ว มีเสียงอ่อยๆ คิดถึงบ้านบ้างประปราย  ก็เป็นเรื่องปกติค่ะ คุณพ่อคุณแม่ถ้าโทรหาลูกแล้วลูกมีอาการ Homesick ต้องรบกวนอย่าพึ่งโทรหาลูกอีกนะคะ ให้เด็กๆ settle เรียบร้อยก่อน แล้วครูป้านจะส่งสัญญาณให้ทราบค่ะ

โฉมหน้าโฮสต์แฟมิลี่พร้อมลูกๆของเรา

ไบรท์ 10 ขวบ และ เบสท์ 10 ขวบ

ริว 10 ขวบ และ ซัน 12 ขวบ

โชค 10 ขวบ และ รุ่ง 8 ขวบ

เท็ดดี้ 12 ขวบ

ใบหม่อน 10 ขวบ และ แอนนี่ 9 ขวบ

มิ๊นท์ 12 ขวบ และ แพ็ตตี้ 13 ขวบ

เฟย์ 11 ขวบ

กาย 10 ขวบ และ นนท์  10 ขวบ

ไอซ์ 12 ขวบ และ พิน 13 ขวบ

อ้าย 11 ขวบ

พลอย 13 ขวบ และ มีมี่ 13 ขวบ